Zaterdag 5 maart mag ereburgemeester Jean-Pierre De Clercq zeventig kaarsjes uitblazen. Op dat moment keert hij met het vliegtuig terug uit Oostenrijk. Jean-Pierre blikt dankbaar terug op wat hij allemaal meemaakte en kijkt ook hoopvol naar de toekomst.
Exact op zijn verjaardag vliegt ereburgemeester Jean-Pierre De Clercq van Oostenrijk terug naar Zaventem. Het is zijn allereerste vliegtuigreis. Voor Jean-Pierre is 70 een speciale leeftijd. Op 10 mei 1975 trouwde hij met Marleen Cottenie. Hij is de vader van Stefaan, getrouwd met Tjorven Himpe (Kweekstraat) en van Liesbeth, getrouwd met Bjorn Decadt (Rumbeke). Hij is de opa van Arwen (12), Thor (10), Jelena (14) en Louise (10). Het echtpaar woont in de Kweekstraat.
Jean-Pierre was 42 jaar aan de slag bij de Spoorwegen, met name bij de dienst die instaat voor de organisatie en veiligheid van het treinverkeer. Nu heet die Infrabel. Op 1 april 2012 zei hij de treinen vaarwel en ging hij met pensioen.
Ingelmunster kent je vooral als gedreven politicus voor CD&V. Je was hier zelfs twaalf jaar burgemeester. Een mooie periode?
Jean-Pierre: “Op 31 december 2009 nam ik afscheid van de lokale politiek. Ik was twaalf jaar burgemeester, drie jaar schepen en zes jaar gemeenteraadslid. Ik ben de bevolking van Ingelmunster nog altijd erg dankbaar voor het jarenlange vertrouwen en de kansen die de mensen mij hebben gegeven. Ik ben ook erkentelijk tegenover alle gemeentelijke en OCMW-medewerkers, de technische dienst, veiligheidsdiensten, politie en brandweer waarmee ik mocht werken, en zeker voor de aangename en vriendschappelijke samenwerking met zoveel burgers.”
Wat doe je nu in je vrije tijd?
“Naast een aantal sportieve hobby’s die ik godzijdank op mijn leeftijd nog kan beoefenen (joggen, tennissen, fietsen) ben ik ook al sinds mijn twaalfde een hengelaar. Tijdens mijn beroepsleven had ik daar minder tijd voor, maar vanaf maart zal ik nu en dan weer aan de waterkant te vinden zijn. Samen met Marleen ga ik ook fietsen en maken we elke dag een wandeling. Net zoals andere grootouders worden ook wij ingeschakeld voor de opvang van onze vier flinke kapoenen.”
Je hebt wellicht ook heel wat uurtjes gespendeerd aan de buurt- en wijkwerking?
“We zijn in 1975 op de Kriekewijk komen wonen, in de vroegere buurtwinkel van ‘Marietje Soenens’ in de Kweekstraat. In 1978 organiseerde ik samen met ons bestuur de feesten rond ‘Het Jaar van het Dorp’. We mochten op zondagnamiddag ongeveer 4.000 mensen in de landelijke straatjes van de Krieke verwelkomen. In 2004 bestond onze Kriekekermis 45 jaar, organiseerden we tal van optredens, en was er ook de bekende ‘patattekoers’, waar Briek Schotte, Lucien Van Impe, Roger De Vlaeminck en tal van andere vroegere wielergoden de start kwamen geven. Ons 50-jarig bestaan in 2009 was een absoluut hoogtepunt met op zondag ongeveer 12.000 bezoekers. Op 5, 6 en 7 augustus zijn we weer van de partij met een nieuwe editie.”
Je wordt 70 jaar. Heb je angst voor dit cijfer?
“De laatste tijd sta ik er geregeld wel eens bij stil dat ik 70 word en Marleen dit jaar 69. Je wordt ouder zonder dat je het zelf goed beseft. Je ziet de kinderen ouder worden, maar nog meer besef je het ouder worden aan de kleinkinderen, die niet klein blijven. Afschrikken mag het niet doen, anders voel je je de hele dag ongelukkig. Ik ben dankbaar omdat we gespaard bleven van grote gezondheidsproblemen. We blikken ook hoopvol vooruit dat we hopelijk nog lang kunnen doen wat we graag doen, op ons tempo, samen met ons gezin.”
Heb je van iets spijt in je leven?
“Ik heb zeker geen spijt. Ik kreeg op professioneel vlak veel kansen bij de Spoorwegen en heb daar ook dankbaar gebruik van gemaakt. Ook op politiek vlak is er het gevoel van dankbaarheid tegenover de mensen van Ingelmunster. Politieke verantwoordelijkheid draag je niet alleen, het is teamwerk met alle collega’s en alle medewerkers in alle diensten. Er zijn altijd wel zaken die beter konden, je moet soms mensen ontgoochelen. Voor mij was het belangrijk dat ik aan de mensen kon beloven mijn best te doen, maar alles realiseren zoals de mensen het soms vragen… dat kan niet altijd. Het zwaarste voor mij was de beide jobs combineren: Spoorwegen en politiek. Gelukkig toonden Marleen en het gezin veel begrip, anders hou je dat niet vol. Lange werkdagen, drukke weekends… maar daarover heb ik nooit geklaagd. Je weet dat het bij de job hoort.”
Ga je uit de bol op je 70ste verjaardag?
“Dat doe ik op een rustige manier, met het gezin en de familie. Op mijn verjaardag zijn we net terug thuis uit Oostenrijk, waar we sinds 1992 regelmatig eens op reis gaan. Zwaar uit de bol gaan doe ik niet meer, want dan heb ik ’s anderendaags hoofdpijn. Maar een goede pint bier of glaasje wijn is daar zeker bij.”
Wat staat er nog op je bucketlist?
“Zoals al gezegd, hebben Marleen en ik op deze 70ste verjaardag samen een wens: een hoopvolle vooruitblik. Dat is in de eerste plaats samen gezond mogen blijven met ons gezin. Op tijd eens een uitstapje of stevige fietstocht in de polders vanop de camping in Middelkerke, een weekendje in de Ardennen of in het Heuvelland. Kortom, nog meer genieten van alle mooie momenten. Ik hoop ook dat de medische wereldoorlog ‘corona’ waarin we al meer dan twee jaar gevangen zitten én die andere oorlog snel worden beëindigd. Dat wensen Marleen en ik iedereen toe.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
