‘t Boldershof, het eerste cohousingproject in Oostende, is eindelijk bewoond. Het heeft een tijdje geduurd – het idee werd in 2016 gelanceerd – maar nu is het eindelijk zover. Een succes, want de bewoners zijn enthousiast.
Cohousing is een sociale vorm van wonen: elke bewoner heeft zijn eigen huis of appartement, maar er is ook een gedeelde ruimte, waar kan gekookt worden, waar kinderen kunnen spelen, voor de was… Wat die gedeelde ruimte is, wordt bepaald door de groep zelf.
Vijf jaar geleden werd het idee voor het eerst voorgesteld. ‘t Boldershof, een oude beschermde hoeve in de Stenedorpstraat, werd de uitverkoren plek. Annick Deweert (57) was er van in het begin bij betrokken. “Ik woonde hier wat verder in de straat”, vertelt ze. “Bram en Luca, de initiatiefnemers, waren op zoek naar een geschikte locatie voor een cohousing. Uiteindelijk stapten we af op de boer die eigenaar was van de hoeve. Hij was akkoord om te verkopen en het hele traject ging van start.”
De initiatiefnemers gingen van start met een infosessie. Ze kregen ook begeleiding van Cohousing Projects. “We gingen van start met een groep van tien, twaalf man”, herinnert Annick zich. “Doorheen het proces zijn die mensen afgevallen en hebben we een nieuwe groep samengesteld.” Er werd een wedstrijd voor architecten uitgeschreven en de oude hoeve werd in ere hersteld. Daarnaast werden er ook privéwoningen bijgebouwd.
De oude hoeve zelf is het gemeenschappelijke deel. “Dat hele proces om te kiezen welke delen we gemeenschappelijk wilden, dat was heel tof”, vindt ook bewoner Tijs Soete (27). “Uiteindelijk kozen we ervoor om een grote gemeenschappelijke keuken te installeren. Er is ook een polyvalente ruimte, die dan kan gebruikt worden voor familiefeesten. Jammer genoeg hebben we door corona die ruimte nog niet kunnen gebruiken. Er zijn gemeenschappelijke wasmachines, een stille werkruimte, een speelzolder en logeerkamers.”
Er zijn achttien units in het Boldershof: negen woningen en negen appartementen. De woningen zijn bezet, maar er zijn nog drie appartementen vrij. In het Boldershof vind je alle leeftijden: de jongste bewoner is nog onderweg en de oudste is een zeventiger. De bewoners trokken eind vorig jaar in hun huizen. Enkel de buitenruimte moet nog afgewerkt worden. Elke bewoner heeft een eigen tuin, maar er is ook gemeenschappelijke ruimte: “We plannen een boomgaard, een wilgenhut, een vijver… Tal van mogelijkheden.”
Geen seconde spijt
Waarom kozen Annick en Tijs voor cohousing? “Het sociale aspect was voor mij heel belangrijk”, zegt Annick. “Alle woningen komen uit op de binnenplaats. Je komt elkaar veel tegen. Het ecologische aspect speelt ook mee. En dat dorpsgevoel, natuurlijk. We zijn in feite een klein dorp met een parochiezaal (lacht) .”
Tijs wordt binnenkort voor de eerste keer vader: “ It takes a village to raise a child , wordt wel eens gezegd. Dat is hier zeker het geval. We hebben het ons nog geen seconde beklaagd.” Annick: “Ik zeg iedere week minstens één keer hoe graag ik hier woon.”
(GL)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
