Gemeente Koksijde koopt voormalig postgebouw in Koksijde-Dorp: “Blij dat het niet gesloopt wordt”

Yvo Peeters bij de woning, het voormalige postkantoor, waar hij zijn jeugdjaren doorbracht. © Myriam Van den Putte
Myriam Van den Putte
Myriam Van den Putte Journaliste Het Wekelijks Nieuws

Het was even slikken toen Yvo Peeters (73) merkte dat het voormalige postkantoor in de Zeelaan in Koksijde-Dorp te koop stond. Hij houdt heel wat nostalgische herinneringen over aan het huis waar zijn moeder jarenlang postmeester was en waar hij zijn jeugdjaren doorbracht. Het is voor Yvo een verademing dat de gemeente het pand heeft gekocht en dat het niet zal worden gesloopt.

Naast een nostalgische waarde met jeugdherinneringen heeft het pand voor Yvo ook een historische waarde, gelinkt aan de postgeschiedenis. “Toen mijn ouders trouwden in 1948 en toen ik een jaar later geboren werd, woonden we boven de boekhandel van mijn grootouders”, vertelt Yvo.

“Maar de behuizing werd snel te klein als gezinswoning. Mijn moeder, Liliane Goedertier, werd al heel jong als postmeester aangesteld. Toen waren er in de gemeente trouwens nog meerdere postkantoren – in Koksijde-Dorp zelfs al sinds 1919, in de Kerkstraat. In 1953 deed zich een opportuniteit voor: met een krediet van de wet De Taeye kon je een gezinswoning bouwen. Van meet af aan werd het huis gebouwd volgens de richtlijnen van het Ministerie van Posterijen, zodat het postkantoor van de Kerkstraat 8 kon worden overgeplaatst naar de Zeelaan 70.”

“Het huis kan eventueel worden verhuurd als sociale woning”

“Dat betekende dat er een inkomportiek moest zijn, met twee afzonderlijke deuren, één deur rechts, als toegang naar de woning, en één deur links, als toegang naar het postkantoor. De ruimte vooraan was in een privé- en een publieke gedeelte ingericht, met een houten structuur met twee loketten en een beveiligde stalen deur. Het postgedeelte moest volledig afgesloten zijn van het woongedeelte, met een beveiligde deur. De onderkeldering vooraan moest uit gewapend beton bestaan om het gewicht van de kluis (drie ton, red.) te dragen.”

“Architect Gaston De Bruycker, die via zijn vrouw Germaine Goedertier, verre familie was, stond in voor het ontwerp. Hij had toen net het ‘Pays de Charleroi’ opgeleverd in de Noordzeedreef in de wijk Groenendijk. In het huis in de Zeelaan herken je ook een aantal elementen die zijn hand verraden: zijn modernistische stijl liet zich inspireren door de artdecoperiode. De architect was bekend om zijn stevige gebouwen en omdat hij natuurkleurige stenen gebruikte.”

Slechts twee eigenaars

“Het pand fungeerde als postkantoor tot 1966. Daarna werd het verkocht en hebben er slechts twee eigenaars in gewoond. Nu de laatste eigenares is overleden, heeft de gemeente het huis gekocht. Toen ik burgemeester Marc Vanden Bussche mocht vergezellen bij een plaatsbezoek, was ik sterk onder de indruk van de goede staat waarin het huis verkeerde. Ook het houtwerk ziet er nog prima uit. Het toegangspoortje dat mijn vader nog heeft gemaakt, is er nog altijd, en ik ontdekte ook sporen van de vroegere brievenbus!”

Het eerste idee om het pand te slopen werd door de gemeente snel opzij geschoven. “We zullen het huis niet afbreken”, verzekert de burgemeester. “Wel is het een opportuniteit om een deel dat bij het huis hoort te gebruiken als parking, in het kader van ons Masterplan in Koksijde-Dorp. Dat levert extra parkeergelegenheid op. Het huis kan eventueel worden verhuurd als sociale woning.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier