“Of ik ervaring heb met het bakken van wafels? Neen, maar ik mocht de kans om naar New York te gaan niet laten liggen.” Ieperling Christophe Gantois vertrekt op 3 juni om te gaan werken bij Wafels & Dinges, het Amerikaanse bedrijf van onze landgenoot Thomas De Geest. Voor hij zijn koffers kon pakken, moesten er echter nog een paar hindernissen worden genomen.
Christophe Gantois, afkomstig uit Boezinge, baatte 16 jaar het café de Twaalf Apostelen uit in de D’Hondstraat in Ieper. “Tot ik het op een bepaald moment beu was.” Daarna werkte hij 5 jaar in de Colruyt als diepvriesverantwoordelijke. “En ondertussen ben ik al een tijdje aan de slag in het In Flanders Fields Museum”, zegt de vijftiger. “Het is wel leuk werken daar en het is heel afwisselend.”
Toch zal het IFFM het nu even zonder Christophe moeten doen, want op 3 juni vertrekt hij voor zeven maanden naar New York. Niet op er de toerist uit te hangen, maar wel om te werken. De Ieperling gaat immers een seizoen lang meedraaien in het bedrijf Wafels & Dinges van Thomas De Geest. De Geest is een bio-ingenieur die in 2007 zijn vetbetaalde baan als consultant bij IBM vaarwel zei om een wafelkraam te beginnen in The Big Apple. Thomas De Geest begon met een gele bestelwagen in New York rond te rijden om Belgische wafels te verkopen. De Geest brengt twee typisch Belgische wafels aan de man: de Brusselse wafel en de Luikse. Daarnaast kan je er ook ‘Dinges’ kopen: van chocolade tot speculaas. Je treft de bestelwagentjes van Wafels & Dinges. “Ondertussen zijn we al 17 jaar een New York institution”, aldus de zaakvoerder.
Voeling met product
“Eind maart lanceerde Thomas op Facebook een oproep waarbij hij 10 Belgen uitnodigde om voor één seizoen bij hem te gaan werken”, aldus Christophe Gantois. “Bij Thomas werken heel wat Spanjaarden en Mexicanen die hebben, volgens de zaakvoerder dan toch, een beetje weinig voeling met het typisch Belgisch product dat de wafel is.” De Ieperling liet de kans niet liggen en stuurde een filmpje naar zijn mogelijk toekomstige werkgever. “Ik ben zot van New York en was er al zeven keer eerder op bezoek. Deze kans kon ik dus niet laten liggen. Ik ga er werken met een zogenaamd H2B-visum, een tijdelijk werkvisum. Ik ben nu 51 jaar oud en het is nu dat ik het moet doen. Binnen tien jaar ben ik zestig en dan hoeft zoiets niet meer, denk ik.”
“Ervaring met het bakken van wafels? Neen, dat heb ik niet, maar voor we beginnen krijgen we een opleiding. Ik kom er ook in een doorschuifsysteem terecht. Thomas heeft een achttal kiosken waarin we zullen werken. Op de toeristische plekken zijn de openingsuren anders en moet je laat werken, maar het situeert zich allemaal in Manhattan. Het seizoen loopt tot midden januari, dus in totaal 7 maanden en half. Ik moet vijf dagen in een week werken en ben twee dagen vrij”, aldus Christophe.
Brooklyn
Voor hij zich aan zijn avontuur kon wagen, moest de vijftiger wel nog een aantal zaken regelen. Christophe moest op korte termijn een onderkomen zoeken en dat was niet eenvoudig. “In Manhattan wonen is eigenlijk niet betaalbaar”, zegt hij. “Of je moet al samenhokken met andere mensen om de huurprijs te drukken, maar zelf dan is het al snel 1.500 dollar.” De Ieperling vond een dak boven zijn hoofd in Brooklyn, op een half uurtje met de metro van Manhattan.
“Thomas waarschuwde mij dat ik moest oppassen om iets te huren via internet. Het zou niet de eerste keer zijn dat je een maand borg betaalt voor iets dat eigenlijk niet bestaat. Via booking.com vond ik een kamer bij een mevrouw, die per maand verhuurt. Borg hoef ik niet te betalen, wat wel een slok op de borrel scheelt. Je verdient wel meer in New York, maar het leven is er ook veel duurder. Brooklyn is ook veel leuker om te verblijven, je vindt er nog een echt café en zo.” De Ieperling heeft wel de huur van zijn flat in de Menenstraat moeten opzeggen. “Dat is wel jammer, want ik woonde er wel graag. De huur blijven doorbetalen terwijl ik ook in New York iets had, kan ik echter niet. Al mijn spullen zijn terug naar mijn ouders in Boezinge. Waar ik bij mij terugkomst ga wonen, weet ik nog niet. We zien dat dan wel.”
Amazing
Rijk van zijn verblijf in New York, denk Christophe niet te worden. “Maar dat hoeft ook niet. Zolang ik er niet aan toesteek is dat oké voor mij. Het wordt sowieso een hele ervaring en het is daarom dat ik het doe.”
“Ik denk niet dat het daar altijd plezant zal zijn. Gelukkig zit je in New York, waar wel elk moment van de dag iets te beleven valt. Wel zal ik mij een beetje moeten aanpassen aan de Amerikanen zelf (lacht). Ze kunnen nogal overdrijven, alles is ‘amazing’. Ik merk dat ook als ze hier naar het IFFM komen. Maar bon, dat zal wel lukken zekers? Ik verwacht trouwens af en toe bezoek uit België. Diederik Vandenbilcke, een goede vriend van mij, moet naar Washington en zal even doorsteken naar New York. Hij wou het als verrassing houden, maar hij versprak zich onlangs nog.”
“Of ik er niet zou willen blijven? Ach, neen…het is immers niet zo simpel om daar een permante verblijfsvergunning te krijgen. En het is ook volledig opnieuw beginnen, je kent er niemand…Niet dat ik daar schrik van heb, maar ik kom terug naar Ieper.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
