Getest en goedgekeurd: Louise Delputte ontdekt de nieuwe looproutes in Roeselare

Meer dan 80 kilometer nieuwe looproutes, in alle uithoeken van de stad, én een uitdagend verbindingstraject van een halve marathon. Een sportieve stimulans voor de inwoners die kan tellen. Wij namen de proef op de som en testten samen met sportambassadeur Louise Delputte het langste parcours uit. Goed voor 21 kilometer doorheen de verschillende Roeselaarse wijken.

Dit weekend vindt de officiële opening van het bewegwijzerd loop- en wandelnetwerk plaats. Met duidelijke bordjes krijgen de sportievelingen meer dan 80 kilometer aan nieuwe routes voorgeschoteld. Een initiatief om de bevolking aan het bewegen te krijgen én houden, ook als het coronavirus straks geschiedenis is. Wij nodigden Roeselaars sportambassadeur Louise Delputte (30) alvast uit om de halve marathon uit te testen. Dit is namelijk de basislus die alle andere omlopen met elkaar verbindt. Ready, set, go!

Kilometer 0-5

We starten onze tocht aan Trax – vandaar de frisse gezichten op de foto’s – en begeven ons richting Stationsplein. Daarna gaat het in een rechte lijn richting Rumbeke, waar Louise opgegroeid is. “Eerlijk is eerlijk: de eerste kilometers zijn niet per se de allermooiste van het parcours, toch niet als je vanaf Trax vertrekt”, vindt Louise. “Toen ik het parcours bekeek, viel het me wel op dat je aardig wat grote straten moeten oversteken en dus ook rode lichten hebt. Als loper wil je uiteraard zo weinig mogelijk stoppen, al snap ik dat het in een centrumstad moeilijk anders kan.”

“Voor ik het hier te negatief zou uitdrukken, wil ik toch even benadrukken dat ik dit een prachtig initiatief vind. Mensen motiveren om meer te bewegen, ongeacht welk niveau ze halen. Dat is eigenlijk exact de boodschap die ik wil meegeven met mijn sociale media. Dus sowieso is het een project dat ik een warm hart toedraag. Meer nog: van mij mogen ze er gerust nog een volledige marathon aan toevoegen. Helemaal rond Roeselare, dat zou pas een mooi kaartje zijn op Strava.”

Nadat we Wielerpiste Defraeye-Sercu en de begraafplaats van Rumbeke passeren, begeven we ons op een rustig looppad richting Oekene.

Kilometer 5-10

Vanaf het looppad gaat het richting het centrum van Oekene, in de schaduw van het nieuwe AZ Delta. Enkel het oversteken van de Rijksweg blijkt een klein pijnpuntje. Daarna volgen we meerdere kilometers de landelijke Stampkotstraat. “Héérlijk, zo’n stroken”, klinkt het bij Louise. “We hebben natuurlijk geluk dat het zo’n mooie, zonnige dag is voor de verkenning, maar sowieso zijn dit fijne wegen. Tussen de velden, bijna geen verkeer. Roeselare is dan wel een relatief grote stad, zo zie je dat er veel mooie en rustige stukken zijn.”

Dit is een prachtinitiatief, nu nog een hele marathon

Na het oversteken van de Moorseelsesteenweg – een van de weinig punten waar de bewegwijzering duidelijker kon – gidst het parcours ons naar een van de mooiste stukjes natuur: het Bergmolenbos. Ook een enthousiast pratende Louise, die zelf zowat 30 procent van de bordjes mist, geeft een pluim aan de parcoursbouwer. “Nu let ik er inderdaad niet bijster goed op, omdat er nog iemand mee is. Maar het is allemaal heel duidelijk. Als ik een beetje aandachtiger was, kwam het zeker in orde.” (lacht)

Kilometer 10-15

Na een tiental kilometer vangen we een glimp op van het Bergmolenbos, waar je kan aansluiten op een van de andere routes. De onverharde paden van het bos betreden we echter niet, we zetten daarentegen onze weg voort richting Zilverberg. “Een beetje jammer toch dat we niet meer van het Bergmolenbos of Sterrebos te zien krijgen. We hebben niet zo héél veel groen in Roeselare, dus mogen we toch uitpakken met hetgeen er wel is. Al snap ik dat je anders misschien nog meer grote wegen moet kruisen of dat het traject misschien te lang wordt. We lopen hier wel een stuk op de Stroroute tussen Roeselare en Zonnebeke, ook wel een magnifiek pad.”

