Een mooi, maar droevig verhaal: dat ontdekte Kristien Degraeve uit Gistel toen ze onderzoek deed naar de oorsprong van een oud glazen confituurpotje dat ze na de storm Odette op het strand van Oostende vond. 77 jaar nadat het verdween, bezorgde ze het kleinood terug aan de eigenaars in Waals-Brabant.
Amper 6,5 centimeter hoog is het confituurpotje van het merk Lamby dat Kristien Degraeve (42) in het zand vond tijdens een van haar wandelingen voor de Proper Strandlopers. In plaats van het bij het afval te gooien, ging ze op onderzoek uit. Een intense speurtocht bracht haar niet alleen tot in Luik en Waals-Brabant, het leidde meteen ook tot een pakkend verhaal vol oorlogsgruwel, maar ook familieliefde.
Emotioneel
“Ik plaatste op advies van een vriendin een foto ervan op een website voor curiosa”, vertelt Kristien, “Daar werd het opgepikt door Jean-Michel Lamby, de kleinzoon van een confituurmaker uit Luik. Hij stuurde me een mail die me sterk ontroerde. Kort voor het einde van de Tweede Wereldoorlog ontstond er bij de fabriek van zijn grootvader een gevecht tussen Duitse soldaten en het verzet. Toen zijn grootvader, vader van vijf kinderen, de vrachtwagens saboteerde die de Duitsers opeisten, werd hij gevangen genomen. Hij stierf op amper 35-jarige leeftijd, nadat hij twaalf dagen in een treinwagon tussen twee concentratiekampen in zat opgesloten.”
Kristien sprak uiteindelijk met Jean-Michel af om het potje terug te brengen en trok eind december naar het Waals-Brabantse Céroux-Mousty waar de kleinzoon nu woont. Dat leidde tot emotionele momenten. “Jean-Michel was zo blij, want behalve enkele documenten en wat etiketten hebben ze geen enkel souvenir meer van de fabriek. Het potje is 77 jaar onderweg geweest. Ik was zo gelukkig dat ik het kon terugbrengen.”
Pruimenconfituur
Jean-Michel Lamby bevestigt het emotionele van dat moment. “Heel bijzonder en zo ontroerend”, getuigt hij. “Maar wat mij bijzonder raakte, waren de inspanning die Kristien zich getroostte om de geschiedenis achter het potje te ontdekken en de vriendelijkheid om het aan ons terug te bezorgen. De familie had er geen enkele meer. Het heeft onze familie er bovendien toe aangezet om meer onderzoek naar de geschiedenis van het bedrijf te doen.”
Het bedrijf bestaat weliswaar niet meer, maar de Lamby’s maken zelf nog steeds voortreffelijke confituur. Dat ondervond Kristien aan den lijve. “Inderdaad, Jean-Michel had voor mij een pruimenconfituur in petto. Ik heb die letterlijk opgelepeld”, besluit ze glimlachend. (DVL/HH)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
