Dit jaar is het voor de drieling Delphine, Valentine en Benjamin Desmet uit Pittem een bijzonder jaar. De zussen en broer zijn 40 jaar geworden. Hoewel ze alle drie een druk leven leiden en een eigen gezin hebben opgebouwd, blijven ze toch nog altijd een speciale band hebben.
In 1983 veranderde het leven van Martine Vromman en Libert Desmet wel heel ingrijpend, want na tien jaar huwelijk zonder kinderen kregen ze er met drieling Delphine, Valentine en Benjamin in één klap drie kinderen bij. Niet enkel emotioneel, maar ook op praktisch vlak zorgde dit voor heel wat extra aanpassingen en beslommeringen. Inmiddels zijn we 40 jaar verder en zijn ze stuk voor stuk hun eigen weg gegaan.
Valentine woont in Meulebeke, is getrouwd met Jochen D’Hespeel en is de trotse mama van Maxim (11) en Emma (9). Zij geeft les praktijk voeding in Viso Roeselare en verzorgt in bijberoep via ‘Typisch Party’ kindergrime en slaapfeestjes. Delphine is op 5 augustus van dit jaar getrouwd met Jeroen Lafaut. Samen hebben ze drie kinderen: Leonie (9), Julie (8) en Lucas (2).
Zij heeft met D2 Style haar eigen kapsalon in Pittem. Benjamin woont in Sleidinge, is getrouwd met Sofie Van Nieuwenhuyse en werd vier maand geleden de trotse papa van Vincent. Hij is freelance onderhoudstechnieker van industriële reinigingsmachines. Daarnaast heeft hij een paardenfokkerij en is hij osteopaat voor paarden.
Unieke band
“Wij herinneren ons van onze kinderjaren uiteraard niet zo veel meer, maar we mogen toch wel zeggen dat we een mooie jeugd gehad hebben”, steekt Valentine van wal. “We beseffen ten volle dat pa en ma heel wat opofferingen moeten doen hebben, maar we mogen met ons hand op ons hart zeggen dat we altijd alles gehad hebben wat we nodig hadden, waar we hen nog altijd dankbaar voor zijn.”
“Zo zijn we, ondanks het feit dat dit waarschijnlijk niet altijd evident was, regelmatig op reis geweest. We kregen ook alle mogelijkheden qua hobby’s. Zo zijn we, omdat we alle drie wel creatief zijn, naar de academie geweest en heeft Benjamin judo gedaan.”
“We hebben alles gehad wat we nodig hadden”
“Net zoals alles in het leven had ook het feit dat we een drieling zijn voor- en nadelen. Eén van de nadelen was dat we, toen we klein waren, niet vaak naar verjaardagsfeestjes gevraagd werden. Een ander nadeel is dat we als kinderen vaak met elkaar vergeleken werden. ‘Je zus is braver’ of ‘je broer heeft betere punten’ waren regelmatig gehoorde zinnetjes. Het grootste voordeel is dan weer dat je nooit alleen bent en altijd steun kan zoeken bij de anderen.”
“We zouden ons niet kunnen voorstellen dat je als kind alleen bent. Hoewel we echt totaal verschillend zijn qua type en karakter, voelen we elkaar toch wel blindelings aan en weten haast instinctmatig wanneer we broer of zus eens moeten bellen. We hebben echt een unieke band en wanneer er met één van ons drie iets scheelt, laten we direct alles vallen om er te zijn voor hem of haar.”
“Vroeger gingen we elke maandagavond bij onze ouders eten, maar doordat we intussen een gezin hebben en een druk beroepsleven lukt dat niet meer. Toch zien we elkaar veel met verjaardagen of andere gelegenheden.”
“We waren er ons al snel van bewust wat pa en ma moesten doen om ons alles te kunnen geven en kregen van huis uit mee dat je in het leven niets voor niets krijgt”, gaat Delphine verder.
Liefde voor paarden
“We zagen dat onze ouders heel hard moesten werken en we herinneren ons zeker nog dat pa in het weekend vaak in zijn ‘werkkot’ te vinden was om koffiemachines te herstellen en dat ma vaak aan haar naaimachine zat om kleren voor ons en anderen te maken of te herstellen. Wanneer we als tiener iets wilden, wisten we meteen dat het niet uit de lucht zou komen vallen en dat er voor gewerkt zou moeten worden.”
“Ik ging, van zodra ik oud genoeg was, helpen bij een kapster en Valentine en Benjamin hebben in de horeca gewerkt om extra zakgeld te verdienen. Ik hoor onze pa nog altijd zeggen: ‘wanneer je een auto wil kopen, moet je hem twee keer kunnen betalen, anders is het niet goed.’ Die ingesteldheid heeft er voor gezorgd dat we alle drie van aanpakken weten. We hebben nu alle drie een mooi huis en een aangenaam leven, maar dit komt doordat we er zelf hard voor gewerkt hebben en dit nog elke dag doen.”
Wie de familie Desmet kent weet dat paarden altijd een grote rol hebben gespeeld. “Dat is ookeen liefde die we meegekregen hebben van onze ouders”, vervolgt Benjamin. “Toen we als kind eens bij onze oma moesten gaan helpen toen ze een ongeval had gehad, kregen mijn zussen een zakcent om paardrijlessen te gaan volgen in Torhout. De interesse was gewekt.”
“Toen we naar het middelbaar gingen kregen we een pony, even later kocht pa zelf een paard en waren we helemaal verkocht. Valentine trouwde met een ruiter, heeft op dit moment drie pony’s, een veulen en een paard en haar beide kinderen zijn ook al door de microbe gebeten. Mijn vrouw Sofie is de dochter van fokkerij ‘Stal van de Wittemoere’ en mede daardoor ben ik zelf ook fokker geworden.”
“Recent heb ik daar osteopathie voor paarden aan toegevoegd. Doordat Sofie ook osteopaat is, kan zij de ruiter behandelen en ik de paarden, een combinatie die regelmatig verbluffende resultaten oplevert. Enkel Delphine zit niet meer tussen de paarden. Jeroen is een schapenliefhebber en daardoor is bij haar de passie voor de paarden wat uitgedoofd.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