Bovendien heeft Louise intussen grotere problemen dan een bospaadje meer of minder. De natuur roept, figuurlijk dan, na een 13-tal kilometer. Gelukkig is Louise een echte Roeselaarse – opgegroeid in Rumbeke en woonachtig in Beveren – en kent ze dus heel wat mensen. “Zonder corona is dat allemaal geen probleem, maar nu is het toch vervelend als je ergens moet vragen om te plassen. Maar wie niet waagt, niet wint! Dat was trouwens een van de dingen die ik vreesde toen ik tijdens corona mijn marathondebuut maakte, op een zelf uitgestippeld traject. Ik had drie plaatsen voorzien waar ik in nood kon stoppen om naar het toilet te gaan, maar toen was de focus zo groot dat het helemaal niet nodig bleek. Heel leuk trouwens, zo’n zelf uitgestippelde wedstrijden of virtuele evenementen, maar ik mis toch wel de sfeer van het echte werk. En de medaille achteraf natuurlijk!”

Kilometer 15-20

Net voor we de 15 kilometer bereiken, beginnen we aan een van de hoogtepunten van de looptocht. Vanaf de Beukenstraat in De Ruiter krijgen we een looppad langs het water en de sportvelden met speelplein aan het Kerelsplein. Onbekend terrein voor zowel verslaggever als Louise, beiden woonachtig in regio Beveren. “Ik voel me bijna beschaamd dat ik het hier niet ken, zo’n mooie omgeving! Zelfs als echte Roeselaarse, die bovendien veel loopt en fietst, leer ik dus nog nieuwe paden kennen. Hier kom ik graag nog eens terug.”

Zelfs als echte Roeselaarse heb ik nog nieuwe paden leren kennen

Een persoonlijk hoogtepunt voor Louise volgt even later. Na exact 16,67 kilometer ziet zij de eerste wegwijzer die de verslaggever mist. “Yes! Hoewel ik erg veel op pad ben om te sporten, is oriëntatie echt mijn ding niet.” Even later wacht er echter al een nieuwe uitdaging. Na ruim 19 kilometer krijgen we plots twee gele bordjes die wijzen op een omleiding. We wanen ons even in ‘De Mol’, aangezien we even verder wel de vertrouwde oranje bordjes zien staan. Is er sabotage in het spel? We durven het aan om de omleiding te negeren en banen ons een weg door de werkzaamheden aan de Brugsesteenweg, beter bekend als het Mammoet Center. Goed gegokt!

Kilometer 20-21,36

Het einde is in zicht en de nervositeit bij Louise wordt stilaan zichtbaar. “De perfectionist in mij focust nogal op de cijfers. Als we dus niet de juiste afstand voor de halve marathon zouden bereiken, heb ik daar wel moeite mee. Gelukkig lijkt het dat we wel voldoende zullen hebben, zelfs met een klein beetje marge.” Afsluiten doen we met het pad langs de spoorweg, terug richting Trax. Het loophorloge stopt op 21,36 kilometer.

Conclusies

Nu het volledige traject is afgelegd, rest enkel nog de vraag welke gevoelens Louise aan haar tocht overhoudt. Als sportambassadeur heeft ze liefst 22.200 volgers op Instagram. Zal ze hen aanraden om in haar voetsporen te treden? “Sowieso! Ik kan het niet genoeg benadrukken dat ik de insteek voor dit project super vind. Bovendien hou ik van sport en van mijn thuisstad, dus is het voor mij het beste van twee werelden. Natuurlijk zijn er altijd puntjes die beter kunnen. Over het ontbreken van de bossen hadden we het al, maar ook andere plaatsen zijn wat onderbelicht gebleven. Zo denk ik aan Beveren, maar ook het centrum zelf en bijvoorbeeld het Geitepark. Dit kon een mooie gelegenheid zijn om ook die plaatsen in de kijker te zetten. Na het posten van de verkenning op sociale media kreeg ik trouwens meteen de vraag of er veel onverharde stroken in het parcours zaten en dat is ook niet echt het geval.”

Naast haar bezigheden als influencer en sportambassadeur is Louise actief als social media manager bij speelgoedwinkelketen Fun. Ook in haar hoedanigheid als marketeer heeft ze nog een kleine suggestie. “Met de Instagramroute had de stad al heel wat aandacht voor de sociale media, maar hier hebben ze die kans een beetje laten liggen. Al is het natuurlijk nog niet te laat! Een leuk startpunt met een bord of beeld dat uitnodigt om te delen op sociale media kan wonderen doen om het initiatief in de kijker te zetten. Of ze mij daarvoor mogen vragen? Natuurlijk!”