Gent brengt hen in de zevende hemel: deze bekende West-Vlamingen wonen net als Maaike in onze officieuze hoofdstad

Gent en West-Vlamingen, het blijft een ‘match made in heaven’. Niet voor niets wordt wel eens gezegd dat Gent de officieuze hoofdstad van West-Vlaanderen is. Onze gasthoofdredactrice mag de Arteveldestad al bijna dertig jaar haar thuis noemen, maar ook deze drie uitgeweken West-Vlamingen voelen zich er in de zevende hemel…

Komiek en acteur Dries Heyneman

Geboren en getogen in Ruddervoorde, maar scenarist/acteur/comedian Dries Heyneman (44) voelde al snel dat de Oostkampse deelgemeente te klein zou zijn voor zijn dromen. Toch begint zijn verhaal op dezelfde manier als zovele andere. Op zijn 18e trok hij naar Gent om te studeren. Hij ontmoette er zijn vrouw – een Antwerpse – en samen maakten ze de evidente keuze om ook hun de studies in Gent te blijven.

“We waren jong en wilden de wereld ontdekken. Ik wist nog niet exact wat ik wou doen, maar ik wist wel dat ik in een dorp met ongeveer 5.000 inwoners niet ging vinden wat ik zocht. In Gent komen mensen vanuit alle uithoeken van het land samen, het is een plek waar grote bendes getalenteerde leeftijdsgenoten samenkomen die even grote crazy motherfuckers zijn als ikzelf waar je op een dag tegen kunt zeggen: ‘laten we eens een fictiereeks schrijven’.”

Zijn eerste stappen in de mediawereld zette Dries in Gent, het is ook de stad waar hij trouwde en kinderen kreeg. Talloze mijlpalen waardoor Gent een streepje voor heeft op Ruddervoorde. Maar toch blijft de liefde voor zijn geboortedorp groot. “Ik geloof dat er veel basis van je ‘zijn’ ligt in die eerste 18 jaar van je leven, die in uiteraard in Ruddervoorde heb gespendeerd. Ik zat daar in de KSA, waar ik fantastische en intelligente mensen met heerlijke droge humor heb leren kennen. Als ik oude jeugdvrienden nu terugzie… tja, dat blijft een onverwoestbare band. Op het moment zelf besef je dat niet, maar die omgeving heeft onbewust een grote impact gehad op mijn leven. Pas nu, vele jaren later, ben ik in staat om die invloedssferen te identificeren”, mijmert de Chantal-acteur. “Ik woon al langer in Gent, maar ik voel me toch een echte West-Vlaming. Ik ben na al die jaren hier precies nog steeds een gast, die na zijn bezoek de stad dan weer teruggeeft aan de échte Gentenaars. Dat komt voornamelijk omdat ik altijd en overal met het West-Vlaamse dialect spreek. Zolang ik geen Gentse tongval heb, ben ik geen Gentenaar.”

“Ook na al die jaren voel ik mij hier nog altijd een gast”

Een definitieve terugkeer naar West-Vlaanderen zit er niet meteen in, maar ondenkbaar is het zeker ook niet. “Momenteel heb ik geen reden om te verhuizen. Ik moet constant geprikkeld worden, waarschijnlijk een neveneffect van mijn job. Dat lukt nu eenmaal beter in een stad dan in een dorp. Maar tegelijk merk ik dat ik steeds meer de rust kan appreciëren, dat is met ouder worden zeker? Ik ben productiever dan ooit, maar ervaar toch minder die drang naar drukte. Uiteindelijk is die provinciegrens ook maar iets artificieels, hé. Ik sta op een halfuur bij mijn ouders, dat is niets. Waar ik wel echt trots op ben, is dat ik met Bevergem mee heb geholpen om West-Vlaanderen op de kaart te zetten in de mediawereld. Vroeger was het echt een ding dat je als West-Vlaming nergens geraakte in de media, nu is die tijd voorbij. Dat is zeker niet alleen mijn verdienste, maar ik ben wel blij dat ik deel uitmaak van die shift.”

Actrice Liesa Naert

Actrice Liesa Naert (41) trok net zoals zovelen naar Gent voor haar studies: een jaartje moraalwetenschappen, drie jaar journalistiek en daarna nog een diploma aan het conservatorium. Na het studentenleven besloot de Bruggelinge – die intussen ook de liefde in haar nieuwe thuisstad had gevonden – om in Gent te blijven. Na verschillende keren verhuisd te hebben, settelde ze zich uiteindelijk aan de rand van de stad. Vandaag beschikt ze naar eigen zeggen over een dubbele identiteit.

