Fernand Vanhollebeke leest al 55 jaar De Zeewacht: “Zelf de voorpagina gehaald in 1969”
Fernand Vanhollebeke uit de Aernoudstraat is wellicht de trouwste lezer uit Oudenburg van onze krant. “Christiane en ik zijn in 1966 getrouwd en sindsdien koop ik wekelijks De Zeewacht”, aldus Fernand, die in december 1969 zelf op de voorpagina stond, maar dat bijna niet meer kon navertellen.
Fernand Vanhollebeke (76) is een rasechte Roksemnaar. Hij is de oudste uit een gezin van acht kinderen en groeide op in de Zeeweg en langs de Brugsesteenweg. “Mijn ouders hielden destijds café De Kluiten open, op de hoek van de Zeeweg met de Oude Brugseweg. Toen ze stopten, verhuisden we met het gezin naar een nieuw huis.”
In 1966 stapte Fernand in het huwelijksbootje met Christiane Montoye. Het koppel woonde een tijdje in bij de ouders van Christiane, in de Aernoudstraat, om daarna ernaast een eigen huis te bouwen. “We konden bouwen op grond van mijn schoonouders en bleven zo trouw aan Roksem”, zegt Fernand.
Trouw is hij ook aan De Zeewacht, die hij al 55 jaar elke week leest. “Eerst werd de krant door Romain Wittesaele aan huis gebracht en al vele jaren heb ik een abonnement. Ik lees niet alleen de Oudenburgse pagina’s, maar ook uit de omliggende gemeenten en zeker de politieke stukken. Die interesseren me vooral.”
“Zelf heb ik ooit de voorpagina van deze krant gehaald”, lacht Fernand. “Het was in december 1969. Ik was werknemer bij de firma Verhelst en was aan de slag in de steenbakkerij in Snaaskerke. Daar moest ik zand dat werd aangevoerd ophopen. Dat kwam van ergens in Oostende en werd gebruikt om de stenen te bakken. Bij het opscheppen zag ik plots een raar voorwerp zitten. Ik kwam uit mijn kraan om het van tussen het zand te halen en zag dat het een bom was.”
Draagberrie
Fernand legde het tuig opzij en ging zijn chef verwittigen. “Die was er op zijn minst gezegd niet gelukkig mee, want hij wist dat de werken zouden worden stilgelegd. Vanuit het bureautje op de werf is er dan naar de ontmijningsdienst gebeld. Die mensen kwamen snel ter plaatse, hebben daar de bom gewassen en met een draagberrie weggebracht naar de kleigroeve verderop. En daar is de bom tot ontploffing gebracht.”
Dat Fernand op die dag door het oog van de naald gekropen is, beseft hij zoveel jaar later nog altijd. “Had ik er met mijn kraan in gezeten, zou ik het nu niet meer kunnen vertellen.” Hij heeft de artikels van toen gespaard. Zoals De Zeewacht toen kopte, werd daar in Snaaskerke een drama vermeden.
Samen met de stukken krant uit 1969 haalt Fernand bij wijze van uitsmijter ook het artikel boven over het verhaal van de Roksemse pastoor die in de jaren 60 werd verbannen omdat hij zich naar verluidt te veel met de dorpspolitiek bemoeide.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier