Het voorbije anderhalf jaar trok Juan Herrero als coördinator van de groep ‘Brandweer Kortrijk Helpende Handen’ regelmatig naar Wallonië om er de slachtoffers van de zware overstromingen van juli 2021 te helpen. “Samen maakten we er echt een verschil.”
Lees hier de verhalen van alle Kraks van 2022.
Neen, hij had niet verwacht dat hij tot Krak van Deerlijk verkozen zou worden. “Ik vond het al tof dat ik genomineerd was”, opent Juan Herrero. “Alle kandidaten hebben hun verdiensten, maar dat ik laureaat werd, doet uiteraard bijzonder veel deugd. Zonder de onvoorwaardelijke steun van mijn vrouw zou ik, zeker het eerste half jaar na de ramp, nooit kunnen doen hebben wat ik uiteindelijk heb gedaan. Mijn Krak-titel zal mij alvast niet veranderen. Ik blijf dezelfde Juan.”
“Of mensen helpen in mijn natuur zit? Na mijn ‘voetbalcarrière’ was ik op zoek naar een nieuwe uitdaging. Het mocht best wat avontuurlijks zijn en tijdens mijn legerdienst had ik ook ervaren dat stiptheid en discipline mij lagen. Via wijlen Ghislain Piers kwam ik in contact met de vrijwillige brandweer van Deerlijk. Op 1 september 1997 heb ik het korps vervoegd en later werd ik ook ambulancier bij de Dienst 100. Het vuur was aangewakkerd en na het afleggen van de examens ben ik in 2004 toegetreden tot de brandweer van Kortrijk.”
Catastrofe
“Midden juli 2021 zagen we de verschrikkelijke beelden van de zware overstromingen in Wallonië; we vonden meteen dat we moesten gaan helpen. Op 20 juli zijn we een eerste keer met vier naar de Vesdervallei getrokken om er water weg te pompen. De nood was hoog en met enkele gelijkgestemden besloten we om verder te gaan helpen. Wat we er zagen, was te confronterend om niets te doen. We waren eerst met vier en uiteindelijk met 140 vrijwilligers; niet enkel brandweerlieden maar mensen van over heel België die vonden dat we moesten ageren.”
“Ik heb de algemene coördinatie van ‘Brandweer Kortrijk Helpende Handen’ voor mijn rekening genomen. Het vergt een serieuze organisatie om zo’n grote groep in goede banen te leiden. Het was belangrijk om exact te weten waar we wat gingen aanpakken.”
“Het strippen van huizen was onze belangrijkste taak: valse plafonds uithalen, pleister van de muren doen, vloeren uitbreken en kelders reinigen. Op die manier konden we schimmel tegengaan en stenen weer laten ademen en drogen. We hebben uiteindelijk de benedenverdieping van zowat 250 woningen gestript in 22 gemeenten. Zowat de helft ervan in het zwaarst getroffen Trooz.”
Leeuw en haan
“Het was hard labeur maar de dankbaarheid van de plaatselijke bevolking was enorm. Er zijn vriendschapsbanden voor het leven gesmeed. We hebben ook de politieke tegenstellingen overstegen. In café Façotte in Trooz hangen de Vlaamse leeuw en de Waalse haan nu broederlijk naast elkaar. Dat is België. We blijven Belgen en helpen elkaar.”
“Jammer genoeg zagen we er ook het slechtste van bepaalde mensen: stelende ‘hulpverleners’ en mensen die gekregen hulpgoederen aan anderen doorverkochten. Het positieve blijft evenwel overheersen. Oprechte dank aan alle vrijwilligers voor hun samenwerking, engagement, vastberadenheid en vriendschap.”
Wat kan jou gelukkig maken?
“Ik ben eigenlijk al best blij met de gewone gang van zaken. Ik ben oprecht gelukkig als ik merk dat iedereen gezond is en het goed stelt. Ik kan niet stilzitten maar het mag ook eens ‘op ’t gemak’ zijn. Mijn vrouw is spoedverpleegkundige in AZ Groeninge in Kortrijk en met mijn job als beroepsbrandweerman hebben we beiden onregelmatige werkuren. Rust en recuperatie zijn daarom onontbeerlijk.”
Waaraan kun je je ergeren?
“Onrechtvaardigheid en achterbaks gedoe. Als je iemand iets te vertellen hebt, of het nu positief of negatief is, doe het rechtstreeks en niet achter de rug. Chaos is evenmin mijn dada.”
Wat betekenen België en Deerlijk voor jou?
“Deerlijk is heerlijk: niet te groot en goed draaiende verenigingen en clubs. Mijn ouders, die begin jaren zestig naar België kwamen omdat ze hier meer kansen hadden dan in Spanje, hebben me altijd op het hart gedrukt om hiervoor dankbaar te zijn. Daarom heb ik mijn legerdienst gedaan, ben ik bij de brandweer gegaan en ben ik lesgever EHBO geworden. Het mooiste dat er bestaat, is anderen helpen. Ik denk vaak terug aan hun woorden. Ik mis mijn ouders nog elke dag.”
BIO Juan Herrero
Privé
Juan (58) heeft Spaanse roots, is gehuwd met Natalie Vincke en woont in de Vredelaan in Sint-Lodewijk. Hij is de vader van Lynn, Thomas en Maité en opa van Jef.
Loopbaan
Juan volgde middelbaar onderwijs aan het Sint-Jozefinstituut in Kortrijk en het toenmalige RITO in Heule waar hij een opleiding goudsmid genoot. Hij werkte 23 jaar bij Beheyt Frères in Kortrijk en is sinds 2004 beroepsbrandweerman en -ambulancier bij de afdeling Kortrijk van de hulpverleningszone Fluvia.
Vrije tijd
Juan speelde vele jaren bij voetbalclub Deerlijk Sport. Nu doet hij aan wandelvoetbal bij Old Stars Waregem. In zelfstandig bijberoep geeft hij geregeld cursussen EHBO bij organisaties.
(Door Rik Devos)
Proficiat aan alle Kraks 2022
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier