Kim Dumarey (37) woont met haar man Jens Vanoverberghe (37) en hun kinderen Ilke (11) en Loïk (10) in Torhout. Ze geeft in die stad les aan de Middenschool Sint-Rembert: Nederlands aan het eerste en tweede jaar secundair. Dochter Ilke en zoon Loïk zitten respectievelijk in het zesde en vierde leerjaar van vrije basisschool Driekoningen. We praten met Kim voor het laatst over het leven in tijden van corona. Als leerkracht én moeder. En we bedanken haar van harte voor al die weken waarin ze haar dagboek met ons gedeeld heeft.
“Dinsdag 30 juni. Ik heb ze uitgezwaaid, mijn schoolkinderen! De laatste schooldagen, na examens en klassenraden, staan traditiegetrouw ingepland voor praktische regelingen: rapporten uitdelen, beslissingsformulieren voor het komende schooljaar verzamelen, huiswerken en toetsen opbergen in de dossierruimte… Er is ook een kort samenzijn vóór de vakantie, maar in coronatijden loopt dit toch iets anders dan normaal.”
“De verschillende klasbubbels komen in verschillende shifts, waarbij er telkens voldoende tijd is voorzien voor de wissels. Ook die laatste dagen houden we ons aan de coronamaatregelen. Na het officiële gedeelte met de leerlingen houden we een drink samen met de collega’s. We kaarten na over het voorbije schooljaar en wisselen vakantieplannen uit. Alles lijkt overheerst door corona en de belemmeringen die erbij horen. Voorts zwaaien we dit jaar twee collega’s uit die de schoolpoort definitief achter zich dichttrekken. Bart, een van onze studiemeesters, en Griet, jarenlang collega Frans, kunnen nu genieten van hun welverdiende rust.”
“Ook onze kids mogen hun schooltas voor twee maanden opbergen. Bij Ilke ging dat gepaard met de onvermijdelijke traantjes. Ze laat haar lagereschooltijd achter zich en kijkt benieuwd uit naar de volgende stap. De vertrouwde juffen – en meester Hans natuurlijk – die Ilke de voorbije jaren lieten openbloeien tot een zelfzekere en enthousiaste jonge meid, ruimen plaats voor nog nader in te vullen, nieuwe gezichten. Dankjewel aan het hele team van vrije basisschool Driekoningen. Ilke heeft een toptijd beleefd en ze zal jullie missen.”
“Ook het afscheid van haar vertrouwde klasgroepje van vriendjes en vriendinnetjes valt haar zwaar. Gelukkig bestaat er zoiets als WhatsApp. Zo’n honderd keer per dag herinnert haar gsm eraan dat ze deel uitmaakt van een leuke vriendengroep. Loïk houdt eveneens van zijn schermpje, maar dan eerder om spelletjes te spelen. We zullen duidelijke afspraken moeten maken over de maximale schermtijd tijdens de vakantie.”
“Mijn man kijkt stilaan uit naar zijn verlof over enkele weken. Zeker nu we met z’n drietjes volop in vakantiemodus gaan. Ik zal het niet ontkennen, die twee maanden zomervakantie zijn een fantastisch pluspunt aan het onderwijs. Lesgeven is best wel intensief: altijd opgewekt en bij de pinken voor de klas staan en daarnaast ook heel gedreven werken achter de schermen. Het is écht nodig om af en toe de druk van de ketel te laten. En laat ons eerlijk zijn: in het onderwijs worden we daar royaal van bediend.”
“Ik beken: ik geniet van de vakanties. Ze geven me de kans om huishoudelijke taakjes in te halen die in de schooldrukte bleven liggen. En om te herbronnen, de jeugdboekenlijst van de Kinder- en Jeugdjury te lezen en vooruit te kijken naar een nieuw schooljaar. En dat geldt voor deze Covid-zomer des te meer. Corona betekende een heuse revolutie in het lesgeven. Het uitproberen van nieuwe onderwijsmethoden en het begeleiden van leerlingen vanop afstand vormden een mentale belasting. Dit alles vergde tal van onzichtbaar gepresteerde uren voor heel wat leerkrachten. Tijd om de balans op te maken en onze positieve nieuwe ervaringen een permanente plaats te geven in ons lesgeven. Een denkoefening die me de komende weken geregeld zal bezighouden.”
“Bedankt aan alle fantastische leerlingen die ik dit jaar mocht leren kennen. Voor hun inzet, openheid en enthousiaste feedback! Bedankt ook aan mijn lieve collega’s. Voor de fijne samenwerking, de steun en de kameraadschap. Geniet allemaal van jullie verdiende vakantie! Maak tijd voor jullie gezin en vrienden, koester de onthaasting en geniet van de kleine dingen.”
“Ik heb mijn bedenkingen en verzuchtingen de voorbije maanden met jullie allemaal gedeeld. Mijn dagboek bevatte geen grote waarheden of fantastische nieuwe inzichten, maar hopelijk vonden sommigen van jullie het een aangename verstrooiing. Ik vond het alvast een leuke ervaring.”
Dagboek van een leerkracht
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier