James Vandenberghe (29) en Alexandra Bouckhuyt (24) beleefden enkele maanden geleden hun grootste nachtmerrie. Hun acht maanden oude zoontje stierf in zijn bedje bij de onthaalmoeder. Vandaag, vier maanden later, zitten de ouders nog steeds met vragen.
Eind augustus, een dinsdag was het, brachten James en Alexandra hun zoontje Omélie en hun dochtertje Eléonore (2), zoals ze dat elke dag deden, naar de crèche in Eernegem, deelgemeente van Ichtegem waar beide ouders wonen.
Levenloos in bedje
Het koppel wist nog niet dat hun leven die dag voorgoed zou veranderen. Tot ze omstreeks 16 uur het telefoontje kregen dat geen enkele ouder wil krijgen: er was iets met Omélie. Wat precies, daar hadden beide ouders het raden naar. De onthaalmoeder had de kleine jongen levenloos aangetroffen in zijn bedje, waar volgens de verklaringen iets mee ‘scheelde’.
Ze startte de reanimatie en de hulpdiensten namen bij aankomst van haar over. Ondertussen waren James en Alexandra al toegekomen, mar alle hulp voor de kleine Omélie kwam te laat. Hij overleed in het bijzijn van beide ouders.
Onderzoek loopt
Enkele dagen voor het overlijden van hun zoontje, hadden de ouders nog een groot feest gehouden. Voor hun beide kinderen, want ook Eléonore had haar feest, door corona, nog te goed. Omélie had op oudejaarsavond een verjaardagsfeest moeten krijgen voor zijn eerste verjaardag, maar de kleine jongen blijft voor altijd acht maanden.
“We hebben nog steeds vragen, ja”, is mama Alexandra duidelijk. “We krijgen alsmaar te horen dat het onderzoek loopt, maar veel meer weten we niet. Ja, dat het bedje niet correct gemonteerd was. Maar is dat de oorzaak waardoor onze baby moest sterven? We weten het tot op vandaag, vier maanden nadat onze kleine jongen stierf, nog steeds niet. Kwaad zijn we niet op de onthaalmoeder in kwestie, want niemand heeft dit gewild, ook zij niet. Ze heeft altijd met hart en ziel voor onze kinderen gezorgd. Maar we vragen ons wel af of het voorkomen had kunnen worden? Misschien had ze wat eerder moeten gaan kijken? Ach, we weten het niet.”
Extra controles
Wat de ouders wel weten is dat er veel meer pakjes onder de kerstboom hadden moeten liggen. De pakjes voor Omélie ontbreken echter. In de living van de ouders, op de kast, werd een rouwhoekje ingericht. Omélie is nog steeds aanwezig binnen het gezin. “We denken nog elke dag aan onze jongen”, zegt James.
“Eléonore is sindsdien niet meer naar de crèche geweest. We durven haar niet meer achterlaten. Zwaar feesten zat er tijdens het eindejaar niet in, dat kunnen we nog niet. Onze beste vrienden zijn wel langs geweest om iets te eten, maar that’s it. Ik ben een maand na het overlijden van Omélie opnieuw aan de slag gegaan. Dat moest om mijn gedachten te verzetten.”
“Alexandra blijft nog steeds thuis om voor onze dochter te zorgen. Haar lukt het nog steeds niet. We hopen op een dag een duidelijk beeld te krijgen van wat er zich die bewuste dag heeft afgespeeld. En we hopen dat het overlijden van Omélie niet voor niets geweest is. We lezen ook het nieuws over de vele controles bij crèches. Misschien kwamen die controles er wel na het overlijden van ons zoontje. Extra controles zijn zeker geen overbodige luxe.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier