Op zondag 23 april is er Erfgoeddag in Abele rond het thema ‘Beestig’. De vzw ‘t Pensionaat organiseert een grote tentoonstelling rond blinde vinken, blauwe duiven en haantjes-de-voorste. Dat allemaal hoofdzakelijk dankzij verzamelaar Luc Deprez. “We hebben eigenlijk te weinig plaats.”
Voormalig schrijnwerker Luc Deprez is een geboren en getogen Abelenaar en al van jongs af aan verzamelde hij zowat alles over zijn grensgehucht. Op tijd en stond wilde Luc al die historische voorwerpen ook wel eens tonen aan de mensen. In 2000 startten Luc en zijn vrouw Annick hun activiteiten met de wedstrijd Dorp op Stap, die eindigde met een dagje in Brussel. In 2004 werd dan de vzw ‘t Pensionaat opgericht, met als locatie het voormalig Frans meisjespensionaat op het Abeleplein.
Wie in het cafetariagedeelte van ‘t Pensionaat binnenkomt, wordt bijna overdonderd door al wat aan de muur hangt of in kasten tentoongesteld wordt. Een mooie originele vlag van De Grensduif met alleen Belgische leden is alvast een pronkstuk, en ook een bord met meer dan honderd jaar ringbewijzen van duivenringen is uniek.
“Ik heb me altijd een Abelenaar gevoeld, al wonen we nu sinds enkele jaren in Poperinge”, vertelt Luc Deprez. “De aankoop van het voormalig meisjespensionaat was een bewuste keuze om het erfgoed van Abele te bewaren. Ik verzamel al jaren alles over vooral het oude Abele, want ik wil altijd meer weten over onze geschiedenis.”
“Vroeger waren er hier heel bloeiende verenigingen, en er waren zelfs ooit twee vinkenmaatschappijen tegelijk. Ook was er een bond voor de mooiste kanaries, die misschien ook hun mooiste geluid moesten laten horen. In het voormalig café Saint-Martin op het Abeleplein was er ooit een club Haantje Kraai. En misschien waren er ook wel ooit hanenkampen langs de Belgische kant in ons grensgehucht. En mag ik het ook nog hebben over de ezelskoersen en de ooit befaamde paardenkoersen op de weide zonder piste achter het bedrijf RFN? En er zullen ook ooit wel zwijnenkoersen geweest zijn, met de kermis of tijdens de frontierefeesten. En dan zijn er nog de ontelbare foto’s van mensen met hun lievelingsdieren. We beschikken over zoveel affiches en flyers, dat we met onze grote tentoonstellingsruimte – inclusief de voormalige kleine houten slaapvertrekken van de meisjesschool – nog altijd veel ruimte te kort hebben. En heb ik het al gehad over de brieven van wijlen oud-veearts Adriaen over de dieren die in quarantaine moesten?”
Filippinus en Jacobus
Toen De Grensvink ophield te bestaan, ging het archief naar de bond in Poperinge, die het schonk aan Luc Deprez. “We hebben kooitjes en vooral ook de grote mascotte die Judok heette, zoals nu nog altijd onze reus in Abele. Net voor de twintigste eeuw startte de vinkenbond Filippinus en Jacobus – vanwaar die naam kwam, is niet geweten. Daarnaast waren er De Jonge Vinkeniers. Beide werden later De Grensvink. De volledig gerestaureerde, meer dan honderd jaar oude vlag van Filippinus en Jacobus wordt trouwens het pronkstuk van onze Erfgoeddag, naast Judok.”
’t Pensionaat, Abele, zondag 23 april, van 10 tot 18 uur. (Paul Carbon)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
