Aan tafel bij Marjo Isebaert en Georges Van Coile in Brugge

De praattafel voor deze rubriek staat deze week bij Marjo Isebaert en Georges Van Coile in het voormalige brouwershuis van brouwerij ‘t Hamerken en later De Gouden Boom in de Langestraat. “We zijn wel trots op de rijke geschiedenis van dit pand”.

Marjo Isebaert kwam in 1981 met haar toenmalige echtgenoot in het statige pand in de Langestraat wonen dat maar liefst generaties bewoond werd door de brouwers van de bekende brouwerij ‘t Hamerken, zijnde de familie Vanneste. “Ik ben afkomstig van Rollegem, nabij Kortrijk, en leerde mijn echtgenoot, een Bruggeling, kennen aan de universiteit waar hij Rechten en ik Romaanse Talen studeerde. Mijn toenmalige schoonvader, een aannemer, wist dat dit pand te koop stond”, zegt Marjo Isebaert.

“We kochten het huis van Joseph Vanneste, de grootvader van Xavier Vanneste, die bekend is als zaakvoerder/brouwer van Brugse Zot. De enige zoon des huizes, Tony Vanneste – zoon van Joseph en papa van Xavier dus – trouwde met Véronique Maes van de bekende brouwerij op het Walplein, de Halve Maan, die nu dus Brugse Zot en Straffe Hendrik brouwt. Xavier is dus een afstammelingen van twee grote brouwersfamilies. Misschien ook leuk om weten is dat er op de voorgevel een inscriptie staat: ‘Oost west thuis best ieder vogel prijst zijn nest – anno 1902 .’ Dat betekende dus een zinspeling op de naam Vanneste. Ik ben wel trots op de rijke geschiedenis van deze woning.”

Liefde voor Parijs

Intussen is Margo al 21 jaar samen met Georges Van Coile, een gepensioneerde bankier die eerst tien jaar kantoordirecteur was in de Lippenslaan in Knokke en later maar liefst 25 jaar het ING-kantoor aan de Warandebrug in Brugge runde.

Marjo gaf quasi haar hele loopbaan Franse les in Hemelsdaele in de Brugse binnenstad. “Ik ben verliefd op de Franse taal en lees heel vaak boeken in het Frans”, zegt ze. “Ik hou ook enorm veel van Parijs.” Georges vult aan: “Die liefde voor de Franse hoofdstad deel ik volledig met Marjo. Ik durf zeggen dat we Parijs beter kennen dan Brussel of Gent. Meerdere keren per jaar stappen we zonder dralen in de auto om naar Parijs te rijden en er een paar dagen te vertoeven. Toen Marjo nog les gaf organiseerden wij met veel plezier zelf de schooluitstappen naar Parijs.”

Gezonde keuken

Een van de redenen van hun liefde voor Parijs is natuurlijk het feit dat er zoveel lekkere eetadresjes te vinden zijn. Georges en Marie Jo kunnen een lekkere maaltijd zeker appreciëren. “We koken allebei ook wel erg graag”, zegt Marjo. “Als ik aan het fornuis sta baseer ik me graag op de recepten van Sandra Bekkari en Pascale Naessens; de gezonde lichtere keuken dus. Bijna al mijn vriendinnen gaan ook mee in die trend. Georges is dan meer voorstander van de klassieke burgerkeuken, liefst in royale porties geserveerd.” (lacht) “Maar hij kookt ook echt wel heel lekker en omdat hij weet hij me er plezier mee doet, en er zelf ook wel eens van geniet, vergezelt hij me naar restaurants met een iets fijnere keuken. Op dat vlak zijn we in Brugge trouwens echt enorm verwend.”

“Daar moet ik niet echt lang over nadenken: een grote en diverse zeevruchtenschotel!”, zegt Marjo. “Ik hou van een fijne, gezonde keuken. Grote stukken vlees zijn niet voor mij. Vroeger maakte ik graag pasta klaar, maar sinds mijn zoon een eetcafé runt met heel wat pasta’s op de kaart gaan we dat bij hem eten.” Georges vult aan: “Ik ga heel graag naar Ter Doest in Lissewege voor hun formidabel rundsvlees en de royale porties. Ook in de Lion Belge in de Langestraat vind ik zeker mijn gading. Ik hou zelf ook wel van Franse streekgerechten zoals bouillabaise. Met zeven soorten vis uit de Middelandse zee, zoals ik hem zelf ook maak. Maar als ik écht moet kiezen: de oerklassieker, konijn met pruimen!”

“Daar moet ik niet lang over nadenken: het Begijnhof”, zegt Marjo. “Ik rij er regelmatig in mijn eentje met de fiets naartoe. En dan maak ik er een wandeling. Ik ga er om wat te mediteren en kom er helemaal tot rust. Het is er echt een idyllisch plekje en wat er ik er ook heel graag doe is ‘mensjes kijken’.” (lacht) “Voor mij is het moeilijk om één plekje uit te kiezen”, zegt Georges. “Er zijn zoveel leuke locaties. Als ik de deur achter mij dicht trek ben ik in vakantiestemming. De Langestraat is een leuke buurt. Je hebt er heel wat originele winkeltjes en, naast de cafeetjes ook heel wat leuke en kwalitatieve restaurants. De Rock Fort is een van onze favorieten, maar ook in De Pepermolen komen we graag over de vloer.”

“Ik ben een echte cultuurliefhebber en op dat vlak kom ik in Brugge zeker aan mijn trekken”, zegt Marjo. “Ik trek graag naar de Lumière voor de betere film en naar het Concertgebouw voor dans of klassieke muziek. Mijn zus woont in Canada en ze popelt altijd om op bezoek te komen. Mijn broer overweegt zelfs om in Brugge te komen wonen!” “Je kunt hier toerist spelen in eigen stad en dat doe ik graag”, vult Georges aan. Marjo fietst graag, maar dat wordt haar moeilijk gemaakt zegt ze. “De laatste jaren ben ik soms bang om met de fiets in de drukke binnenstad te begeven. De toeristen lopen massaal in het midden van de rijbaan en gedragen zich vaak erg agressief. Ook het wegdek is op veel plaatsen allesbehalve.”

“Het weekend zetten we meestal op vrijdag in met een aperitief in het café van mijn zoon. Verder lees ik graag Franse literatuur. En dan ook echt in het Frans”, zegt Marjo. “Een van de kamers hier in huis is ingericht als bibliotheek en ik heb toch wel aardig wat titels in het Frans. Maar ik lees eigenlijk enkel als ik alleen thuis ben, anders lukt dat niet.” Georges vult aan. “Ik heb een chalet in de Ardennen waar we soms eens samen naartoe gaan, maar evengoed trek ik er alleen naartoe. Het is leuk om om me daar bezig te houden met wat te klussen in en rond het hout. In de Ardennen voel ik me erg goed. Daarnaast ben ik al 25 jaar spelend lid van een theatergezelschap in Knokke-Heist.”