Creatieve Brugse ondernemers voelen zich onvoldoende erkend door het stadsbestuur

Vijftig creatieve, jonge ondernemers, die het stadsleven mee vorm geven, sturen een duidelijk signaal uit naar het toekomstig stadsbestuur, de stadsadministratie en de gesubsidieerde sector: ze botsen te vaak op een muur van desinteresse en onbegrip. Het Pacha Fest op 22 en 23 september aan de Sint-Pietersplas moet uitgroeien tot een platform voor deze ondernemers.

“Hét probleem is volwaardige erkenning door de Stad”, zegt initiatiefnemer Frank Loosveldt. “Het verkrijgen van subsidies is niet onze eerste zorg. We stellen vast dat de stedelijke overheid en haar administratie onvoldoende inspelen op nieuwe initiatieven.”

“Er is een spanningsveld met de gesubsidieerde sector, die ten onrechte beweert: het zijn commerçanten die alleen in geld geïnteresseerd zijn. Maar deze creatieve ondernemers vormen een maatschappelijke meerwaarde, ze zetten in op nieuwe stedelijke ontwikkelingen.”

Niet ernstig

“Toen ik vier jaar geleden na mijn opleiding tot begrafenisondernemer begon met Doodgewoon en aan de burgemeester vroeg om uitvaarten te mogen organiseren op openbare plekken, zoals het strand of de duinen, werd ik niet ernstig genomen”, beaamt Greet Chielens. “Mijn vraag om een lijkkist te mogen vervoeren met een soort bakfiets, kreeg niet eens een antwoord. En dat voor een fietsstad! Ik droom nog altijd van een natuurbegraafplaats, er is er een in Roeselare. Waarom niet toelaten dat een bio afbreekbare urne in een stadsbos begraven wordt? Zo geef je die mens terug aan de natuur.”

“Nieuwe initiatieven, die risico’s durven nemen, zouden van meet af aan erkenning moeten krijgen”

Volgens Frank Poelvoorde houdt het stadsbestuur pas rekening met je vragen, nadat je naar de pers gestapt bent: “Ik stel vast dat Brugge heel conservatief is en dat nieuwe zaken vaak tegengehouden worden. Of zeker niet ondersteund worden. Kijk maar naar de tegenkanting die de Free Walking Tours krijgen. De toewijzing van gidsbeurten zou via een openbare aanbesteding moeten gebeuren, maar men houdt de hand boven het hoofd van bepaalde groepen. Door die remmingen kan Brugge niet verder evolueren. Ik mis in Brugge politici met ballen.”

Philippe Ombregt van Garrincha Brugge beaamt: “Je moet je eerst bewezen hebben, eer je erkenning krijgt. In ons succesvol Garrincha-project hebben wij een aantal scholen betrokken. Nieuwe initiatieven, die risico’s durven nemen, zouden van meet af aan erkenning moeten krijgen. En de kans krijgen om op hun bek te gaan.”

“Je weet niet waar je je moet aanmelden, je wordt aan het lijntje gehouden. Op den duur geef je het op”

Thomas Graulus kreeg voor zijn project ‘Speeltijd’ aanvankelijk geen subsidie van Jong Ding: “We waren zogezegd niet creatief genoeg, maar toen ze ons event deelden via de sociale media, promootten ze het wel met #jongding. We mochten enkel als vereniging materiaal ontlenen aan voordeeltarief, maar er bleef een kost aan verbonden.”

Caroline Uyttendaele wou aan de Sint-Pietersplas glamping pods installeren voor sportkampen. “De vergunning raakte niet tijdig rond. Je weet niet waar je je moet aanmelden, je wordt aan het lijntje gehouden. Op den duur geef je het op”, zucht zij. Volgens Bram Loosveldt van Bomboclat, heeft Brugge heeft nog altijd de mentaliteit van een provinciestadje: “Initiatiefnemers botsen op reglementen die niet aangepast zijn aan de veranderende samenleving.”

Rita Peers van Den Elder wijst op het bestaan van een ondernemersloket: “Maar niemand weet waar het zich bevindt!”

Goede locatie

Een ander probleem is het vinden van een goede locatie voor je onderneming. Dat ondervindt Philippe Ombregt aan den lijve: “Voor Garrincha vonden wij een tijdelijke oplossing in de stelplaats van De Lijn. Wekelijks komen daar 2.000 mensen sporten. Uit angst voor klagende buren durven de politici ons geen andere plek geven. We willen huur betalen, maar er zijn zogezegd geen stadsgronden vrij…”

En toch is er leegstand. Edelsmid Jonas Maes heeft een verklaring: “In de Mariastaat staat er al vijf jaar een handelspand leeg. Ambachtslieden willen het niet meer proberen, omdat de stad overgeleverd is aan cruisetoeristen die alleen chocolade en bier wensen.”

Deze ondernemers willen zich alvast verenigen en op de eerste editie van het jaarlijks Pacha Fest een platform creëren dat een spreekbuis wordt naar het toekomstig stadsbestuur toe. “Zo worden we hopelijk gehoord en ernstig genomen”, luidt het.

Info: www.pachafest.be