‘Ik word 20 in 2000.’ Zo heette de rubriek waar meer dan 500 jonge West-Vlamingen in onze krant vertelden over hun leven. Twintig jaar later confronteren we ze met hun uitspraken van toen. Deze week is het de beurt aan Charlotte Pieters.
“Mijn droom? Het zou fantastisch zijn een middel tegen aids te vinden.”
(lacht) “Dat is me niet gelukt. Ik zou me beter omscholen en iets zoeken tegen corona. (lacht) Die ambitie had ik toen wel, ja. In het middelbaar vond ik het zeer intrigerend dat er een ziekte was waar er nog niets tegen bestond. Ik was bovendien erg geïnteresseerd in biologie en biotechnologie. Uiteindelijk heb ik niet doorgezet om in de richting biotechnologie verder te gaan.”
“De interesse voor biologie is er al sinds mijn kindertijd.”
“Met mijn ouders trokken we geregeld de natuur in, thuis hadden we Wapiti, een tijdschrift over de natuur voor kinderen… Het heeft me altijd geboeid. Mijn doel was om er ook mijn beroep van te maken, maar toen ik de arbeidsmarkt op ging, waren er geen vacatures voor biologen beschikbaar. Bij het begin van mijn studie brak de dioxinecrisis uit. Na vier jaar bleken al die posten vol te zitten… Daarop begonnen mijn ouders heel hard het onderwijs te promoten. Alle voordelen werden telkens opgesomd. (lacht) Uiteindelijk heb ik naar hen geluisterd, al voel ik me geen typische leerkracht. Het ligt niet in mijn karakter om megastreng te zijn. Ik bleef biologisch wel bezig. In 2009 polste Yan Verschueren, gids en educatief medewerker bij Beisbroek, of ik voorzitster wilde worden van een paddenstoelwerkgroep in Brugge. (lacht) Hij kreeg er veel vragen over maar had er de tijd niet voor. Ik ging akkoord en sindsdien ben ik voorzitster van de Brugse Mycologische werkgroep. Dat draaide vlot, maar het vergt ook veel energie om mensen op een bepaalde plek en een bepaald tijdstip bij elkaar te brengen. Onze mailing gaat telkens naar een 80-tal mensen, vooral sympathisanten. Met een tiental mensen spreken we ook nog eens af. En ik leerde er ook mijn man kennen…”
“Men zegt van mij dat ik een sociaal iemand ben.”
“Dat is niet veranderd. Ik heb er misschien lang over gedaan om de ware liefde te vinden, maar uiteindelijk heb ik die wel gevonden. Jan had me bezig gezien tijdens een gidsbeurt over paddenstoelen en vond dat ik dat wel tof deed. Hij liet zich op de mailinglijst zetten. En hij bleef naar de wandelingen komen, tot iemand me duidelijk maakte dat hij niet kwam voor de paddenstoelen. (lacht) Ik wist dat hij, als leerkracht bij SNT, goed overweg kon met computers en natuurlijk had ik toen net een computerprobleem…” (lacht)
“Ik woon graag in Dudzele. Er is hier ruimte en groen.”
“Nu woon ik in Sint-Kruis, waar er ook ruimte en groen is. (lacht) Daarvoor woonde ik bij mijn ouders, in een soort kangoeroewoning. Van de vroegere opslagplaats voor kolen – mijn grootvader was kolenhandelaar – werd een bel-etage gemaakt. Met drie generaties leefden we samen. Tot mijn 29ste woonde ik met mijn marraine en ouders. Daarna ging ik even alleen wonen, maar ik keerde gauw terug. Daar heb ik me nooit over geschaamd. Het geld dat ik niet meer aan huur moest betalen, kon ik zo aan verre reizen spenderen. Mijn marraine is eind 2014 overleden, in de periode dat ik met Jan begon te daten. Dat heb ik altijd als iets zeer symbolisch gezien. Tijd voor een nieuw hoofdstuk, maar toch duurde het nog tot eind 2017 vooraleer ik Jan in vertrouwen nam.”
“Wat ik doe in het weekend? Telefoneren. Ik heb in het weekend veel contact met de vriendinnen van vroeger die nu allemaal op een andere school zitten.”
“Mijn weekends zien er nu wel anders uit. Lessen voorbereiden of taken verbeteren, eten klaarmaken en vooral voor Noor zorgen en met haar op stap gaan. Met ons dochtertje ben ik superblij. Dat ik op iets oudere leeftijd mama ben geworden, vind ik fantastisch. Ik geniet dubbel zo hard. Soms denk ik: op mijn 26ste zou ik dat allemaal niet gekund hebben… Ik heb altijd een kinderwens gehad. Toen ik dertig werd, was ik wel verdrietig dat het niet kwam en misschien nooit zou komen. Daar was ik echt ziek van. Het heeft me lange tijd gevergd om na enkele gebroken relaties opnieuw iemand te vertrouwen en toe te laten.”
