Turnclubs spreken van een nieuw Nina-effect, dankzij de medaille van de Red Lions willen almaar meer West-Vlamingen proeven van de hockeysport en meer en meer jonge baskettertjes dromen van Emma Meesseman. Wie knalt in Tokio zorgt voor een pak extra animo voor de sport op het thuisfront. En de lokale clubs voelen de boost van olympisch eremetaal maar al te goed. “Sinds die finale ontploft mijn mailbox. We zullen extra trainers moeten zoeken.”
“Toen de Belgische meisjes zich plaatsten voor de olympische teamfinale begon het al. Elke dag zeker 15 mails met nieuwe inschrijvingsaanvragen. Maar sinds Nina (Derwael, red.) haar goud pakte op de brug met ongelijke leggers, is mijn mailbox helemaal ontploft.” Aan het woord is Els Vanhaute, 54 jaar, voorzitter van turnkring Vlamertinge en bestuurslid van Westhoek Turncentrum. “Eerlijk? Ik had na de coronaperiode eerder lage verwachtingen voor het komende turnjaar, maar door de Spelen en de prestatie van Nina lijkt het turnen echt in de lift te zitten”, vertelt Els. “De vraag is groter dan het aanbod. Zoveel groter zelfs dat we voor de meer dan 1.000 leden dringend op zoek moeten naar extra trainers.”
De Vlamertingse turnkring is lang niet de enige turnclub die het effect van Nina voelt. “Het is enorm”, glimlacht Evelien Goddaer, bestuurslid en trainer bij de Koninklijke Turnvereniging Kortrijk. “Het doet me denken aan wat we zagen na het brons van Aagje Vanwalleghem op het EK in 2005. Op enkele dagen tijd kregen we er toen 100 leden bij. Ook nu boomen de online inschrijvingen, zelfs al start het seizoen voor recreanten pas in september. We krijgen ook massaal veel vragen voor proeflessen en je merkt aan de bezoekerscijfers op de website en onze Facebookpagina dat de interesse voor het gymnastiek dicht bij huis piekt.”
Puzzelen
Intussen heeft de Kortrijkse turnvereniging de 520 leden van vorig jaar nu al overtroffen, terwijl de traditionele rush van eind augustus, begin september nog moet komen. “Het wordt puzzelen en schuiven met groepen en uren, maar we doen er alles aan om iedereen de nodige tijd en ruimte om te sporten te kunnen aanbieden. Met de club trainen we zeven dagen op zeven, in de week tot 22 uur en in het weekend van 8 tot 19 uur. Gelukkig kunnen we ook terecht in de sporthal van de Sint-Theresiaschool, anders zou het gewoon niet haalbaar zijn.”
Niet alleen Nina Derwael, maar ook de hockeymannen van de Red Lions brengen een medaille mee naar huis. De kleur lijkt niet eens zo doorslaggevend te zijn voor het imago van de sport. “Elke keer de hockeyploeg prijzen pakt, zien we een piek in de interesse voor onze sport”, zegt Emmanuelle Bernolet, sinds twee jaar voorzitter van hockeyclub KHC Brugge. “De grootste boost kwam er na de Spelen in 2012 en sindsdien gaan we er jaar na jaar op vooruit. Op dit moment tellen we zo’n 750 leden tussen 5 en 70 jaar. De prestaties van de Red Lions dit jaar zullen ongetwijfeld weer een positieve invloed hebben. Ik verwacht eind augustus heel wat kinderen én ouders die komen proeven van de sport, zonder daarbij altijd de echte competitie op te zoeken.”
En ook in het lokale basketbal merken ze de invloed van Emma Meesseman en de zusjes Mestdagh maar al te goed. “De Belgian Cats betekenen énorm veel voor onze sport”, zegt Kaat Lammens, jeugdverantwoordelijke bij ION Basket Waregem. “Sinds zij presteren zoals ze nu ook in Tokio weer deden, zien we een grote instroom. Eerst vooral van meisjes, later ook van jongens. Velen komen eerst eens proeven en een paar keer trainen, maar het doet ons wel goed om te zien dat ze al snel gebeten raken. De voorbije jaren lag het aantal nieuwe inschrijvingen telkens hoger dan het jaar ervoor en ik durf denken dat dat dat dit seizoen, dankzij de Cats én de mannen van de 3X3 (de Belgian Lions grepen met een vierde plaats net naast de medailles, red.), weer het geval zal zijn.”
Niet alleen de prestaties op zich, ook het feit dat er veel meer aandacht op sociale media, in kranten en op televisie is voor het basketbal, speelt een belangrijke rol. “Nu worden basketmatchen wél getoond op tv, terwijl dat vroeger bij wijze van spreken enkel voor voetbal kon”, zegt Kaat Lammens. “Het enthousiasme voor onze sport leek nooit groter dan vandaag. De kans dat deze piek nog jaren blijft duren, is uiteraard niet zo heel groot. Maar zolang het duurt, genieten we er vooral van.”
Verschuiving
Bij de atletiekclubs zorgt een straffe Nafi Thiam of een record van de 4×400 mixed voorlopig niet per se voor meer leden. “We zien wel dat de interesse voor een bepaalde discipline verschuift”, oppert Jens Seynaeve, jeugdcoördinator bij Houtland Atletiek uit Torhout. “De werpnummers of het polsstokspringen bijvoorbeeld zijn een pak minder sexy dan de meerkamp of de 400 meter. Jonge sporters en hun ouders kijken in de zoektocht naar hobby’s toch sneller naar wat leeft, naar sporten waarin de Belgen het goed doen. Ik verwacht aan het begin van het seizoen dat sommigen toch liever een ander nummer binnen de atletiek zullen willen proberen, net omdat ze het op televisie hebben gezien.”
Olympische Spelen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