“Ik woon in Gent, maar ik ben van Brugge. Dat zeg ik altijd wanneer ik nieuwe personen ontmoet. Wij zijn hier thuis, hé. Mijn kinderen zijn hier geboren en getogen. Zij zijn echte Gentenaars”, aldus Liesa. “Maar ik voel wel nog altijd meer affiniteit met Brugge, daar liggen mijn roots. Ik ken die stad op mijn duimpje, heb daar talloze jeugdherinneringen beleefd. De emotionele band met Brugge is groter dan met Gent.”

De actrice en radiopresentatrice vertoeft nog heel vaak in haar thuisprovincie, voornamelijk om af te spreken met vrienden en familie. Maar een groot gemis is er in Gent niet, want de West-Vlaamse vibe is nooit ver te zoeken. “Ik heb niet het gevoel dat het hier vol zit met West-Vlamingen, maar een rasechte Gentenaar denkt daar misschien anders over”, lacht Liesa. “Ik let daar niet echt op, maar het is wel altijd heel tof om iemand van bij ons tegen te komen. Je vervalt meteen in dat vertrouwde dialect, dat schept – zelfs met onbekenden – een beetje een onzichtbare band. Maar los daarvan vind ik dat Gent en Brugge ook wel gewoon op elkaar lijken. Dat volkse gevoel vind je in beide steden terug. Helemaal iets anders dan pakweg Antwerpen, die afstand is letterlijk en figuurlijk veel groter.”

“Ik zeg er altijd bij dat ik van Brugge ben”

Of ze ooit nog terug zou migreren naar West-Vlaanderen? Daar kan de Eigen Kweek-actrice geen pasklaar antwoord op geven. “Momenteel denken we daar niet echt over na, voor de kinderen zou het alleszins niet evident zijn. Maar zeg nooit nooit. Wie weet dat we ooit weer dichter bij familie willen wonen, ook de mama van mijn partner woont nu in West-Vlaanderen. Er zijn niet meteen plannen, maar ik zou het idee toch niet helemaal uitsluiten.”

Muzikant Lennert Coorevits

Hij genoot er van een zalige jeugd en richtte er samen met zijn broer de elektropunkband Compact Disk Dummies op. Toch besloot Lennert Coorevits (31) om na zijn studies niet meer terug te keren naar de Waregemse deelgemeente Desselgem.

“Op mijn 19de ging ik studeren in Gent aan het KASK. Ik had al een beetje geproefd van het leven in een grotere stad toen ik mijn laatste jaren middelbaar volgde aan het VTI in Kortrijk. Maar Gent was pas echt een openbaring”, vertelt Lennert ons. “Ik behaalde er mijn master Beeldende Kunsten en leerde er ook mijn vriendin kennen. Ook zij is eigenlijk een Waregemse, grappig genoeg.” Het koppel bleef na de studies plakken in de hippe studentenstad. Eerst in het centrum, intussen kochten de twee een huis in het iets rustigere Sint-Amandsberg. Maar ook in die buurt bevalt het hen enorm. “Er hangt een bijzondere sfeer in Gent. Je hebt alle goeie elementen van een grootstad: veel kunst en cultuur, een leuke koffiebar of café op bijna elke straathoek, ruimdenkende mensen overal waar je komt… maar tegelijk heeft het ook nog die gezelligheid, de rust en dat dorpsgevoel dat ons doet terugdenken aan West-Vlaanderen. Gent bezit het beste van twee werelden. In Antwerpen heb je dat dan weer niet, die stad zou té heftig zijn voor mij”, klinkt het.

“Een culturele stad met een West-Vlaams dorpsgevoel”

Hoewel Lennert nog geregeld in Desselgem passeert – om familie te bezoeken of om de studio van Compact Disk Dummies te gebruiken – ziet hij zichzelf nooit meer definitief terugkeren naar onze provincie. “Mijn wereld is hier, in Gent. Pas op: wanneer ik nieuwe mensen ontmoet, zal ik altijd zeggen waar ik vandaan kom. Ik ben daar wel trots op. Daarnaast spreekt het ook tot de verbeelding, het dorpje Desselgem”, lacht Lennert. “Maar mijn vrienden en mijn muzieknetwerk bevinden zich in Gent, dat geeft de doorslag voor mij. Ik heb het gevoel dat ik hier meer omringd ben met mensen die dezelfde interesses hebben als ik. Ik kan het niet goed verklaren, maar ik voel me hier op mijn plek.”