Het Duits militair kerkhof ligt er verlaten bij, nu de grenzen gesloten zijn voor buitenlandse toeristen. “Voor de coronacrisis en de Brexit kwamen hier dagelijks soms meer dan 30 autocars met toeristen en studenten op bezoek”, vertelt Christina Louwyck, die samen met haar dochter Shana onder meer instaat voor het openen en sluiten van de toegangspoort.
“De Duitse militaire kerkhoven worden beheerd door de Volksbund Deutsche Kriegsgräberstätten”, vertelt Christina. “Vele kleine Duitse oorlogskerkhoven werden in de jaren 1956-1958 op het Langemarkse Studentenfriedhof samengebracht. Hier rusten 44.304 Duitse gesneuvelden en twee Britten. Van bijna 17.500 kon men de identiteit achterhalen, terwijl zo’n 25.000 onbekende soldaten in een massagraf begraven liggen.”
“Mijn schoonvader Arthur Blanckaert stond destijds in voor het toezicht op de Langemarkse Duitse militaire begraafplaats. Van 1930 tot 1973 tekende hij mee voor het onderhoud van de vier Duitse militaire kerkhoven in Menen, Hooglede, Vladslo en Langemark. Mijn echtgenoot Gilbert hielp ook mee na zijn dagtaak. Zeven dagen op zeven, jaren aan een stuk, openden en sloten wij elke dag de toegangspoorten van het kerkhof. We hadden zelfs geen tijd om op huwelijksreis te gaan, omdat we insprongen om de taak van Arthur in te vullen. Gras afrijden en snoeien deden we niet, maar wel deuren openen en sluiten, kleine herstellingen uitvoeren, het domein proper houden en grotere defecten doorgeven. Arthur overleed op 14 september 1982 en Gilbert nam toen zijn taken definitief over.”
Vorig jaar werd Gilbert echter getroffen door ziekte. Op woensdag 11 november 2020 overleed hij in het Jan Yperman Ziekenhuis in Ieper. Christina en Shana namen zijn taken op het militair kerkhof over. “Wij hebben zelf ook een grote tuin en Gilbert had echt groene vingers. Allebei waren we ook vinkenliefhebbers. Ik verveel me in geen geval. Er is altijd iets te doen.”
300.000 bezoekers
Door de coronacrisis en de Brexit zien Christina en Shana echter veel minder toeristen dan vroeger voorbijkomen. “Tot vorig jaar kwamen hier dagelijks soms meer dan 30 autocars met toeristen en studenten op bezoek. In de zomer konden we bijna nooit voor 22 uur ’s avonds de poorten sluiten. Jaarlijks bezochten meer dan 300.000 toeristen het kerkhof. Maar nu kan je een muis horen lopen. Af en toe zien we een eenzame bezoeker, maar daar blijft het bij. Het voelt raar om nu plots geen beweging meer te zien. We hopen dat de toeristen vlug terugkeren.”
(RB)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
