Frieda Vanslembrouck gaat na 40 jaar Westhoekacademie met pensioen: “Mijn liefde voor taal doorgegeven”

Meer dan 40 jaar bracht Frieda Vanslembrouck (62) haar leerlingen aan de Westhoekacademie haar liefde voor taal bij. Bij haar pensionering bracht het gemeentebestuur haar een passende hulde.

Meer dan 40 jaar maakte Frieda Vanslembrouck zich verdienstelijk als leerkracht, tekstschrijver en regisseur en ze stond ook regelmatig zelf op de planken. Op haar unieke manier is ze erin geslaagd om haar liefde voor taal en toneel over te brengen naar duizenden kinderen. Met de vele eigen toneel- en muzikale creaties die ze samen realiseerde met haar man Johan Bouttery drukte ze haar stempel op de Westhoek. Dat leverde het koppel in 2010 de titel Culturele Ambassadeur van Koksijde op. Nu Frieda officieel met pensioen is, werd ze opnieuw in de bloemetjes gezet door het gemeentebestuur.

Cursus pensioen

Frieda is vastbesloten meer tijd te maken voor zichzelf en haar familie, maar na een druk leven met altijd een volle agenda en weinig avonden thuis is dat toch een hele aanpassing. “We gaan een cursus pensionering volgen”, lacht ze. “Met een agenda die ruimte laat om ook eens niets te doen. Maar ik heb me al wel ingeschreven voor Spaanse les.” Alweer iets met taal dus… Toch lag de loopbaan die Frieda heeft uitgebouwd niet voor de hand. Frieda is geboren in Diksmuide, maar ging naar school in Ardooie.

Wat en hoe je iets vertelt: het moet van binnenuit komen, het moet authentiek zijn

Toen ze in haar laatste jaar humaniora meedeed aan een voordrachtwedstrijd viel haar talent meteen op bij een jurylid. “Die persoon zei me om daar iets mee te doen, en dat was een stimulans om me in te schrijven aan het Conservatorium in Gent voor de opleiding die toen woordkunst, voordracht en dictie heette. Na 4 jaar studeerde ik af en kon ik bijna direct beginnen lesgeven in Koksijde. Toenmalig directeur Bruneel introduceerde me. Het lessenpakket begon met dictie, maar de structuur van de cursussen veranderde regelmatig en later ook de leerplannen door het nieuwe decreet. Ik heb ook heel wat interims gedaan, in Waregem, Deurne, Harelbeke… Een fantastische leerschool in verschillende talen!

Dialect

“Ik ben ook erg trots op ons West-Vlaamse dialect. Ik vind dat je de muzikaliteit van je dialect in je AN (Algemeen Nederlands) moet steken, want anders ben je maar een arme spreker! Wat en hoe je iets vertelt: het moet van binnenuit komen, het moet authentiek zijn. Ik heb mijn liefde voor taal proberen door te geven aan massa’s kinderen, zodat het, dikwijls spelenderwijs, binnenkomt en dat ze er ook iets mee aanvangen. Een aantal oud-leerlingen zie ik schitteren op het podium, maar ook voor wie professioneel niets met mijn lessen heeft gedaan, komt mooi taalgebruik van pas in heel veel jobs.”

Toneeltjes

Frieda’s eerste toneelervaring deed ze op bij toneelgilde Sint-Lutgardis in Veurne. “Sindsdien heb ik in veel producties meegespeeld, later zelf stukken geschreven en geregisseerd”, blikt Frieda terug. “Voor de lessen dictie heb ik heel veel toneelstukjes geschreven waarin alle klasjes meespeelden, zoals Paleis in rep en roer, Heksenrommel… Nog altijd spreken oud-leerlingen me aan over de toneeltjes waar de g, de h, en de ch erin werd gekatapulteerd! Samen met mijn man Johan heb ik 4 of 5 musicals geschreven. Van Oliver maakten we een eigen versie en ook met de bundel kinderliedjes Toe-maatjes hadden we succes.

Samen met mijn dochter Lise heb ik voor een provincieproject het stuk Vesche vis en nieuwe liefde gemaakt waarvoor we 25 vissersvrouwen hebben geïnterviewd. Daarvan hebben we 73 voorstellingen gegeven. Met afgestudeerde leerlingen van de academie heb ik het gezelschap Nawoord opgericht. We zijn gestart als cabaret met een 10-tal vrouwen en 10 jaar lang trokken we op tournee met ons repertoire, een mix van eigen schrijfsels, improvisaties, maar ook literaire pareltjes van grote namen, samengebonden met een muzikaal strikje. In 2007 gaven we onze laatste voorstelling Rond, want we vonden dat we rond waren.”