Zuster Martine is 70 jaar geprofest en werd gefeliciteerd door burgemeester Alain Top, schepenen Lynn Callewaert, Kathleen Duchi, Francis Pattyn en Dominique Windels, algemeen directeur Hans Piepers en raadslid Rosanne Mestdagh.
Zuster Martine, Yolande Decock, is geboren op 23 mei 1932 in Stasegem. Ze was jarenlang lid van de VKAJ of de Kajotsters. Tot haar veertiende levensjaar ging ze naar de meisjesschool in Stasegem. Zo leerde ze ook de zusters Augustinessen kennen die er lesgaven. Yolande werkte op haar veertiende in de matrasfabriek ACOR Stasegem. Op zondag ging ze naar de patronage en leerde enkele jonge zusters beter kennen. Zo groeide stilaan haar roeping.
“Het was niet gemakkelijk om dit thuis te zeggen en te laten aanvaarden”, vertelt Zuster Martine. Op 25 maart 1953 trad ze in en op de feestdag van Sint Augustinus (28 augustus, red.) van datzelfde jaar werd ze ingekleed. Het jaar erop deed ze haar plechtige professie. Van al de jaren dat zuster Martine religieuze is, heeft ze bijna 65 jaar gewoond en gewerkt in het rustoord achter de kerk. Ze volgde een cursus bejaardenzorg en ze nam ook de zorg voor de wezen op zich die toen ook in het rustoord opgevangen werden.
“De professie is 70 jaar geleden. Het was geen slotklooster, we kwamen van in het begin geregeld buiten, maar toch is er veel veranderd. Vroeger droegen we onze habijt en mochten we het klooster nooit alleen verlaten. En onderweg werd ons verboden om naar de winkeletalages te kijken”, lacht zuster Martine.
Paardrijden
Sinds 1 augustus 1957 is ze actief in Harelbeke en staat ze nog elke dag als chef van de cafetaria in de toog. “Ik deed nog veel meer hoor, je kan me ook elders vinden”, zegt ze lachend. Ze deed ook dienst als chauffeur bij de Minder Mobielen Centrale, waar ze de langste staat van dienst heeft. “Eigenlijk wilde ik afbouwen en het iets rustiger aandoen” vertelt ze.
“Ik deed dit graag. Als ze me nodig hadden mochten ze het vragen. Ik was altijd bereid om te rijden. En ik ken ze nog allemaal, wees maar gerust. Het is leuk als je nog verantwoordelijkheid kan opnemen voor leeftijdsgenoten die minder mobiel zijn.” Zuster Martine houdt van een pintje af en toe en haar grootste hobby was paardrijden. Ze deed dit de laatste keer toen ze zestig werd en van het toenmalig stadsbestuur een cadeaubon kreeg voor de paardenmanège de Gaverranch.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
