Op 16 maart arriveerden Tatyna (63), dochter Lilya (37) en de kinderen Darya (17), Sofia (7) en Ihor (13, zoon van de tweede dochter van Tatyna) uit Krivoy (Oekraïne) na een lange reis in ons land, waar ze onderdak vonden in ‘t Kluyseken van het wzc Maria Rustoord in de Weststraat in Ingelmunster.
Op 24 februari begon de grootschalige invasie van Rusland in Oekraïne. Het resultaat daarvan was dat miljoenen mensen alles achter lieten en op de vlucht sloegen voor eventuele bombardementen. Ook Tatyna voelde zich niet meer veilig in haar huisje. Ze woonde een week bij haar dochter en haar gezin in een appartement in Krivoy, maar ook daar was het na een tijdje niet meer veilig.
Vijf dagen onderweg
De familie besloot te vluchten. Ze vertrokken van de ene naar de andere stad in Oekraïne, konden dan een trein nemen richting Boedapest en vonden uiteindelijk een chauffeur die hen naar ons land bracht.
Elena en haar man Filip Corselis verwelkomden hen in Ingelmunster. Ze vonden onderdak in ‘t Kluyseken van het woon-zorgcentrum Maria Rustoord. Ze waren in totaal vijf dagen onderweg en waren bij aankomst heel moe. Van zodra ze arriveerden, kregen ze veel hulp van de gemeente en ook van het wzc Maria Rustoord.
Luchtalarm
“Van 2016 tot 2019 zat mijn man drie jaar in het leger in Donbass. Nu werkt hij in een bouwbedrijf in Polen. Ooit tekende hij een contract dat hij tien jaar Oekraïne zou dienen. Mijn man werd opgeroepen om ons land te verdedigen en dat zal hij ook doen. Doet hij dat niet, dan kan hij in een strafkamp terechtkomen”, zucht Lilya.
Tatyna woonde in een groot huis in Dolhintsevo, een dorp dicht bij een checkpoint van soldaten. Er vielen ook drie bommen op enkele kilometers van haar huis. “En het zijn die locaties die de Russen meteen viseerden en vernietigen. Mijn moeder voelde zich daar niet meer veilig en kwam bij ons wonen, maar ook bij ons was het na een week niet meer veilig. We wonen op de negende verdieping van een appartementsgebouw. Er was constant luchtalarm. Er vlogen immers veel vliegtuigen over die alles kapot schoten. We vertrokken, samen met onze kat.”
Steun Europese landen
“Of we ooit vermoed hadden dat Poetin zoiets zo doen? Helemaal niet”, geeft Lilya toe. “We dachten dat Poetin ons enkel schrik zou aanjagen. In Oekraïne wonen immers ook veel Russische families en er zijn veel Russische vriendschappen. Het is een shock voor iedereen. Maar wij gaan winnen!”, zegt Lyla strijdvaardig.
“Met dank aan al die Europese landen die ons steunen. Enkel met deze hulp kan Oekraïne het halen. Zelf denk ik niet dat Poetin het Westen erbij zal betrekken. Natuurlijk is hij boos omdat zijn bekend schip is vernield. Poetin had vast en zeker ook niet verwacht dat Oekraïne zoveel steun zou krijgen van andere landen.”
“In de politieke wereld is Poetin dus al dood. Hij zal nooit nog worden gerespecteerd. Enkel Wit-Rusland steunt hem en China blijft neutraal. Persoonlijk denk ik dat ook China de kant van Europa zal kiezen, wanneer Poetin chemische bommen zou gebruiken. Ik lees toch dergelijke berichtgeving via het nieuws in Oekraïne.”
Barricades
Lilya vertelde ook nog hoe de burgers de stad verdedigen en hoe een bekend bedrijf wordt afgeschermd om niet vernietigd te worden. In dat bedrijf werkt ze zelf en dat is uiteraard belangrijk voor hun verdere toekomst. “Overal in de stad hebben onze soldaten barricades opgeworpen, zodat zelfs de tanks niet kunnen passeren”, zegt ze.
“Hoelang de oorlog zal duren? Ik hoop Nieuwjaar 2023 in Oekraïne te kunnen vieren”, klinkt ze overtuigend. “In Rusland viert men op 9 mei de Bevrijding. Tegen dan kan het nog erger worden voor ons land, maar hopelijk niet.”
Trots op president
Zowel Tatyna en Lilya stemden voor Zelensky als president. “We zijn zo trots op onze president, we bewonderen hem nu nog meer. We hebben niet verwacht dat hij Europa zou meekrijgen om Oekraïne te helpen in de strijd tegen de Russen. Onze president is de enige die eerlijk is met zijn berichtgeving naar de wereld toe. Hij geeft alles duidelijk door. Rusland doet dat niet”, vertelt Lilya.
De familie is heel dankbaar voor hun verblijf in ’t Kluyseken in het wzc Maria Rustoord. “België is een mooi land, maar we willen toch zo vlug mogelijk terugkeren naar ons eigen land”, besluit Lilya.
West-Vlaanderen solidair met Oekraïne
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
