Ann Dorme is de Krak van Roeselare: “Bart heeft ALS en ik heb MS, maar dankzij vrienden en familie blijft het haalbaar”

Ann Dorme cijfert zich met plezier weg bij de zorg voor haar gezin. Hoewel ze zelf MS heeft, staat ze ook dag in, dag uit klaar voor haar man Bart David die aan het ongeneeslijke ALS lijdt.

Haar gezin is allerminst gediend door het lot, maar Ann Dorme verliest er haar glimlach niet bij. In oktober 2021 kreeg haar man Bart David de harde diagnose: ALS. “De klachten waren in februari van dat jaar al begonnen. We zijn dus straks drie jaar verder. Bart zit nu volledig in een rolstoel, zelfstandig praten lukt niet meer. Maar met de spraakcomputer lukt het wel nog om te communiceren”, zegt Ann, terwijl Bart goedkeurend mee luistert.

Haar eigen gezondheidssituatie noemt ze nu vrij stabiel. “Ik heb natuurlijk mijn medicatie, maar ik ben vooral snel vermoeid. Ik werk nog halve dagen in het ziekenhuis en voor de rest sta ik vooral in voor de zorg voor Bart. We krijgen hier ook hulp aan huis. Op die manier lukt het wel. En met de medewerking ook van familie, vrienden en buren.”

Bart boven in bed krijgen is een hele onderneming op zich. “Maar dat lukt nog altijd. Ik lig haast ook letterlijk te waken, als Bart iets nodig heeft ‘s nachts ben ik dus vlakbij.”

De eindejaarsperiode was niet bijster plezant voor Bart en Ann. “Hij had een zware luchtwegeninfectie en belandde in het ziekenhuis. Met de eindejaarsfeesten was hij uiteindelijk terug thuis, maar hij was nog herstellende. Hij had het ook mentaal even moeilijk. Hij is bang een verstikkingsdood te sterven. Samen met de palliatieve dienst in AZ Delta zijn we dan in gesprek gegaan en hebben we Bart kunnen geruststellen. En ondertussen begint hij weer wat te eten en krijgen we hem er op dat vlak ook wat bovenop. Maar makkelijk is het niet.”

Goed nieuws

Bart en Ann genoten ook van de aanwezigheid van zoon Robbe. “Hij verblijft in detentie, terwijl hij eigenlijk gespecialiseerde zorg nodig heeft. Hij kijkt ernaar uit om samen te gaan wonen met zijn vriendin. Hopelijk krijgen we daar binnenkort goed nieuws.”

Bart en Ann kunnen een beroep doen op een grote vriendenkring. “We zijn met 28”, laat Bart via zijn spraakcomputer weten. “In die groep zitten vrienden van het voetbal van vroeger, De Postboys en Geel-Zwart, maar ook familie en buren. Wij zijn gezegend met zo’n mensen rondom ons”, vult Ann aan.

Kaarting

Het waren die vrienden die een benefiet op poten hebben gezet. In OCAR in Rumbeke daagden ruim 300 mensen op om Bart en Ann een hart onder de riem te steken en om financieel een duit in het zakje te doen. “We konden met de opbrengst opnieuw wat aanpassingen doen in huis. Door zijn ziekte, kan Bart steeds minder.” Bart omschrijft het als volgt: “Ik ben aan een toer met de fiets begonnen. Ik ken de startdatum, maar niet het einde.”

Op vrijdag 1 en zaterdag 2 maart organiseert de vriendengroep dit keer een kaarting. Een kaartje gaan leggen kan telkens vanaf 17 uur in ‘t Ruitercentrum op De Ruiter. “We hebben nu ook een busje gekocht waarin ik Bart kan vervoeren, maar daar moeten ook nog de nodige aanpassingen aan gebeuren. We bezoeken Robbe wekelijks en we gaan graag ook eens wandelen.”