Maar liefst 74 jaar, zo lang trokken vrijwilligers van de Zorgbib met hun boeken van kamer tot kamer in het AZ Sint Jan campus Serruys. De verkorte verblijfsduur, het steeds minder lezen en covid-19 hebben het einde van een tijdperk ingeluid.
De Zorgbib is een gratis dienstverlening voor woon-zorgcentra en andere zorginstellingen. 74 jaar lang trokken drie vrijwilligers van de Zorgbib door het Oostendse ziekenhuis met hun boekenkar. Twee van hen trokken er elke donderdag van kamer tot kamer. Een derde zorgde voor de administratie. De directie van het AZ Sint-Jan besliste nu om de samenwerking met de Zorgbibwerking stop te zetten. “Een logische keuze is het misschien wel, maar de Zorgbib was zoveel meer dan wat boeken lenen aan patiënten”, vertelt afdelingsverantwoordelijke Angelo Flederick. “Ze gingen er geregeld langs om een praatje te maken met de patiënten. Ze waren een beetje het luisterend oor. Het ging al lang niet meer om boeken lezen alleen.”
De directie van het ziekenhuis nam de beslissing wegens de covid-19-pandemie. Daarnaast wordt er volgens de directie veel minder gelezen dan vroeger en is de gemiddelde verblijfsduur van de patiënten veel korter geworden, waardoor er amper tijd is om nog een boek uit te lezen.
Meer dan lezen
De werknemers kenden de twee Rode Kruisvrijwilligers erg goed. Odette – ondertussen 96 jaar – was al 25 jaar actief als vrijwilliger. “Het was iets waar ik elke week naar uitkeek”, vertelt Odette. “Toen het coronavirus uitbrak stopte dat en ik mis het enorm. Ik had gehoopt dat we na de coronaperiode terug zouden kunnen opstarten, maar helaas.”
Micheline Claeys (81) startte tien jaar geleden als vrijwilliger bij de Zorgbib. Als ex-bibliothecaris het ideale vrijwilligerswerk. “In 2008 kwam ik terug in Oostende wonen”, vertelt Micheline. “Ik woonde heel lang in de regio Luik. Mijn man was van daar afkomstig en toen we trouwden ben ik daar gaan wonen. Ik was bibliothecaris in Flémalle. We kwamen samen terug naar Oostende, waar ik ben geboren, maar ondertussen is mijn man overleden.”
Micheline vindt het erg jammer dat ze niet meer elke donderdagmiddag naar het ziekenhuis kan. “Of er effectief minder wordt gelezen? Dat zal je mij niet horen zeggen, maar er wordt anders gelezen. Mensen lezen tegenwoordig op hun gsm of via hun iPad. Zorgbib is zoveel meer dan een boek. Soms bleven we wel een halfuur in de kamer hangen omdat mensen ons hun verhaal wilden doen. We kregen daar enorm veel appreciatie voor. Ach, corona heeft veel kapot gemaakt en dat is er een aspect van, al vind ik het wel een logische keuze. Hoe ik nu mijn tijd zal invullen? Dat zien we wel. Zodra het kan, wil ik opnieuw sporten. Voorlopig houd ik het op fietsen, maar ik deed aan gymnastiek, aquagym en zwemmen, maar toen kwam corona. Ik heb altijd veel bewogen. Misschien ben ik daarom nog zo goed. Hoe dan ook, ik heb geen zittend gat .”
Zorgbib aan huis
Voor beide vrijwilligers wordt er nu in de buurt naar een oplossing gezocht. Wanneer het mogelijk is zullen beide vrijwilligers door de afdeling van het Rode Kruis Oostende in de bloemetjes worden gezet. Twee jaar geleden begon Zorgbib met het project Zorgbib aan huis. “We werken onder andere samen met Familiezorg West-Vlaanderen. De intake gebeurt steeds door onze sociale partners. We staan met Zorgbib Oostende open voor samenwerkingen met woon-zorgcentra, zorginstellingen en thuiszorgdiensten binnen het grondgebied”, besluit Angelo.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