“Voor mij geldt het motto: carpe diem.”
“Dat klopt nog steeds, maar ik ga daarbij wel gestructureerd te werk. Volgend jaar starten we met een grote verbouwing en we willen ervoor getrouwd zijn. Zodat alles geregeld is. Daarom ben ik nu volop ons huwelijk voor de wet aan het organiseren. Nooit gedacht dat het zo onromantisch zou zijn. (lacht) Nu, eerst het praktische en het romantische zullen we opsparen voor wanneer we weer veel vrienden en familie kunnen uitnodigen. Het huwelijksaanzoek was bovendien al heel romantisch. Jan is een fervente parapenter in Frankrijk en kent de streek dan ook heel goed. Na een mooie wandeling naar de top van een berg heeft hij me daar ten huwelijk gevraagd. Onze toekomstplannen? Na onze verbouwing genieten van allerlei kleine en grote uitstappen. Onze eerste reis samen was naar Canada en daar zouden we Noor graag eens mee naartoe nemen.”
Het artikel van 20 jaar geleden
Charlotte Pieters (° 21 september 1980) woont in Dudzele, langs de Damme Steenweg 13 bij haar ouders Dirk (studiemeester-opvoeder in de school voor Buitengewoon Onderwijs Harverlo) en haar moeder Christiane Willems (werkzaam bij het bedrijf Arté-Grossé). Ze studeert het eerste jaar biologie aan de universiteit van Gent, waar ze eveneens op kot zit.
Charlotte Pieters: “Die interesse voor biologie is er al sedert mijn kindertijd. Thuis hadden we een tijdschrift voor kinderen over de natuur, Wapiti, met knappe foto’s van dieren en planten. Mijn ouders en ikzelf zijn ook lid van Natuurreservaten. De studie zelf beantwoordt wel aan hetgeen ik ervan verwacht had. In het eerste jaar is er veel chemie, fysica en wiskunde, maar dat hoort erbij, dat zijn de basiswetenschappen. Wat ik later wil gaan doen weet ik nog niet. Eerst probeer ik gewoon door het eerste jaar te geraken.”
Woon je graag in Dudzele?
Charlotte Pieters: “Ik woon hier wel graag. Er is hier ruimte en groen. Natuurlijk: als je van de natuur houdt, dan kan je er moeilijk echt middenin gaan wonen. Hier in Dudzele is er wat verder een ‘kasteel’ neergepoot midden in het groen. Leuk voor de mensen die erin wonen maar of het een aanwinst is voor de natuur en het landschap durf ik te betwijfelen. In die zin kan ik het wel begrijpen dat Steve Stevaert hard optreedt tegen bouwmisdrijven.”
Lag het voor de hand dat je op kot zou gaan in Gent of heb je er ook aan gedacht te pendelen?
Charlotte Pieters: “In de biologie hebben we elke middag practica, die duren tot ‘s avonds zes uur en dan vond ik het nogal lastig om telkens naar huis te komen. Als we in Brugge hadden gewoond had ik het nog kunnen overwegen, maar omdat je dan nog de bus naar Dudzele moet nemen zag ik daar toch wel tegenop. De eerste weken op kot in Gent waren wel even wennen, maar nu ben ik het toch gewoon.”
Ga je soms uit?
Charlotte Pieters: “Het is lang geleden dat ik nog eens uit geweest ben in Brugge. Sedert ik in Gent op kot zit profiteer ik er meer van om tijdens het weekend eens te rusten. In Gent ga ik soms wel uit. Het komt erop aan een evenwicht te zoeken tussen studeren en uitgaan. In Gent ga ik soms ook naar het theater, deze week bijvoorbeeld naar de show van Tom Lanoye in de Vooruit. Met de school gingen we vorige jaren ook naar het theater, maar dat waren stukken die al vast lagen, terwijl ik nu zelf mijn keuze kan maken.”
Van welke muziek houd je?
Charlotte Pieters: “Meer de alternatieve dingen. Er mag zelfs gerust een zekere beat in zitten. Bijvoorbeeld The Chemical Brothers. Ik hou ook veel van The Smashing Pumpkins: de CD Mellon Collie and The infinite Sadness is schitterend. Ik zou nooit cd’s met muziek uit de top dertig kopen, maar die muziek vind ik dan wel weer goed bijvoorbeeld om te fuiven.”
Volg je de actualiteit?
Charlotte Pieters: “Over drie maanden zijn het verkiezingen en voor mij is het de eerste keer dat ik zal moeten gaan stemmen. De mensen van mijn leeftijd moeten zich dan ook wel een mening vormen over hetgeen er gebeurt in de politiek. Daarvoor volg ik wel de actualiteit in het nieuws. Meestal volg ik het nieuws ‘s morgens op de radio.”
