Na ruim vijftien jaar werden de gemeentelijke brandramen van Langemark-Poelkapelle teruggevonden. “Bewaar het wapenschild van de Patin achter slot en grendel als een echt juweel van historisch erfgoed”, dringt Danny Jonckheere er bij de burgemeester op aan.
Schooldirecteur Danny Jonckheere is voorzitter van de Ieperse Gidsenkring. In de Gidsenkroniek van vorig jaar verscheen van zijn hand een artikel over de heropbouw na de Eerste Wereldoorlog van het kasteel in Langemark. Zijdelings had de strijdvaardige erfgoedbewaarder zich afgevraagd waar de drie brandramen van Langemark-Poelkapelle gebleven waren. Sinds het vervangen van de ramen van het gemeentehuis, begin de jaren 2000, waren de brandramen spoorloos geraakt. “De brandramen waren verwerkt in de ramen van de zaal waar de gemeenteraad doorgaat”, weet Danny. “De brandramen van de wapenschilden waren origineel aangebracht sinds de heropbouw van het landhuis in 1925 na de verwoesting van het kasteel tijdens de Eerste Wereldoorlog. Dat is eigenlijk ook de enige materiële link in Langemark naar een roemrijk verleden van een adellijke familie.”
Gewikkeld in doek
De recente uitbreiding van het politiekantoor richting het voormalig bureel van burgerzaken bracht de brandramen aan het licht. “Ze lagen in een achterkamertje gewikkeld in een doek”, aldus burgemeester Lieven Vanbelleghem (CD&V). “We vermoeden dat onze gewezen medewerkster Dorine Latruwe ze daar gelukkig veilig heeft ondergebracht.”
“De wapenschilden zijn het enige spoor dat nog verwijst naar de glorieperiode van Charles-Philippe de Patin (1687-1773)”, vervolgt Danny Jonckheere. “De jurist is wellicht een van de belangrijkste en invloedrijkste gezagdragers die onze gemeente ooit gekend heeft. Hij zetelde vanaf 1729 als lid van de Geheime Raad. Hij werd later benoemd als lid van de Hoge Raad der Nederlanden, het hoogste politiek adviesorgaan, in Wenen. Van 1742 fungeerde hij 30 jaar als voorzitter van Raad van Vlaanderen en werkte onder de keizerin van Oostenrijk, Maria Theresia. Het beeld van de burggraaf stond ook opgesteld in een nis aan de noordergevel van de oude Lakenhallen voor de Eerste Wereldoorlog. De gestalde beelden waren enkel voorbehouden voor 21 markante Ieperlingen en alle Vlaamse graven. Als geboren Ieperling beheerde de familie een zomerresidentie in de D’Hondtstraat in Ieper, waar later het arrondissementscommissariaat gevestigd werd.” Charles-Philippe de Patin werd begraven in de Sint-Pauluskerk van Langemark. Een epitaaf, een rechtopstaand grafschrift, herinnerde aan zijn overlijden. Het wapenschild van burggraaf Charles-Philippe de Patin werd verleend door de keizerin van Oostenrijk aan haar trouwe ambtenaar op 15 oktober 1755.
Erfgoed
In de glazen zuil, die tentoongesteld staat in het gemeentehuis, is het wapenschild onderaan rechts te vinden. Voor Danny Jonckeere zou het passend zijn, mocht het wapenschild van de burggraaf in het midden van de zuil centraal opgehangen worden. Volgens de amateur-historicus is hij een van de markantste figuren uit Ieper en Langemark. “Erfgoed leert ons veel uit het verleden en dat moeten we koesteren om de toekomst te begrijpen. Charles-Philippe de Patin schreef een boek over ‘De Vrije Zee-Bevaeringe’. Daarin pleitte hij voor het voortbestaan van de Oostendse Compagnie en het recht op vrije handel op zee. Dat boek kwam in 1726 uit, maar kan een les zijn voor de Brexit.” (pco)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
