Begin jaren 50 van vorige eeuw emigreerden heel wat Vlamingen naar Canada. Dat deden ook twee zussen van Jacques Pieters (76), die in 1956 naar de streek van Ontario trokken om er in de tabaksindustrie te werken. Ook hijzelf ging er aan de slag. Op 2 december blikt de Eernegemnaar in de bibliotheek terug op zijn Canadese avonturen.
“Een eerste maal ging ik mijn zusters bezoeken in 1967”, doet Jacques Pieters zijn verhaal. “Ik keek er mijn ogen uit. Ik kwam van een boerengat, waar amper auto’s reden, terecht in een nieuwe wereld. Er was toen veel werk en door tussenkomst van mijn zussen kon ik bij een tabaksboer aan de slag. We verdienden naar de toenmalige maatstaven zeer veel geld, tot 1.000 frank (25 euro, red.) per dag, om er the golden leaf (het gouden blad, zoals ze in Canada het tabaksblad noemden, red.) te helpen oogsten. Ik bleef er toen 40 dagen, je kan je wel voorstellen dat ik met een dikke portefeuille naar huis terugkeerde. Maar daar tegenover stond ook dat het werk op de tabaksvelden heel zwaar was. Het was namelijk werken tegen de klok om de oogst tijdig binnen te halen nog voor de winter er aan kwam. Toen ik nadien terugkeerde naar huis zei ik tegen mijn moeder dat ik thuis kwam met de vuile was en dat ik zo snel mogelijk terug wilde. Maar moeder stelde haar veto. Ik was haar enige zoon en ze was al twee van haar dochters aan Canada verloren, dus de kleinkinderen zou ze waarschijnlijk maar weinig zien. Toch bleef ik verlangen om naar Canada terug te keren en dat deed ik ook in 1982, samen met mijn vrouw en zoon die toen 12 jaar oud was. We maakten toen een rondreis door Noord-Amerika. Ik kwam terug met een gepersonaliseerde nummerplaat. Wist ik toen veel dat die nummerplaat het begin zou worden van een lange vriendschap met Ludwig Vandenbussche.”
“In 1979 begon voor mij het Canadaverhaal”, vervolgt Ludwig Vandenbussche (69) uit Leke. “In dat jaar trok ik voor het eerst naar Canada voor een bezoek aan mijn familie daar en aan het hart van de tabaksstreek in de provincie Ontario. Het bezoek ging toen met een aantal families naar Delhi. We gingen toen op bezoek naar Detroit en bezochten er de drukkerij van de Gazette van Detroit. Het was een krant die gericht was op de Vlaamse emigrant met een aantal artikels in het Nederlands. Ik was toen journalist bij KW in bijberoep en kreeg het aanbod om daar te blijven werken. Uiteindelijk deed ik dat niet maar werd wel redacteur en stuurde mijn artikels vanuit België. Mijn hoofdberoep was in die jaren nog rijkswachter en bij een patrouille met de combi merkte ik een geparkeerde auto met een Amerikaanse nummerplaat op. Dat intrigeerde me en ik belde aan. En zo kwam ik in contact met de eigenaar van de wagen, Jacques Pieters.”
Kunstwerk
“Enkele jaren later vroeg Ludwig me om hem te vergezellen naar Canada om er het kunstwerk ‘De Vlaamse Emigrant’ te gaan overhandigen”, gaat Jacques verder. “Ik ben er hem nog altijd heel dankbaar voor, want dat was een belevenis op zich, met onder andere het terugzien van tabaksboer Bill bij wie het voor mij in 1967 allemaal begon. Van Defensie kregen we na heel wat lobbywerk gedaan dat we het kunstwerk gratis konden transporteren naar een Amerikaanse luchtmachtbasis.”
Lezing ‘De Vlaamse Emigrant’, vrijdag 2 december 19 uur bib. Deelname is gratis, maar inschrijven is verplicht via ichtegem.bibliotheek.be
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