Hoe bepaal jij je keuze voor wie je gaat stemmen? Stem je voor een bepaalde persoon die je sympathiek vindt of kies je voor de partij van wie de ideeën het best bij de jouwe aanleunen?
Charlotte Pieters: “De doelstellingen van de partij voor wie ik zal kiezen moeten uiteraard overeenstemmen met mijn eigen visie op bepaalde dingen. Wat mijn visie is? Alles moet constant veranderen en verbeteren. Alles kan beter, om het met de titel van dat televisieprogramma te zeggen. Dat is tevens het enige televisieprogramma dat ik gevolgd heb de voorbije maanden.”
Wat doe je eigenlijk allemaal in een doorsnee weekend?
Charlotte Pieters: “Telefoneren (lacht). Ik heb in het weekend veel contact met de vriendinnen van vroeger die nu allemaal op een andere school zitten. Voor de rest heb ik niet echt een welomlijnd programma in de weekends. Voor mij geldt het motto: carpe diem. Je moet natuurlijk wel een beetje plannen wat je wil doen. Maar afwisseling moet ook.”
Heb je veel vrienden en vriendinnen?
Charlotte Pieters: “Men zegt van mij dat ik een sociaal iemand ben. De meeste van mijn vriendinnen ken ik via de school waar ik het middelbaar heb doorlopen, het Sint-Andreaslyceum in Sint-Kruis. Zij wonen echter in Sijsele, Beernem, noem maar op. Hier in Dudzele zelf heb ik eigenlijk niet zoveel vrienden en dat mis ik wel een beetje. Als je je vrienden wil ontmoeten staan er praktische zaken tussen : je moet bijvoorbeeld in Brugge geraken. En met het openbaar vervoer is dat niet alles. Als ik uitga dan brengen mijn ouders me naar Brugge. Maar het gebeurt dan bijvoorbeeld wel dat net als de fuif leuk begint te worden mijn ouders om me komen. Nu, ik kan er wel inkomen dat je op een bepaald uur moet thuis zijn.”
Heb je een bepaalde droom, een ideaal dat je zou willen realiseren?
Charlotte Pieters: “Ik heb het daar al eens met een vriendin over gehad. We kwamen toen overeen dat het fantastisch zou zijn een middel tegen Aids te vinden. Een andere droom? Tja, leven in een wereld met proper water en dergelijke?”
(Lodewijk Nollet)
Charlotte Pieters
Charlotte werd geboren op 21 september 1980 in Brugge, en groeide op in Dudzele. Ze woont momenteel in Sint-Kruis met haar verloofde Jan De Bruyne en hun dochtertje Noor (1,5 jaar). Charlotte is het enige kind van Dirk Pieters, voormalig opvoeder in Haverlo, en Christiane Willems, die werkte bij Arte/Grossé, bekend voor het vervaardigen van priestergewaden. Charlotte studeerde Latijn-wetenschappen aan het Sint-Andreaslyceum in Sint-Kruis en daarna volgde ze licentiaat biologie, optie plantkunde, aan de Universiteit Gent. Na haar studies stapte ze het onderwijs in, waar ze sinds 2008 fulltime les (chemie, fysica, biologie, STEM en natuurwetenschappen) geeft in het Sint-Jozeflyceum in Knokke-Heist. Wegens haar drukke agenda staan haar hobby’s, zoals tennissen bij KTK In ‘t Vrije, volleyballen, lopen en fietsen, momenteel op een laag pitje.
Het artikel van 20 jaar geleden
Charlotte Pieters (° 21 september 1980) woont in Dudzele, langs de Damme Steenweg 13 bij haar ouders Dirk (studiemeester-opvoeder in de school voor Buitengewoon Onderwijs Harverlo) en haar moeder Christiane Willems (werkzaam bij het bedrijf Arté-Grossé). Ze studeert het eerste jaar biologie aan de universiteit van Gent, waar ze eveneens op kot zit.
Charlotte Pieters: “Die interesse voor biologie is er al sedert mijn kindertijd. Thuis hadden we een tijdschrift voor kinderen over de natuur, Wapiti, met knappe foto’s van dieren en planten. Mijn ouders en ikzelf zijn ook lid van Natuurreservaten. De studie zelf beantwoordt wel aan hetgeen ik ervan verwacht had. In het eerste jaar is er veel chemie, fysica en wiskunde, maar dat hoort erbij, dat zijn de basiswetenschappen. Wat ik later wil gaan doen weet ik nog niet. Eerst probeer ik gewoon door het eerste jaar te geraken.”
Woon je graag in Dudzele?
