Natuurliefhebber Marc Maelfait verhuist binnenkort naar Kaapverdië, een eilandengroep ten westen van Afrika, ter hoogte van Senegal. Zijn nieuwe woning staat op een klif aan zee in het vissersdorpje Janela, op het groene en ruige wandeleiland Santo Antão, mét privébaai op tweehonderd trappen. “Ik had het niet meer gedacht. Op mijn 61 stewordt mijn sluimerende droom dan toch eindelijk werkelijkheid.”
Eenmaal de woning van Marc verkocht is, zien we de Heulenaar slechts jaarlijks terug in onze streek. De diepzeeduiker kijkt binnenkort uit op de Atlantische oceaan vanaf zijn woning op de klif in Santo Antão. Wat verderop zal hij werken in de Green Turtle Diving Center en duikers begeleiden naar wrakken in de buurt, schildpadden en grote scholen vissen.
(Lees verder onder kader)
Privé
Marc Maelfait (61) is een Heulenaar in hart en nieren, maar woont sinds zijn scheiding aan de Gavers in Harelbeke. Hij heeft een even avontuurlijk aangelegde dochter Sofie (30) en verhuist binnenkort met zijn vriendin Marieke Claerbout (38) naar het eiland Santo Antão in Kaapverdië.
Opleiding
Na zijn middelbaar aan het PTI behaalde Marc zijn bachelor Elektronica in avondschool, aangevuld met technische cursussen gericht op industriële automatisatie. In 1986 behaalde hij zijn diploma van diepzeeduiker, in 1991 dat van duikinstructeur.
Loopbaan
Marc was verkoper bij elektrogroothandel Cheyns in Kortrijk van 1983 tot 2000. Daarna was hij tot midden 2014 projectverantwoordelijke automatisatie en domotica bij VDZ in Lendelede. Na een burn-out van negen maanden werd hij in maart 2015 operationeel manager van de duiktank in Zwevegem.
“Ik had in 2008 bijna een duikcenter overgenomen op Dominica, een verborgen eiland in het Caribisch gebied, maar durfde niet. Met een corrupte regering leek het me te risicovol om daar veel geld in te steken. Het idee is toen wel blijven broeden om een eigen duikcenter uit te baten. Op een bepaald moment had ik het wat laten varen, zeker toen ik in de Transfo Duiktank begon, waar ik het duikcenter mocht leiden.”
Weekje geproefd
Met de voorbije crisissen begon Marc echter opnieuw zijn voelsprieten uit te steken. In oktober sprong op Facebook een filmpje in het oog van een prachtige vakantiewoning in Kaapverdië die te koop stond.
“De dag erna nam ik een optie. Begin december ging ik er een week op reis, om in het huis te wonen. Ik was direct overtuigd. Het was een buikgevoel. Ik zag me daar wonen en genieten van de natuur. Mijn eigen duikcenter zal ik in Santo Antão niet starten, maar ik mag wel meewerken in de Green Turtle.”
“Ik ben al zenuwachtiger geweest om van werk te veranderen dan nu”
“Het leven ligt wat anders dan twintig jaar geleden. Toen moest ik nog meer nadenken over inkomsten, nu is de tijd aangebroken om te genieten, zowel boven als onder water. Op het eiland is het leven ook een stuk goedkoper. Mijn nieuwe thuis is op vijf minuten wandelen van het vissersdorpje. Het is echt een woning om buiten te leven. In de winter hangt de temperatuur rond 25 graden, in de zomer is het er maximum 35 graden. Ik heb één buur, die Creools spreekt, dus we hebben nog geen woord gewisseld. (lacht) Ik zal de taal nog moeten leren.”
Alles klopt
Marc heeft nog geen moment spijt gehad en is echt overtuigd van zijn keuze.
“Ik ben al zenuwachtiger geweest om van werk te veranderen dan nu. Alles klopt, er stroomt niets tegen. Van zodra mijn huis hier verkocht is, vertrek ik. Ik vermoed dat ik er tegen de zomer mijn intrek kan nemen. Mijn vriendin Marieke ziet het ook helemaal zitten. Voor haar wordt het wel nog een zoektocht welk werk ze zal doen. Mogelijks een online job van thuis uit. Vanop afstand zal ik nog twee dagen per week de Transfo Duiktank administratief ondersteunen, ter plaatse begeleid ik ervaren duikers naar duikplaatsen. Er worden weinig opleidingen gegeven omdat Santo Antão niet de vakantiebestemming is voor een snelle cursus. Duikers die er komen, zijn er met brevetten. Er liggen een aantal wrakken in de buurt en je kan grote scholen vissen zien, en uiteraard schildpadden, zoals de naam van het duikcenter doet vermoeden. Op de verschillende eilanden leggen ze hun eitjes.”
Kijk, walvissen!
“Santo Antão is niet de mooiste duikbestemming, maar vanaf februari of maart start de walvis-trek. Ze reizen van Noord-Amerika tot aan Zuid-Afrika. Die kan je spotten, net als dolfijnen in de verte. Ik ben aangetrokken tot het groot wild, daarom begeef ik me graag diep in het water. Mijn dochter deelt die passie. We zijn alle twee haaienspotters. Op de lijst staat nog de great white, alle andere – zoals de tijgerhaai, de stierhaai, de hamerhaai – hebben we al van dichtbij gezien, op een paar meter.”
“Eigenlijk zijn haaien banger van ons dan omgekeerd. Gevaarlijk? Ja, als ze uitgehongerd zijn; dat weet je niet op voorhand, maar je kan je snel verhelpen met een stomp op de neus of luchtbubbels. Dan zijn ze snel weg, zelfs de hele gevaarlijke. Ik heb het nog nooit meegemaakt. Het is extreem hoe mensen op haaien jagen, totaal onnodig. Wij zijn de gevaarlijke diersoort.”
Broelbabbel
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
