Dirk Gilliaert (63) zet na 38 jaar een punt achter zijn loopbaan als consulent van de Christelijke Mutualiteit. Hij gaat met pensioen. “Ik zal vooral het contact van mens tot mens missen”, zegt hij. Gilliaert blijft natuurlijk wel nog schepen en voorzitter van het Bijzonder Comité Sociale Dienst. “Ik heb altijd graag mensen geholpen.”
Het beroepsleven van Dirk Gilliaert is één lange tocht met aandacht voor de medemens. Hij studeerde af als leerkracht lager onderwijs, en werkte de eerste jaren via vervangingscontracten als leerkracht en opvoeder/begeleider bij kansarme jongeren en volwassenen met beperkingen.
“Op zoek naar meer werkzekerheid kwam ik bij de CM terecht. In de eerste twee jaar bezocht ik de CM-leden in alle deelgemeenten van Middelkerke, om het lidgeld op te halen. Ik was meteen in de ban van die mooie ervaringen, bij de mensen thuis”, vertelt Gilliaert. “Al heb ik wel bange momenten gekend, op weg naar huis, want na een dagje huisbezoeken trok ik soms de straat op met een flink som geld. Twee jaar later werd het geld aan huis innen afgeschaft, en werd ik consulent.”
Zitdagen in cafés
Als consulent kreeg Gilliaert de taak om de leden in regel te brengen met de wettelijke en aanvullende ziekteverzekering, om geneeskundige zorgen terug te betalen, en ziekenhuisfacturen na te kijken en op te volgen.
“Heel interessant was ook de opdracht om met de CM-kern, bestaande uit vrijwilligers, infobijeenkomsten over gezondheid te organiseren, en de ziekenzorgkernen – nu Samana-kernen – te begeleiden. Dat deden we in Westende/Lombardsijde, Middelkerke, Leffinge en Spermalie. Naast de zitdagen in de vaste kantoren waren er ook zitdagen in plaatselijke cafés, pastorijen en oude gemeentescholen in Mannekensvere, Schore, Sint-Pieters-Kapelle en Slijpe. Daar beleefden we veel hilarische momenten. Bij de gesprekken was er weinig privacy: de leden vertelden over hun diepste problemen terwijl de wachtenden het gesprek konden volgen. Die bijeenkomsten waren trouwens ook niet direct veilig, want we hadden redelijk veel geld bij ons voor de terugbetaling van geneeskundige zorgen of de uitbetaling van voordelen aan de leden.”
Nog één kantoor
Naderhand werd het cash uitbetalen afgeschaft. “Terugbetalingen moesten nu gebeuren op een bankrekening. Uiteindelijk werden de zitdagen gereduceerd tot één kantoor, in de Kerkstraat in Middelkerke. En tijdens de coronaperiode werden nog enkel zitdagen gepland op afspraak, voor de meer complexe dossiers. De open zitdagen verdwenen en we zetten meer in op telefonie, schriftelijk via onze CM-brievenbus, chatten, videobellen en vooral dienstverlening via mail.”
“Er was vroeger weinig privacy: de leden vertelden over hun diepste problemen terwijl de wachtenden alles konden volgen”
“Ik ben vooral blij het allemaal te hebben mogen meemaken”, zegt Gilliaert. “Ik had het geluk om nog te mogen werken op de afspraken – het menselijk contact face to face is voor mij belangrijk, mensen ten dienste zijn zit in mijn bloed. Ik ben dankbaar dat ik dat heb kunnen doen binnen een mooie organisatie, met veel collega’s en vrijwilligers. Ik zal ze – net als de vele leden die ik heb leren kennen – missen.”
Tijd tekortkomen
Gilliaert zal zijn tijd evenwel niet in ledigheid doorbrengen. Met zijn politiek mandaat van schepen van Sociale Zaken, Huisvesting, Kansarmoedebestrijding en Gezondheidsbeleid, en als voorzitter van het Bijzonder Comité Sociale Dienst van het OCMW zullen zijn dagen meer dan gevuld blijven. “Zeker weten. Voeg daarbij een extra beetje ontspanning met de familie, de fietstochtjes, en het verwennen van onze kleinkinderen…: ik zal nog tijd tekortkomen”, lacht hij. (GK/PG)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
