Wie de herdenkingsplechtigheid aan de Menenpoort op 11 november al heeft meegemaakt of gezien, weet dat het neerdwarrelen van de poppies een van de meest ingetogen momenten is. Een van de mannen die dit jaar daarvoor zorgen, is Geert Beun. “Dit is een grote eer.”
“Ik ben nu zo’n 19 jaar actief als hoofdhovenier bij de Commonwealth War Graves Commission (CWGC), of de ‘Engelse kerkhoven’, zoals je het vaak in de volksmond hoort”, vertelt Geert Beun. “Mijn terrein ligt vooral in Mesen en deels in Heuvelland. Al meerdere jaren stond ik op de reservelijst om mee te helpen aan de plechtigheid van 11 november. Ik heb wel al speciale herdenkingsplechtigheden meegemaakt.”
Ik voel dit aan als een grote eer. Normaal wordt dat gedaan door Engelsen
“Zo herinner ik me onder meer het Lichtfront in Ploegsteert in 2014, waar prinses Elisabeth een van de eerste keren echt op de voorgrond trad, en plechtigheden in Mesen en onder de Menenpoort, waar ik dan wel met de voeten op de begane grond stond en mee de CWGC vertegenwoordigde.”
Voorbereidingen
“Nu krijg ik de kans om mee te werken aan de plechtigheid bovenop de Menenpoort. Dat doe je zeker niet zomaar. Jaren geleden al heb ik een erkende klimcursus moeten volgen, theorie en praktijk. En regelmatig moet je een halve dag op herhalingscursus. Bovendien zorgt de commissie er ook voor dat je heel degelijk klimmateriaal hebt, officieel goedgekeurd en beantwoordend aan de verschillende veiligheidsvoorschriften. Zo dragen we een speciaal pak en helm en hebben we alle nodige hulpstukken bij de hand.”
“We moeten ruim vooraf aan de Menenpoort zijn. In de eerste plaats wordt de windrichting gecontroleerd, wat heel belangrijk is bij het uitstrooien. Meer dan een halfuur voor de officiële plechtigheid begint, liggen wij al klaar op de Menenpoort. Ongeacht welke weersomstandigheden er die dag heersen. Samen met collega’s Gerry White en Marc Booth moeten wij dan op het voorziene tijdstip een grote zak poppies handmatig laten neerdwarrelen door de grote luchtgaten op de Menenpoort. En er vooral voor zorgen dat je niet zichtbaar bent voor de vele mensen die beneden de plechtigheid bijwonen. Nadien is het gewoon de bedoeling dat we bijna onzichtbaar weer wegsluipen van het monument.”
Eerste Belg
“Ik denk dat ik een van de eerste, zo niet de eerste Belg zal zijn die deze taak toebedeeld krijgt. Normaal wordt dit altijd gedaan door Engelse collega’s, die in de regio werken voor de CWGC. Voor mij is dit niet zomaar een taak, ik voel het meer als een eer dit te mogen doen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
