“Ik voel mij herboren sinds mijn niertransplantatie en sta sindsdien veel positiever in het leven”, zegt Bruggeling Geert Decock (59). Vorig weekend overhandigde de Brugse dansvereniging Studio Credo een cheque van 10.644,66 euro aan de vzw Transplantoux, die zich toelegt op de sensibilisering inzake orgaantransplantatie en gezond bewegen.
Bruggeling Geert Decock werkt bij Segway en was voordien jarenlang chef-kok in binnen- en buitenland. Hij stond in de keuken van bistro Du Phare, maar ook van het cruiseschip De Rembrandt, dat Amerikaanse cultuurtoeristen via de binnenwateren van Amsterdam naar Brugge bracht.
“Het voelt alsof ik de Lotto gewonnen heb”
“Op 1 maart was het precies vijf jaar geleden dat ik een nier getransplanteerd kreeg. Ik besef dat ik ongelooflijk veel geluk gehad heb”, bekent Geert Decock. Rond de millenniumwende voelde hij zich niet goed. “Ik was vermoeid, had koud, jeuk en mijn eten smaakte mij niet. Kort voor het O.L.V. Hemelvaartweekend midden augustus kroop ik na een zwempartijtje met de kinderen in bed. Ik voelde mij onwel en zei aan mijn toenmalige echtgenote dat ik de volgende dag niet zou gaan werken.”
Workaholic
“Mijn vrouw vond dat zeer vreemd, omdat ze wist dat ik een workaholic was. Ze heeft meteen een dokter gebeld, die mij na een bloedafname doorverwees naar een nefroloog. Ik had nog nooit van die specialisatie gehoord, pas na enig opzoekingswerk las ik dat dit onderdeel van de interne geneeskunde zich bezighoudt met nieraandoeningen.”
“Ik kreeg het deksel op de neus: mijn beide nieren werkten nog amper voor 35%. Dit nierfalen was vermoedelijk veroorzaakt door een bacterie. Het verdikt was: jaren medicatie slikken, aan de nierdialyse en op een wachtlijst staan voor niertransplantatie! Drie keer per week moest ik naar het AZ Sint-Jan om mijn bloed te laten zuiveren. Een vriend van mij gaf mij de raad om te blijven sporten, omdat je dan sneller kunt recupereren van de nierdialyse, die veel onaangename bijwerkingen heeft.”
“Maar tijdens het sporten werd ik onwel. Toen bleek dat ik twee aangeboren vernauwingen boven het hart had. In oktober 2012 onderging ik een open hartoperatie. Orgaandonatie is trouwens pas mogelijk als je geen andere afwijkingen of gezondheidsproblemen hebt. Je moet fysiek in orde zijn. Ik ben nadien nog harder beginnen trainen, vooral fietsen en aangepaste fitness. Toen ik nog chef-kok was, woog ik 105 kilo. Met behulp van een aangepast dieet voor dialysepatiënten ben ik 20 kilo afgevallen. Dat was geen lachertje, want tijdens je dialyse mag je maar anderhalve liter water om de twee dagen drinken!”
Verlossend telefoontje
“Op 28 februari 2013 rond 23 uur kantelde het geluk in mijn richting: ik kreeg een verlossend telefoontje van mijn transplantatie coördinator uit het Universitair Ziekenhuis van Gent: er lag een donornier voor mij klaar. En dat ondanks het feit dat ik nog maar zeven maanden op de wachtlijst van Eurotransplant stond. De gemiddelde wachttijd voor een niertransplantatie bedraagt drie à vijf jaar. Maar bij toeval was er een nier beschikbaar van een donor die perfect met mij matchte. Je moet niet alleen dezelfde bloedgroep hebben, maar ook een aantal weefsels moeten overeenkomen.”
“Op 1 maart 2013 om 11 uur ‘s morgens werd ik geopereerd. Ik was zo zenuwachtig van euforie en angst dat het even duurde eer de artsen mij tot rust konden brengen. Ik dacht dat ik wakker werd tijdens de operatie, omdat ik op intensieve zorgen omringd was door medische apparatuur.”
“In diezelfde week zorgden twee vrienden van mij, die ook in het AZ Sint-Jan aan de nierdialyse zaten, voor een Belgische primeur: de allereerste kruisdonatie in het Leuvense UZ. Hun echtgenotes wilden een gezonde nier schenken, maar één ervan was niet compatibel. Bijgevolg schonken zij elk een nier aan de partner van de andere patiënt! Zelf weet ik niet wie mijn donor is. Ik mag en hoef het ook niet te weten.”
“Maar uiteraard ben ik die persoon en zijn familie enorm dankbaar. Die donor heeft mijn leven gered. Sindsdien voel ik mij als herboren. Het is voor mij echt een renaissance! Ik sta veel optimistischer in het leven en besef dat ik een ongelooflijk geschenk gekregen heb. Het is erg dat een mens eerst iets moet meemaken om te beseffen wat er belangrijk en zo positief en tof is aan het leven. Wie het niet meegemaakt heeft, kan bijvoorbeeld niet het geluk ten volle vatten van een nierpatiënt die voor het eerst in twee of drie jaar opnieuw kan plassen en dan begint te huilen van geluk.”
“Nog te veel mensen zoeken drogredenen om geen organen af te staan na hun dood”
“Sedert mijn transplantatie ben ik nog meer sportfreak geworden. Ik sport vijf à zes dagen op zeven: fietsen, spinning en Radical Fitness. Samen met vrienden fiets ik af en toe 100 km op een dag. Al twee keer, in 2015 en 2017, ben ik met de vereniging Transplantoux, onder begeleiding van artsen, de Mont Ventoux op gefietst. Die vereniging legt zich onder andere toe op sensibilisering rond orgaandonatie. Tegelijkertijd brengen we een eerbetoon aan de vele donoren en helpen we zo familieleden in het rouwproces: iemand anders fietst de Mont Ventoux op dankzij het orgaan van hun overleden echtgenoot, zus, broer of kind. Zelf heb ik ook al enkele Spaanse cols beklommen en trek binnenkort naar Mallorca om te gaan fietsen. Al lachend zeg ik vaak: Ik wil de eerste getransplanteerde eeuweling worden!”
Drogredenen
“Het enige waaraan ik mij nog kan ergeren is het feit dat sommige mensen of hun familieleden allerlei drogredenen aanhalen om hun organen na hun dood niet af te staan. In ons land geldt de regel dat iedereen na zijn dood zijn organen afstaat, tenzij hij voordien een document ondertekent waarin hij dit weigert. Het probleem is dat familieleden zich wel nog kunnen verzetten tegen dit donorschap. Daarom wordt gevraagd dat iedereen toch vooraf bij de gemeente een document invult, waarin hij uitdrukkelijk verklaart dat hij zijn organen wil afstaan. Zo’n 10% van de familieleden verzet zich tegen donorschap, meestal om religieuze of principiële redenen. Sommigen denken ten onrechte dat hierdoor de staat controle krijgt over hun lichaam. De kans dat je een orgaan nodig hebt is acht keer groter dan dat je ooit een orgaan moet afstaan.”
“De voorbije jaren had de Provincie West-Vlaanderen een sensibiliseringscampagne rond orgaandonaties. Maar die bevoegdheid is overgeheveld naar Vlaanderen. Zal Vlaanderen dezelfde prioriteiten leggen? Daarom ben ik blij dat het Brugs stadsbestuur dit jaar een campagne opstart”, aldus Geert Decock.
Schepen Martine Matthys (CD&V) ging tijdens de gemeenteraad van januari jl. in op het voorstel van raadslid Jasper Pillen (Open VLD) om in het najaar campagne te voeren. De Brugse dansschool Studio Credo zamelde met de benefietvoorstelling ‘Beat as One’ 10.466, 66 euro in en overhandigde die cheque aan de vzw Transplantoux.
Interview
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier