De VWS verenigt schrijvers en lezers, ze zetten de West-Vlaamse auteurs in de kijker en helpen elkaar onderling bij de vragen en obstakels die een auteur op zijn weg tegenkomt. De Vereniging van West-Vlaamse schrijvers viert deze maand haar zestigste verjaardag, Koen D’Haene neemt het voorzitterschap over van Jooris Van Hulle.
Op 13 mei was de vereniging van West-Vlaamse schrijvers, kortweg VWS, precies 60 jaar oud. Het moment voor voorzitter Jooris Van Hulle om een stapje terug te zetten. Hij wil geen erevoorzitter worden, wel blijft hij actief als bestuurslid. Zijn besluit kwam als een verrassing, dat de bestuursleden hun hoofd wenden naar Koen D’Haene als opvolger was dat dan weer niet. Koen D’Haene (57) is sinds 1999 de redacteur van het jaarboek. En het op één na jongste bestuurslid.
Van en voor West-Vlaamse auteurs
Wie of wat is VWS en waarom bestaat er hoegenaamd een vereniging van West-Vlaamse schrijvers, kun je je afvragen. “Aanvankelijk was VWS een groep gelijkgezinden, schrijvers uit de regio Brugge”, zegt de nieuwe voorzitter. “Zestig jaar geleden, op 13 mei 1961, verenigden ze zich om op te komen voor de West-Vlaamse auteurs. Nu zijn we een vereniging van en voor West-Vlaamse schrijvers. Onder onze leden tellen we heel wat lezers die geïnteresseerd zijn in schrijvers die in onze provincie wonen. Bart Van Loo is bijvoorbeeld een heel enthousiast lid, hoewel hij uit de Kempen komt.
De VWS telt 150 leden. Jaarlijks brengen ze een jaarboek uit, een verzameling van schrijfsels uit de pen van West-Vlaamse auteurs. Maar ook van occasionele West-Vlaamse sympathisanten zoals Wouter Deprez, Kurt Van Eeghem of Wannes Cappelle. Naast dat jaarboek brengt de vereniging vier nieuwsbrieven uit met literaire weetjes en tips.
Tips
“Dit alles krijg je voor dertig euro lidgeld, de prijs van een goed boek”, zet Koen D’haene zijn vereniging in de etalage. “Ik hoop dat we een ruimere bekendheid krijgen bij de Vlaamse lezer. En ook bij auteurs. We wisselen onderling tips uit: waar liggen er publicatiekansen, bij welke recensent kan je terecht voor een bepaald genre boeken en zeker jonge auteurs kunnen we helpen met de juiste contacten bij de uitgeverijen. Vele redenen dus voor schrijvers en lezers om aan te sluiten.”
Toen de vereniging zestig jaar terug startte kreeg het wat ondersteuning van de provincie West-Vlaanderen. In 2018 werden er echter een aantal bevoegdheden overgedragen aan de Vlaamse overheid. “Bij het Vlaams fonds voor de letteren die de subsidiepot beheert, vangen we bot”, vervolgt de voorzitter. “Jullie vereniging is te regionaal, krijgen we te horen. Wat is regionaal? VWS verzamelt schrijvers en lezers uit de hele provincie. En daarbuiten. Ja, dan kan je op iedere cultuurorganisatie wel ergens het predicaat ‘regionaal’ plakken zeker?”
Nul euro subsidies
Eén van de doelstellingen van de nieuwe voorzitter is de aanvulling van de kas. “Veel centen geven we niet uit. De uitgifte van ons jaarboek kost natuurlijk wat en jaarlijks plaatsen we één West-Vlaamse schrijver in de kijker die we belonen met een kunstwerk. Momenteel krijgen we geen euro, een jaarlijkse subsidie van duizend euro is al voldoende om onze werking verder te zetten.”
Verenigingen van schrijvers vond je vroeger over het hele Vlaamse land. De Vereniging van West-Vlaamse schrijvers is de laatste die overblijft. Ook hun voortbestaan hing aan een zijden draadje. “Iets wat voorzitter D’Haene niet wou laten gebeuren. “Dit is een heel fijne groep mensen, met gelijkgezinden. Wat ik vooral apprecieer is dat het zeer ruimdenkende personen zijn. De taak van de voorzitter brengt extra taken met zich mee, Sinds 1999 ben ik al redacteur van het VWS jaarboek en het stemt me gelukkig dat Paul Rigolle die taak vanaf nu met mij zal delen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
