De Gulleboom zwaait juf Katelijne van Vlinderklas uit: “Lesgeven is een feest organiseren”
Op 30 juni neemt juf Katelijne Vanoverbeke afscheid van De Gulleboom in Gullegem (Wevelgem). De laatste dertig jaar leerde ze de kinderen van het eerste leerjaar de wondere wereld van woorden ontrafelen. Iedereen kent haar als juf Katelijne van de Vlinderklas – vlinders zijn onlosmakelijk met haar en haar overleden kinderen verbonden. Het lesgeven zal ze missen, want lesgeven, dat is een feest organiseren.
De Vlinderklas. Die naam vraagt om een woordje uitleg. “Ik heb twee kinderen die jammer genoeg allebei overleden zijn”, zegt Katelijne Vanoverbeke (62). “Ik weet dat die vragen komen, en dat is voor mij altijd emotioneel. Mijn kinderen blijven een stuk van mij. Ze hadden allebei een aangeboren immuniteitsstoornis. Soetkin is 17 geworden. Ze overleed in 2008, na een infectie die ze had opgelopen tijdens een beenmergtransplantatie. Willem is 23 geworden. Hij overleed in 2011. Na wat er met zijn zus gebeurd was, verkoos hij die operatie niet te ondergaan. Zijn immuniteitsstoornis is hem fataal geworden.”
Zwitserse vlinders
Omdat de kinderen regelmatig ziek waren, werkte Katelijne deeltijds. “Ik mocht op heel veel begrip en flexibiliteit van de schooldirectie rekenen. Nadat Willem overleden was, ben ik voltijds gaan werken.”
Soetkin en Willem zijn nooit ver, ook niet voor de kinderen van haar klas. “Enige tijd nadat Willem was overleden, moesten we een naam kiezen voor onze klas. Omwille van hun gezondheid reisden we altijd naar Zwitserland, en – raar maar waar – als er vlinders in de buurt waren, kwamen ze op onze kinderen af. Soetkin was gek op vlinders. Een naam voor de klas was dan ook snel gekozen: de Vlinderklas. Ik leg dat ook uit aan de kinderen in het begin van het schooljaar, waarom ik die naam heb gekozen.”
Daarbij blijft het niet. Katelijne draagt voor de gelegenheid een blouse met vlinders. En jaarlijks kweekt ze samen met de kinderen vlinders. “Ik bestel bij de Vlinderstichting een pakket waarin rupsen, poppen en vlindereitjes steken. Zo zien ze het hele proces, van eitjes naar rupsen naar poppen naar vlinders. Aan het eind laten we de vlinders vrij. Zo halen we uit dit triest gegeven iets positiefs.”
Voor en na het feest
Katelijne groeide op in Gullegem, waar ze naar de lagere school ging. In Sancta Maria in Ronse studeerde ze menswetenschappen, en daarna volgde ze de opleiding tot leerkracht.
“Ik heb nooit een andere studiekeuze overwogen. Toen ik in het zesde leerjaar zat, heeft juf Francine Vanhaverbeke mij geïnspireerd om ook juf te worden. Zij had altijd aandacht voor alle kinderen. Na enkele omzwervingen kon ik in 1984 aan de slag in De Gulleboom. Sinds 1998 altijd in het eerste leerjaar. Omdat ik dat gewoon heel graag doe. Het wonder van het ontluikend lezen, het enthousiasme als ze plots letters en woorden herkennen: dat is fantastisch.”
“Als herinnering aan mijn twee overleden kinderen kweekte ik elk jaar vlinders in mijn klas”
“Weet je, lesgeven is als een feest organiseren. Het feest is de tijd met de kinderen in de klas. De voorbereiding van het feest is de voorbereiding van je lessen. De opkuis zijn de verbeteringen die je moet maken. We hebben allemaal wel eens een feest georganiseerd: we weten dat in de voorbereiding en de opkuis het echte werk kruipt.”
Moestuin
Naast het onderwijs was er weinig ruimte voor hobby’s. “De zorg voor de kinderen nam lang vrijwel alle tijd in beslag. Nu komt er een zee van tijd op me af. Ik knutsel graag, ik lees graag. We hebben een grote tuin met geitjes en konijnen, en een grote moestuin waar altijd van alles te doen is.”
“Mijn man Fries Verschaete helpt in de zorgboerderij De Stege in Desselgem, daar zal ik me misschien wat meer engageren. En ik heb beloofd om nog wat te helpen op school, met de werkgroep sociale vaardigheden. Maandelijks spelen we een toneel waarbij we de kinderen een spiegel voorhouden van situaties die gebeurd zijn in de klas of op de speelplaats: hoe je verkeerd én juist kunt reageren. En straks volgt nog een verrassing, verklapten de kinderen mij. Maar ik mocht het nog niet doorvertellen! (lacht)”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier