Garnaalvissersboot wordt gerestaureerd in Lichtervelde: “Ze verklaarden me gek”

Eveline Paepe en Bart Verhelle met hun kinderen Lana, Lenka en Elena, en initiatiefnemer Paul Covemaecker en Jean-Pierre Debrouwere voor de garnaalvissersboot die ze restaureren: “We zijn er bijna iedere dag mee bezig.” (foto Kurt)©Kurt Desplenter Foto Kurt
Eveline Paepe en Bart Verhelle met hun kinderen Lana, Lenka en Elena, en initiatiefnemer Paul Covemaecker en Jean-Pierre Debrouwere voor de garnaalvissersboot die ze restaureren: “We zijn er bijna iedere dag mee bezig.” (foto Kurt)©Kurt Desplenter Foto Kurt
Redactie KW

Een garnaalvissersboot is niet meteen iets wat je verwacht tegen te komen in hartje Lichtervelde, maar toch is dat precies wat er te vinden is in de loods van Bart Verhelle en Eveline Paepe in de Tweelindenstraat in Lichtervelde. Zij sloegen de handen in elkaar met Paul Covemaecker uit Oostende, die de boot drie jaar geleden aankocht en samen met hen restaureert.

Paul Covemaecker (55) is al sinds zijn kinderjaren gebeten door de vissersmicrobe. Die kreeg hij mee van zijn vader, die hem als zevenjarige al meenam op zijn vissersboot. “Ik ben eigenlijk mecanicien van beroep”, steekt Paul van wal. “Maar de liefde voor de zee zit me in het bloed. Als mensen mij vragen wat ik zo fantastisch vind aan varen, dan moet ik niet lang nadenken: de rust. Zodra ik op zee ben, kan ik mijn hoofd leegmaken.”

Evidentie

Het was dan ook bijna een evidentie dat Paul net als zijn vader ooit zijn eigen vaartuig zou kopen. “Mijn eerste aanwinst was een gewone vissersboot om te lijnvissen op zeebaars. Helaas kon ik dat niet blijven doen, door de striktere quota die ingesteld werden. Ik ben daarop overgestapt naar garnaalvissen. Toen heb ik mijn eerste garnaalvissersboot gekocht”, vertelt Paul.

Na een aantal jaar kreeg hij echter een andere garnaalvissersboot op het oog in Oostende en werd hij op slag verliefd. Toen hij drie jaar geleden het ‘te koop’-bordje op de boot zag hangen, greep Paul meteen zijn kans. De garnaalvissersboot heeft ondertussen al zijn diensten bewezen.

“Ik ben al verschillende keren uitgevaren met deze boot, ook in woelige wateren en hij houdt goed stand. De romp van de boot is heel sterk en stabiel, dat was ook de reden waarom ik hem in eerste instantie heb aangekocht”, zegt Paul “Maar de boot werd een beetje verwaarloosd door de vorige eigenaar, waardoor hij aan vernieuwing toe is. Verkopen was geen optie, ik ben er te hard aan verknocht.”

Plaats

De zeevaartwereld is een kleine wereld. Paul kwam dan ook al snel in contact met Bart Verhelle en Eveline Paepe uit Ardooie, twee gelijkgestemden die bovendien beschikken over een loods in Lichtervelde. “Eveline en Bart waren al eens mee uit varen geweest”, vertelt Paul.

“Op een bepaald moment kwam de optie ter sprake om mee te investeren in de boot en de bijhorende restauratiewerken, wat voor mij financieel natuurlijk wel interessant was”, klinkt het. Daarnaast stelde Bart zijn loods, waar hij zijn materiaal als vloerder stockeert, ter beschikking. “Ik wilde mijn boot niet in Oostende laten. Ik was op zoek naar een plaats waar ik in alle rust kon werken en de hangar van Bart in Lichtervelde bleek de ideale locatie”, legt Paul uit. “Maar het was wel een hele onderneming om de boot tot hier te krijgen”, vervolgt hij lachend. “Mensen verklaarden me gek toen ik hen over mijn plannen vertelde.”

Volledig in het nieuw

Dankzij Bart en Eveline kreeg het vaartuig van Paul dus een veilig onderkomen. Daarnaast steken zij en nog een aantal andere vaarliefhebbers een handje toe bij de restauratiewerken. “We werken in totaal met een zevental mensen aan de boot”, zegt Paul. “Alle hulp is welkom, want afgezien van de romp, wordt de boot volledig in een nieuw jasje gestoken. Hij krijgt een nieuw kleurtje, alle mechanische elementen worden vernieuwd, er komen nieuwe vissersnetten, … Ik wil het allemaal tot in de puntjes in orde brengen. Dat is veel werk, waar we met zijn allen bijna dagelijks mee bezig zijn”, zegt Paul.

Wanneer de boot af zal zijn en dus voor het eerst terug op zee kan is moeilijk te zeggen. Er werd aanvankelijk gemikt op het najaar, maar die deadline zal het trio wellicht niet halen. “We nemen onze tijd, want we willen het goed doen. Sowieso wordt het eindresultaat de bekroning van het vele werk dat we er hebben ingestoken. Het wordt prachtig. Ik nodig jullie dan graag nog eens uit om te komen kijken”, knipoogt Paul.

(LH)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier