Enkele bewoners van flats bij het Maria Hendrikapark hebben na eerdere klachten bij de politie nu bezwaar ingediend tegen de bouwplannen voor een nieuw dierenasiel. “Wij wonen niet langer in een oase van rust zoals ons werd beloofd”, klinkt het boos. Het Blauw Kruis van de Kust reageert scherp. “Wat is het volgende waarover geklaagd zal worden? Schepen die toeteren in de haven?”
Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad, maar met het uitzicht op een consensus over een haalbaar plan door een aangestelde bemiddelaar en het afleveren van een stedelijke omgevingsvergunning voor een nieuwbouw lijkt er een doorbraak gekomen in het dossier voor de bouw van een nieuw dierenasiel in Oostende, hoewel. Bewoners van appartementen aan de Veerbootstraat klagen al lang over geluidshinder. Er kwam destijds een klacht bij de politie die daarop een uitgebreide controle uitvoerde. En die bewoners hebben bij het provinciebestuur nu ook bezwaar ingediend tegen de afgeleverde bouwvergunning, nadat een poging tot minnelijke schikking bij de vrederechter op niets uitdraaide.
“Een van de bewoners komt zelfs geregeld expliciet voor de hokken van de honden staan om ze te filmen. Natuurlijk blaffen ze dan”
Als reden voor hun beroep stellen de bewoners onder meer dat ze veel geluidsoverlast ondervinden door het geblaf en gehuil van de honden, zowel overdag als ’s nachts en dat de vergunning geen garantie biedt op een voldoende afnemen van het lawaai. De bewoners willen na de nieuwbouw niet opnieuw in dezelfde situatie belanden zoals sinds 2017, klinkt het en ze vinden het twijfelachtig dat een geluidsscherm van drie meter hoog alleen voldoende geluiddempend zal zijn. Het asiel verhuizen naar een geïsoleerd gebied zoals dat van Brugge of, indien verhuizen niet haalbaar is, kan het probleem aangepakt worden door het asiel inclusief de hokken zeer grondig te isoleren van haar omgeving.
Overleg
Fabrice Goffin, voorzitter van het Blauw Kruis van De Kust, reageert ontstemd. “Ik vind de toenemende onverdraagzaamheid bijzonder frappant. Wat is volgende waarover geklaagd zal worden, na piepende tramrails, het licht van de vuurtoren of kinderen die basketbal spelen”, fulmineert de voorzitter. “Schepen die toeteren in de haven, te veel zon, te veel regen? Ons asiel is al sinds de jaren ’50 van de vorige eeuw gevestigd hier in het Bosje. Dat is alom geweten, ook dat honden soms blaffen. De flats in kwestie staan er sinds 2017. Sinds corona zijn enkele bewoners beginnen klagen. Ik ben in overleg gegaan met een delegatie van twee koppels en er werd afgesproken dat bij een nieuw project er zou worden gekeken om geluidschermen te plaatsen.”
“Leven en laten leven lijkt steeds meer te verdwijnen in onze maatschappij”
“Ik ben die afspraak nagekomen. We hebben destijds trouwens, na de klacht bij de politie, onmiddellijk maatregelen in het huidig complex genomen. Dieren worden bijvoorbeeld tussen 18 uur en 9 uur achter slot binnengehouden. Zelfs de box van onze Duitse herder aan de ingang wordt volledig afgesloten. Ze zeiden daarover letterlijk om het dier 24 uur op 24 binnen te steken en er vier pekinezen voor in de plaats te zetten. Een van de bewoners komt zelfs geregeld expliciet voor de hokken van de honden staan om ze te filmen. Natuurlijk blaffen ze dan. Te zot voor woorden, noem ik dat. Leven en laten leven lijkt steeds meer te verdwijnen in onze maatschappij. Het stadsbestuur heeft onze vergunning goedgekeurd. Wij zijn ervan overtuigd dat ook de provincie dat zal doen”, besluit Goffin.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
