Op zondag 3 juli om 10 uur wordt Carlos Delaere, beter bekend als Larry, opgenomen in het eminente kransje van ridders in de Orde van de Grote Beer. De ridderslag heeft plaats in de schepenzaal van het gemeentehuis.
Carlos Delaere werd op 12 november 1950 geboren in Tielt als zoon van Michel en Elisabeth Algoet. Het gezin met vier zonen en drie dochters woonde eerst in de Lostraat, daarna in de Oostrozebekestraat en uiteindelijk in de Godshuisstraat in Meulebeke.
“In 1962, we woonden toen in de Godshuisstraat, besloten mijn ouders resoluut om van start te gaan als traiteur”, opent Carlos. “Ondertussen had ik mijn lagere schooljaren achter de rug en mocht ik van mijn ouders naar het college bij de paters Karmelieten in Eksaarde. Dit was echter geen spek naar mijn bek en na het eerste trimester gaf ik de brui aan die studies.”
Naar Anderlecht
“Ik trok dan naar de hotelschool in Anderlecht, samen met mijn broer Marc. Het studeren dicht bij de hoofdstad opende een totaal nieuwe wereld voor me. Ik kwam in contact met de boeiende muziekwereld van Radio Luxemburg en Radio Caroline. Ik hoorde de muziek van The Beatles, The Stones… zalig gewoon. The Who vind ik nog steeds de beste rockband aller tijden.”
“Ik bleef in Anderlecht tot ik 16 was. Koken was mijn ding niet, al vond ik het zaalwerk zalig. Enfin, mijn keuze was gemaakt, ik wilde werken en geld verdienen om samen met de vrienden onze weekends muzikaal in te vullen. Na mijn studies belandde ik bij Libeco tot ik in 1972 de kans kreeg om bij metaalbouw Vuylsteke in de montageafdeling te werken. Ik bleef er tot in 1994, het jaar waarin de zaak failliet ging. Ondertussen was een nieuwe uitdaging geboren… het muziekcafé Heavens Door.”
Jazz Bilzen
“Muziek vormde en vormt nog steeds de rode draad in mijn leven. In het revolutiejaar 1968 trok ik samen met Frans Vankeirsbilck in autostop naar Jazz Bilzen. We werden meegenomen door een pastoor die ons tot in Tongeren kon brengen, ons vervolgens uitnodigde om het vieruurtje te nemen en ons dan deponeerde aan de ingang van het festivalterrein. Ongelooflijk maar waar!
“Ik kon op tournee met Pink Floyd in Australië. Het spijt me nog steeds dat ik het niet deed”
“Jazz Bilzen beschouw ik als de moeder van alle festivals in ons land. Zo kwam ik in contact met Noël Steen en Monique Vandromme, de ouders van het Woodland Festival dat later zou uitgroeien tot Rock Torhout. Ik werd medeoprichter van Rock Torhout en ik nam de frontstage voor mijn rekening. Op die manier zag ik de toenmalige muziektop van heel dichtbij, van Dire Straits tot Iggy Pop, van U2 tot The Simple Minds, van Lou Reed tot Elvis Costello, van Bob Dylan over Bryan Adams tot Joe Cocker en nog zoveel anderen. Een onvergetelijke tijd waarin we volledig opgingen. Ik kreeg toen ook de kans om als podiumbouwer mee te gaan voor zes weken op tournee met Pink Floyd in Australië. Ik heb nog altijd spijt dat ik het niet aangenomen heb…”
Beach party in winter
“Maar Heavens Door maakte dan heel veel goed. Het was Tony Naert die in 1993 het toenmalig café De Eekhoorn in de Oostrozebekestraat overnam. Een anderhalf jaar later werd Heavens Door synoniem voor de kroeg waar muziekbands een podium kregen. We hebben er onvergetelijke momenten gekend van. Zo wilde men in putje winter een beach party organiseren in het zaaltje achter het café. Er werden honderden kruiwagens zand aangevoerd, warmeluchtkanonnen geïnstalleerd en de avond zelf vierde iedereen in badpak een nachtje aan de Costa del Sol.”
Muizenbegrafenis
“Even memorabel was de begrafenisstoet voor een overleden muis en niet in het minst het afscheid van Heavens Door in 2010. Enkele trouwe klanten hadden buiten mijn weten om toelating gekregen van het gemeentebestuur om het eerste deel van de Oostrozebekestraat af te sluiten voor alle verkeer om er partytenten te plaatsen. Het feest startte de zaterdagavond en eindigde de zondagnamiddag.”
“Het was de bedoeling om de biervoorraad aan heel democratische prijzen soldaat te maken, maar na enkele uren mochten we de zaterdagavond de brouwer ter hulp bellen. Het werd een echt volksfeest en iedereen die ooit Heavens Door bezocht had, tekende present op die afscheidsparty. Met de opbrengst van die avond besloten we om jaarlijks een Heavens Door Revival in te richten, een belofte die we nog steeds inlossen.”
“Nu wordt het uitkijken naar 3 juli. Ik apprecieer het enorm al begrijp ik nog steeds niet waarom men mij als kandidaat ridder gekozen heeft. Mijn kinderen Twig en Ieuwke en kleinkinderen Enrico, Maya en Zoë samen met mijn familie kijken er alleszins met evenveel spanning naar uit.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
