Opluchting bij de vinkeniers nu de vinkenzettingen opnieuw zonder beperkingen kunnen plaatsvinden. Al heeft corona wel stevig ingehakt op het ledenaantal. “Sommige oudere leden zijn gestorven, anderen zijn gestopt. Al ben ik er zeker van dat de vinkensport nooit zal verdwijnen”, zegt Filip Santens (53), woordvoerder van Avibo (Algemene Vinkeniersbond).
Als je het curriculum leest van Filip Santens uit Waregem, dan is het laatste wat je denkt dat hij in zijn vrije tijd suskewiets zit te noteren. De man is een universitair geschoold historicus en leidt in het dagelijks leven een groot college met 1.300 leerlingen in Geraardsbergen. In het weekend laat hij dat evenwel met veel plezier voor wat het waard is om zich vol overtuiging in de wereld van de vinkenzettingen te storten. In het gesprek zet Filip Santens eerst zijn petje op als Avibo-woordvoerder, maar ook de gepassioneerde vinkenier mag zijn zegje doen.
Het leek nog even spannend te worden voor de vinkeniers toen de vogelgriep de aangekondigde coronaversoepelingen ging dwarsbomen.
“Mocht er op het politieke niveau niemand iets ondernomen hebben, dan gingen we in plaats van 8 mei mogelijk pas eind mei hebben kunnen herstarten. En ere wie ere toekomt, Kurt Vanryckeghem heeft er toen als parlementslid mee voor gezorgd dat de vinkeniers niet mee het slachtoffer moesten worden van de vogelgriep. We zijn hem daar dankbaar voor. Eigenlijk heb ik nooit goed begrepen hoe we met onze sport mee voor verdere verspreiding hadden kunnen zorgen van de vogelgriep. De vinkeniers zitten tijdens vinkenzettingen met hun vink in gesloten kooi op 2,40 meter afstand van mekaar.”
De vinkensport kampt sinds jaren met een gestaag dalend aantal leden. De coronabeperkingen hebben daar geen deugd aan gedaan.
“Zeker niet, want een aantal oudere vinkeniers is gestorven in die periode en sommige anderen hebben beslist om er definitief mee te kappen. Het had soms ook te maken met de sluiting van de volkscafés waar vinkeniers hun lokaal hadden. Zo is in Waregem een vereniging op zoek moeten gaan naar een nieuwe stek na de sluiting van café De Oude Molen. Die groep heeft inmiddels onderdak gevonden in café De Toekomst, waar er nu twee vinkensportverenigingen actief zijn.”
Komen er nog nieuwe vinkeniers bij?
“Ja, maar die compenseren niet het aantal dat sterft en dus houdt de daling aan. Toch zie ik onze sport nooit verdwijnen. Er zal altijd een harde kern van vinkeniers overblijven. Al is het zeker in onze streek op verre na nog niet zover. In het Waregemse tellen we nog altijd een driehonderdtal vinkeniers. Wel missen we jongeren en zijn de nieuwkomers vaak veertig- en meer nog vijftig-plus.”
De vinkensport ligt minder onder vuur dan vroeger maar af en toe duiken er toch nog verhalen op over illegale vogelvangst.
“Dat klopt, al zijn het toch uitzonderingen. Sedert de wet op de vogelvangst uit 1972 is dat veel en veel verminderd en houden de meesten zich aan de regels. De overgrote meerderheid kweekt zelf zijn vinken.”
Weten de leerlingen in de school dat hun directeur een gepassioneerd vinkenier is?
“Wat ik privé doe, hou ik strikt gescheiden van het werk, maar toch is ook daar bekend geraakt dat ik vinkenier ben. Het heeft te maken met een schoolquiz van enkele jaren geleden. De quizmaster had het nodig gevonden om een ronde in te lassen waarin ik als woordvoerder van de vinkeniers het centrale thema was (lacht). De vragen gingen daarbij niet over mij, maar over de persoon die naast mij stond op de foto’s die hij toonde. Zo ben ik ooit geïnterviewd over de vinkensport door Jeremy Clarkson, de Engelse tv-presentator die wereldberoemd is als het gezicht van Top Gear. In een ander beeld was ik te zien in het gezelschap van de Two Hairy Bikers, twee televisiekoks die op een motor Europa rondreizen en lokale streekgerechten maken. Ze hebben toen in het toenmalige vinkensportmuseum in Hulste blinde vinken klaargemaakt en ik was er ook bij. En zo ging dat de hele ronde lang.”
Wat is voor jou het plezier van de vinkensport?
“Thuis geniet ik er van de vinken te kweken en op te leiden en in het weekend zijn de zaterdag- en zondagmorgen heilig. Dan ga ik naar de vinkenzetting. Dat zijn ook de enige keren dat ik geen gsm hoor afgaan, want tijdens de wedstrijden mogen we die niet meenemen. Als we nadien de wedstrijd nog eens overdoen tussen pot en pint mag hij wel mee maar dan neem ik niet op.” (lacht)
Dat brengt me naadloos bij mijn laatste vraag: wat is jouw favoriete café in Waregem?
“Als vinkenier twijfel ik geen seconde. Dat is De Halve Maan, ons lokaal en het oudste café van Waregem. Het heeft ook een beetje met jeugdsentiment te maken want ik ga daar al 42 jaar. Als kind tekende ik al present op vinkenzettingen en liep ik daar toen ook al rond.” (FV)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
