Christophe Steyaert trekt voor het derde opeenvolgende weekend naar het vluchtelingenkamp in Duinkerke. Vrijdagavond bereidt hij daar samen met enkele andere vrijwilligers 250 warme maaltijden voor de transmigranten.
Christophe Steyaert (41) is ICT-leraar in het Sint-Lodewijkscollege. Zijn engagement voor de transmigranten, die in lamentabele omstandigheden in vluchtelingenkampen samenhokken in Noord-Frankrijk, startte vijf jaar geleden. “Toen kreeg de jungle van Calais vorm. Ik vond het een schande voor onze westerse samenleving”, vertelt de Brugse leraar. “Samen met enkele mensen uit Bredene, Oostende, Gent en Brugge ben ik toen als vrijwilliger die vluchtelingen gaan helpen in de modder. We hebben ze kleren, voedsel en slaapzakken gegeven. En we hebben in dat kamp tuinhuisjes gebouwd, elektriciteit aangelegd, zodat er wasmachines geplaatst konden worden.”
Harde burgemeester
“Mijn engagement is gestopt toen ik zag dat de omstandigheden menswaardig geworden waren. Recent vernam ik dat er opnieuw schrijnende, schandalige toestanden zijn in Noord-Frankrijk. Indertijd werd de jungle van Calais ontruimd, nu zitten er 250 transmigranten opeengepakt in een kamp in Duinkerke. Vooral Koerden, Pakistanen, Iranezen en Irakezen, maar ook enkele Afrikanen. Veel jonge mannen, maar ook een zestal gezinnen met kleine kinderen.”
“De huidige burgemeester van Duinkerke stelt zich heel hard op tegenover de vluchtelingen. Hij laat hen enkel een leegstaande sporthal gebruiken om te overnachten, als het kwik onder de -5° C daalt. Wekelijks knipt de politie draden door en vernielen agenten tenten. Ik ben er tijdens de kerstvakantie al twee zaterdagen geweest, samen met andere vrijwilligers. De vzw’s die er ter plekke zijn, kunnen tijdens de weekends geen eten voorzien.”
“Ik heb er al gepraat met een 15-jarige jongen, die wanhopig naar Engeland wil. Die is door mensensmokkelaars in Noord-Frankrijk gedropt en weet niet eens waar hij is. Zijn enige contact met onze beschaving is de politie die tenten vernielt en opruimploegen die alle slaapmateriaal meepikken.”
“Inmiddels heb ik contact opgenomen met burgemeester Dirk De fauw, met de vraag dat hij overleg zou plegen met zijn Franse collega. Hij zou moeten pleiten voor een meer menswaardige oplossing. Er zijn geen grenzen aan menselijkheid. In Zeebrugge wordt er behoorlijk omgegaan met het vluchtelingenprobleem en is de overlast beperkt. Het kan beter. Ons gedwongen terugkeerbeleid werkt niet. Het schrikt de vluchtelingen af. In Nederland is er een proefproject, waarbij de autoriteiten in dialoog gaan met de vluchtelingen. Die minder dwingende manier is efficiënter.”
120 kg voedsel
“Enkele Bruggelingen hebben zich geëngageerd om kledij en voedsel in te zamelen. Ook mensen die het zelf financieel krap hebben. Ik kreeg een Brugse vrouw aan de deur die in een winkel voedsel voor één vluchteling gekocht heeft, ook al heeft ze zelf nauwelijks voldoende centen om de maand door te komen. Sommigen geven geld, anderen slaapzakken. Ik heb een oproep via Facebook gedaan. Met wat ik al inzamelde, heb ik op de woensdagmarkt voedsel gekocht. In diverse Brugse winkels vragen we ook om voedseloverschotten.”
“Vrijdagavond zullen we via een beurtrol, coronaveilig en twee per twee, 120 kg eten bereiden. Een eenpansschotel: een currygerecht met linzen! Zaterdag worden die maaltijden opgewarmd en naar Duinkerke gevoerd, om uit te delen aan de vluchtelingen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
