Het Engels kerkje, of de Saint George’s Memorial Church, in de Elverdingestraat heeft sinds een goeie maand weer een aalmoezenier. Na deze korte verkenning van het terrein de afgelopen weken wil Richard Clement, een van de voormalige geestelijke herders van de Royal Air Force (RAF), zich ook graag voorstellen aan onze lezers.
Richard Clement (61) groeide op in Zuid-Londen in een gezin van drie kinderen. Vader was ambtenaar, moeder huisvrouw. Hij studeerde theologie en godsdienst aan de Universiteit van Bristol en werkte bij lokale overheden. Hij is gescheiden en heeft een zoon van 18 jaar. In 2006 werd hij in de kathedraal van Bury St. Edmunds gewijd tot aalmoezenier en hij kreeg zijn eerste opdracht in Framlingham. In 2009 werd hij RAF-aalmoezenier en deed hij ook buitenlandse missies. Sinds 1 april is hij nu aan de slag in de Saint George’s Memorial Church in Ieper.
“De afgelopen weken heb ik al goeie contacten kunnen opbouwen met de andere erkende geloofs- en kerkgemeenschappen in Ieper. Dat kan ik ook zeggen van een aantal verenigingen, zoals de Last Post Association, de Commonwealth War Graves Commission en het Britse Legion. Het is mijn intentie het aantal diensten in de Saint George’s Church te verhogen. Ik hoop ook nog meer bezoekers, zowel individueel als in groep, naar hier te krijgen. En wie weet geven ze wel een concertje of vragen ze een herdenkingsdienst. Op die manier kunnen we zij die hier sneuvelden nog het best een passend eerbetoon bezorgen.”
Lief stadje
Toch even terugspoelen, want wat is er gebeurd met zijn voorganger Andrew McMullon? “Hij kwam eind 2020 naar hier in volle coronaperiode. Toen zijn vrouw in 2021 onverwacht overleed besloot hij in november 2022 terug te keren naar het Verenigd Koninkrijk. Spijtig genoeg is hij kort daarna ook overleden (op 30 juni 2023, red.).”
Na bijna een jaar zonder aalmoezenier of padre heeft de Anglicaanse gemeenschap in Ieper dus opnieuw iemand die waakt over hen.
“Na mijn wijding werd ik aangesteld in Framlingham, waar de bekende singer-songwriter Ed Sheeran opgroeide. Zijn ouders wonen er nog steeds en zijn ondertussen goeie kennissen geworden. Ik bezocht Ieper voor de eerste keer in 2017 met mijn zoon. Ik vond het een lief stadje met een boeiende, doch intrieste geschiedenis, want we bezochten toen ook diverse oorlogskerkhoven. We passeerden ook langs Saint George’s Church. Toen kon ik nog niet vermoeden hier ooit terecht te komen”, lacht Richard.
“Nederlands leren, met een Iepers accent, staat op m’n to-dolijst”
“Vorig jaar hoorde ik toevallig van een RAF-collega dat er hier een vacature was. In september 2023 solliciteerde ik en na gesprekken met onze bisschop, aartsdiaken en de lokale kerkgemeenschap mocht ik hier begin april starten. Ik ben hier dus nog maar een goeie maand. Gelukkig begin ik al mijn draai te vinden dankzij de boeiende ontmoetingen die ik hier al gehad heb. En uiteraard staat Nederlands leren bovenaan mijn to-dolijstje, hopelijk met een Vlaams en Iepers accent.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier