Ze diende in Brugge onder vijf stadssecretarissen en evenveel burgemeesters. Sinds 1 januari is Kathleen De Grande, bureauchef van de Secretarie, na 42 dienstjaren met pensioen.
“Herinner je je nog dat wijlen burgemeester Frank Van Acker tijdens de Brugse gemeenteraad een pijp opstak? Roken was toen nog toegestaan in het stadhuis”, vraagt Kathleen De Grande (62). Als bureauchef van de Secretarie was een van haar taken om de gemeenteraden, commissievergaderingen en schepencolleges voor te bereiden.
Regentes
Deze dochter van een Oostkampse kippenkweker had in haar lange carrière slechts één werkgever, met name de stad Brugge. Kathleen De Grande: “Ik studeerde voor regentes wiskunde aan de Brugse Normaalschool. 30 juni 1979 was mijn laatste schooldag, een dag later mocht ik als opsteller beginnen bij de stad. In die tijd waren er weinig vacatures in het onderwijs, de kans om les te kunnen geven was erg klein. Bijgevolg nam ik met succes deel aan een wervingsexamen van de stad Brugge.”
Postzakken vol brieven
De jonge opsteller verzeilde van meet af aan op de Secretarie van de stad, waar toen Bob Warnier bureauchef was. In 1988 promoveerde zij, na examens, zelf tot bureauchef en werd Bob Warnier protocolchef. “Voor de digitalisering kregen wij postzakken vol brieven – 7.000 à 8000 brieven per jaar. Slechts af en toe een anonieme brief van een zotte Bruggeling die een schepen of de burgemeester de huid vol schold. En we verstuurden sommige jaren meer dan 30.000 uitgaande brieven. Nu heeft het callcenter van het Huis van de Bruggeling een deel van onze taken overgenomen.”
Slechts af en toe ontvingen we een anonieme brief van een zotte Bruggeling die een schepen of de burgemeester de huid vol schold
Ze leerde op het werk haar man Roland Govaert, hoofd van de dienst Eigendommen, kennen. “Werken voor een andere stadsdienst kwam niet in mij op, het werk was zeer gevarieerd, met brieven over alle stedelijke onderwerpen. Ik had een bureau aan het venster in de Blinde Ezelstraat, met zicht op de reitjes en de Vismarkt. We konden elke dag de toeristische drukte zien. Alleen kreeg ik het af en toe op mijn heupen van sommige straatmuzikanten, die slechts één liedje kenden en urenlang vlak voor mijn venster hetzelfde deuntje speelden”, bekent Kathleen.
Buiten de politiek
Tijdens haar carrière werkte Kathleen De Grande onder vijf burgemeesters. Maar ze wil hen liever niet typeren: “Ik heb mij altijd buiten de politiek gehouden, de Secretarie is het neutrale hart van het stadsbestuur. We werkten loyaal voor elke bestuursploeg. In feite was de stadssecretaris (nu algemeen directeur) mijn directe baas. Ik heb er vijf gekend en kon met allen, ondanks andere stijlen en talenten, goed samenwerken. Fernand Devriese was mijn mentor.”
Kathleen De Grande begeleidde mee de digitalisering van de bestuursvergaderingen van de stad en het OCMW, maar moest er ook over waken dat de livestream van de online gemeenteraad in deze covidperiode vlotjes verliep. “Ik heb heimwee naar de periode dat de gemeenteraad met pers en schaars publiek – enkel voor de eedafleggingen waren er veel supporters lijfelijk aanwezig – in de prachtige gotische zaal verliep. Er was dan veel meer ambiance, de raadsleden checkten zijdelings of de pers naar hun interpellatie luisterde. En de bodes moesten opgeplooide briefjes met geheime boodschappen doorgeven….”
Extra avondwerk
“De gemeenteraden voorbereiden en bijwonen betekende extra avondwerk. Maar dat was slechts elf avonden per jaar. Onder burgemeester Frank Van Acker duurden die raden soms tot een gat in de nacht, nu stopt voorzitter Annick Lambrecht de zitting om 23.30 uur en spreidt ze de raad vaak over twee avonden. Er waren onder de schepenen en raadsleden kleurrijke figuren. Maar ze hadden en hebben één zaak gemeen: een groot hart voor Brugge.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
