Marthe, toen 10,5 maanden oud, verloor op 14 augustus 2008 haar strijd tegen leukemie. Haar ouders, Tine Top en Dieter Vanderhaeghe, wilden met de Hopperun iets terugdoen voor het kinderziekenhuis in Leuven. De organisatie kon ondertussen al 75.000 euro inzamelen en schenken. Na tien jaar werd beslist om te stoppen met de Hopperun. “We zijn zeer dankbaar, maar we voelden dat het steeds moeilijker werd om alles rond te krijgen.”
Op 27 september 2007 zag Marthe het levenslicht. Ze was de vrolijke dochter van Tine Top en Dieter Vanderhaeghe. “Toen Marthe vijf maanden oud was, kreeg ze verschillende letseltjes. Er volgden verschillende maanden van onderzoeken, waarna ze de diagnose leukemie met een heel uitzonderlijke uitingsvorm kreeg. Hoewel leukemie een bloedziekte is, was Marthes bloed tot op het einde in orde”, zegt mama Tine Top. “De twee laatste maanden van haar leventje heeft Marthe bijna constant in het ziekenhuis doorgebracht. Dat waren heel intense maanden van constant dicht bij Marthe zijn. De laatste vier dagen was Marthe op intensieve zorgen. Ik vond dat verschrikkelijk. We waren constant bij elkaar en plots konden we maar vijf keer per dag op bezoek gaan.” Het kleine meisje overleed op 14 augustus 2008. Ze was toen net 10,5 maanden oud.
Tranen in ogen
“Op die dag hadden we in de namiddag nog een gesprek met de hoofdarts van intensieve zorgen. We kregen te horen dat we nog een lange weg te gaan hadden en dat het nog niet duidelijk was welke kant het zou opgaan. Wij verbleven toen in het ziekenhuis op Marthes gewone kamer. Die avond wou ik plots nog eens naar haar toe. Toen we aanbelden bij intensieve zorgen, duurde het te lang vooraleer iemand kwamen opendoen. Ik wist onmiddellijk dat het niet goed was. De verpleger die al enkele dagen nachtdienst had, deed met tranen in zijn ogen de deur open. Ze waren Marthe aan het reanimeren. We waren erbij toen Marthe net voor middernacht gestorven is.”
Mathes ouders wilden iets terugdoen voor het kinderziekenhuis in Leuven waar Marthe behandeld werd. De Hopperun werd daarom opgericht en werd telkens in september georganiseerd, dicht bij Marthe haar verjaardag. Het werd door de andere kinderen van Tine en Dieter ook ‘het verjaardagsfeestje van Marthe’ genoemd. Na het verplichte sabbatjaar van 2020 werd de Hopperun op zondag 19 september 2021 georganiseerd. Er werd nu beslist om geen nieuwe Hopperun te organiseren. “Ik voelde de laatste paar jaar dat het eigenlijk wel wat te veel werd, maar iets in mij kon en wou de Hopperun niet opgeven”, aldus Tine. “Het moment dat we effectief beslist hadden om te stoppen, zat ik toch met een serieuze knoop in mijn maag. Mijn hoofd wist dat het de goede beslissing was, maar het voelde nog niet goed. Het was een nieuw afscheid. Ik dacht altijd dat ik iets niet nakwam wat ik altijd gezegd heb, dat we dit zouden blijven doen voor Marthe. Zoals ik in mijn praktijk ‘De Troostzolder’ dikwijls ook bespreek met mensen: het is niet omdat we iets niet meer doen of iets veranderen in ons leven, dat we er niet meer aan denken, dat we hen minder missen, minder graag zien. Met het hoofd is dit makkelijk te begrijpen. Het hart heeft dikwijls wat meer tijd nodig om dit te voelen. Nu voelt het niet meer als een afscheid, maar kijk ik met heel veel dankbaarheid terug voor wat was.”
Grote opbrengst
Via de Hopperun kon er al 75.000 euro geschonken worden aan het kinderziekenhuis in Leuven. “Ongelooflijk. Ik ben superblij dat we dit gedaan hebben. Zeker wanneer ik terugdenk aan de momenten in het kinderziekenhuis. Veertien jaar geleden was Marthe haar behandeling nu volop bezig. Eind juni mocht Marthe even naar huis tussen de chemokuren door. Ik heb toen voor het eerst en tegelijkertijd de laatste keer een ritje gedaan met de fiets, met Marthe achterop. Ook al is het 14 jaar geleden, ik zie het nog zo voor me. Het grote bedrag op zich zegt me niet zoveel, wat me wel heel veel doet is de herinneringen aan Marthe haar krullend neusje toen ze de pingpongballetjes over de xylofoon mocht laten glijden en het plezier, de afleiding die ze hierdoor kreeg. Daarom ben ik zo blij dat we zoveel geld konden inzamelen, omdat toen de muziektherapeute volledig van giften en schenkingen betaald werd. Ik hoop dat veel ouders met hun kinderen door dit geld lichtpuntjes konden beleven in een loodzware periode in hun leven”, vertelt Tine.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
