“We zijn geboren op dezelfde dag, maar we weten niet wie de oudste is.” Simonne Demeyer en André Couchez uit Langemark bliezen vrijdag elk negentig kaarsjes uit. Op zich al een beetje bijzonder, maar dat de twee dit jaar ook 67 jaar getrouwd zijn, maakt het helemaal speciaal. “Het feit dat we nog altijd samenwonen, is ons geluk.”
“Simonne weet nog heel veel zaken van vroeger en bovendien kent ze alle verjaardagen van onze twee kinderen, vijf kleinkinderen en tien achterkleinkinderen van buiten. Nog nooit is ze eentje vergeten.” André Couchez en Simonne Demeyer wonen, ondanks hun leeftijd, nog steeds samen in hun huisje in Langemark en zijn van plan dat nog lang te doen. Op 9 augustus vierden ze samen hun verjaardag.
Dansfeestje
Simone is afkomstig uit Pollinkhove, terwijl haar man André een rasechte Langemarkenaar is. Ze leerden elkaar kennen in Bikschote, in een dancing. “Het is te zeggen, het was in een oude hangaar waar dansfeestjes werden georganiseerd. Het is daar dat de vonk oversloeg. Nog geen jaar later, op 1 augustus trouwden ze. Ondertussen is dat 67 jaar geleden. “Ik weet het nog heel goed, het was een snikhete dag”, vertelt André. Het koppel huwde in Noordschote, waar zijn kersverse bruid ondertussen woonde. Na hun huwelijk verhuisden ze naar een klein huisje in de Poelkapellestraat in Langemark. Daarna bouwden ze in de Cayennestraat. “Dat we nog altijd samenwonen, is ons geluk. Zolang we hier kunnen blijven, is het goed.”
Harde werkers
Simonne verdiende de kost door ‘te dienen’ bij mensen, wat wil zeggen dat ze zich over de huishoudelijk taken boog bij haar opdrachtgevers. “Ik heb altijd veel gewerkt”, zegt ze. “Op een bepaald moment moest ik echter een tijd thuisblijven omdat ik te veel hooi op mijn vork had genomen. Ik begon opnieuw met halve dagen. Ondertussen werd ik moeder. Toen de kinderen er waren, bleef ik jarenlang aan de slag, hier in Langemark.”
André werd grensarbeider. “Ik was heel mijn loopbaan wegenwerker en werkte meer dan dertig jaar in Frankrijk, veel in de buurt van Rijsel. We legden in nieuwe wijken buizen onder de grond, herstelden wegen en brachten nieuwe boordstenen aan. Net over de grens was er vroeger heel veel werk en ik heb het altijd heel graag gedaan. Ik klom op tot chef en had een goede job. Dagelijks reed ik wel 100 km op en neer. In het begin deden we dat met de bus, maar nadat ik in 1962 in Rijsel mijn rijbewijs behaalde, begon ik zelf te rijden, met mijn eigen wagen.” De negentiger herinnert zich nog goed dat toen hij nog tiener was, heel veel West-Vlamingen in de fabriek in Noord-Frankrijk gingen werken. Er reden bussen vol arbeiders vanuit Langemark, Poelkapelle, Poperinge de grens over. Als je toen jong was, ging je een week werken en een week naar school, om je Frans te leren.”
Tweede Wereldoorlog
Wat André zich ook nog goed herinnert, is de Tweede Wereldoorlog. “Hoewel we pas 10 jaar oud waren, is die periode mij altijd bijgebleven. Wij woonden in het gehucht Madonna en hadden twee Duitse soldaten bij ons thuis. Op een bepaald moment was er een luchtgevecht tussen Duitse en een Engels vliegtuig boven ons huis. Het Britse vliegtuig werd neergehaald, maar de piloot overleefde. Hij werd geholpen door enkele mannen uit de buurt. Die mensen werden kort daarop opgepakt en zijn nooit meer teruggekomen. Mijn vader werd in het begin van de oorlog opgeroepen voor het leger, maar hij was na enkele dagen al terug.” André werd later ook soldaat, tijdens zijn legerdienst. “Wij moesten eerst 21 maanden dienen, maar het werden er tenslotte ‘slechts’ 18.”
Koning en keizer in vinken
Als je 90 jaar bent, dan heb je in jouw leven heel wat zien veranderen. “Och, wij komen uit een tijd dat er geen computer was. Tegenwoordig gaat alles zo snel, ook in het verkeer. Het verschil is groot in vergelijking met 20 jaar geleden.”
André plantte heel zijn leven aardappelen in de tuin en speelde met de vinken. “Ik behaalde twee keer de titel van koning en werd keizer. Ook mijn zoon is lid van de club waar ik ben ingeschreven en mijn dochter en haar kinderen en een dochter van mijn zoon speelden met de vinken. Ondertussen is de sport aan het uitsterven. Liefhebbers jonger dan 50 zijn er bijna niet meer.”
Hun verjaardag werd een feestelijke dag. “We verwachtten de hele bende kleinkinderen en achterkleinkinderen”, klonk het bij het paar.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