Charlotte Pieters: “Ik woon hier wel graag. Er is hier ruimte en groen. Natuurlijk: als je van de natuur houdt, dan kan je er moeilijk echt middenin gaan wonen. Hier in Dudzele is er wat verder een ‘kasteel’ neergepoot midden in het groen. Leuk voor de mensen die erin wonen maar of het een aanwinst is voor de natuur en het landschap durf ik te betwijfelen. In die zin kan ik het wel begrijpen dat Steve Stevaert hard optreedt tegen bouwmisdrijven.”
Lag het voor de hand dat je op kot zou gaan in Gent of heb je er ook aan gedacht te pendelen?
Charlotte Pieters: “In de biologie hebben we elke middag practica, die duren tot ‘s avonds zes uur en dan vond ik het nogal lastig om telkens naar huis te komen. Als we in Brugge hadden gewoond had ik het nog kunnen overwegen, maar omdat je dan nog de bus naar Dudzele moet nemen zag ik daar toch wel tegenop. De eerste weken op kot in Gent waren wel even wennen, maar nu ben ik het toch gewoon.”
Ga je soms uit?
Charlotte Pieters: “Het is lang geleden dat ik nog eens uit geweest ben in Brugge. Sedert ik in Gent op kot zit profiteer ik er meer van om tijdens het weekend eens te rusten. In Gent ga ik soms wel uit. Het komt erop aan een evenwicht te zoeken tussen studeren en uitgaan. In Gent ga ik soms ook naar het theater, deze week bijvoorbeeld naar de show van Tom Lanoye in de Vooruit. Met de school gingen we vorige jaren ook naar het theater, maar dat waren stukken die al vast lagen, terwijl ik nu zelf mijn keuze kan maken.”
Van welke muziek houd je?
Charlotte Pieters: “Meer de alternatieve dingen. Er mag zelfs gerust een zekere beat in zitten. Bijvoorbeeld The Chemical Brothers. Ik hou ook veel van The Smashing Pumpkins: de CD Mellon Collie and The infinite Sadness is schitterend. Ik zou nooit cd’s met muziek uit de top dertig kopen, maar die muziek vind ik dan wel weer goed bijvoorbeeld om te fuiven.”
Volg je de actualiteit?
Charlotte Pieters: “Over drie maanden zijn het verkiezingen en voor mij is het de eerste keer dat ik zal moeten gaan stemmen. De mensen van mijn leeftijd moeten zich dan ook wel een mening vormen over hetgeen er gebeurt in de politiek. Daarvoor volg ik wel de actualiteit in het nieuws. Meestal volg ik het nieuws ‘s morgens op de radio.”
Hoe bepaal jij je keuze voor wie je gaat stemmen? Stem je voor een bepaalde persoon die je sympathiek vindt of kies je voor de partij van wie de ideeën het best bij de jouwe aanleunen?
Charlotte Pieters: “De doelstellingen van de partij voor wie ik zal kiezen moeten uiteraard overeenstemmen met mijn eigen visie op bepaalde dingen. Wat mijn visie is? Alles moet constant veranderen en verbeteren. Alles kan beter, om het met de titel van dat televisieprogramma te zeggen. Dat is tevens het enige televisieprogramma dat ik gevolgd heb de voorbije maanden.”
Wat doe je eigenlijk allemaal in een doorsnee weekend?
Charlotte Pieters: “Telefoneren (lacht). Ik heb in het weekend veel contact met de vriendinnen van vroeger die nu allemaal op een andere school zitten. Voor de rest heb ik niet echt een welomlijnd programma in de weekends. Voor mij geldt het motto: carpe diem. Je moet natuurlijk wel een beetje plannen wat je wil doen. Maar afwisseling moet ook.”
Heb je veel vrienden en vriendinnen?
Charlotte Pieters: “Men zegt van mij dat ik een sociaal iemand ben. De meeste van mijn vriendinnen ken ik via de school waar ik het middelbaar heb doorlopen, het Sint-Andreaslyceum in Sint-Kruis. Zij wonen echter in Sijsele, Beernem, noem maar op. Hier in Dudzele zelf heb ik eigenlijk niet zoveel vrienden en dat mis ik wel een beetje. Als je je vrienden wil ontmoeten staan er praktische zaken tussen : je moet bijvoorbeeld in Brugge geraken. En met het openbaar vervoer is dat niet alles. Als ik uitga dan brengen mijn ouders me naar Brugge. Maar het gebeurt dan bijvoorbeeld wel dat net als de fuif leuk begint te worden mijn ouders om me komen. Nu, ik kan er wel inkomen dat je op een bepaald uur moet thuis zijn.”
Heb je een bepaalde droom, een ideaal dat je zou willen realiseren?
Charlotte Pieters: “Ik heb het daar al eens met een vriendin over gehad. We kwamen toen overeen dat het fantastisch zou zijn een middel tegen Aids te vinden. Een andere droom? Tja, leven in een wereld met proper water en dergelijke?”
(Lodewijk Nollet)
Ik was 20 in 2000
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier