De loop van de Maas afrijden, is een absolute aanrader. Zeker als je familienaam Maes is. Aaron Maes, een 34-jarige Bruggeling uit Sint-Andries, vertrok ruim een maand geleden voor een fietsreis van 45 dagen met als eindbestemming Sicilië, nog heel wat verder dan de bron van de Maas dus. “Ik zal niet zeggen dat ik de zon volg, maar als het te druk is, neem ik gewoon een andere weg.”
Voor Aaron is het niet zijn eerste ervaring als fietsreiziger. “Drie jaar geleden ben ik naar Boedapest gereden, omdat mijn vlucht afgelast was, en tijdens het coronajaar ben ik rond België gefietst. Afgelopen zomer bezocht ik mijn ouders op de camping in Bretagne. Een niet te onderschatten tocht, want die streek is heuvelachtig en lastiger dan ik verwacht had. Maar het was wel de ideale voorbereiding.”
De Bruggeling legt uit waarom hij zich momenteel op zijn eentje met zijn fiets en tent ergens tussen Napels en Palermo bevindt. “Omdat ik als familienaam Maes heb, wilde ik de rivier de Maas volgen. Een bewegwijzerde route en zeker aan te raden. Daarna ben ik via Dijon en Lyon de Rhône gevolgd tot de Côte-d’Azur, om vervolgens via Genua, Bologna en via Toscane naar Rome en Napels te rijden. Een navigatiesysteem gebruik ik niet. Elke ochtend noteer ik de belangrijkste dorpjes die ik moet passeren. Ik zal niet zeggen dat ik de zon volg, maar als het te druk is, neem ik een andere weg.”
Fietsparadijs
Maes kijkt nu al met weemoed terug op de voorbije weken. “Voor mensen die ooit eens een fietsreis dichtbij willen doen, is Nederland een aanrader. Het is een paradijs voor fietsers. Ik deed er zes dagen over om de Maas af te fietsen en kan het iedereen aanraden. Er heerst een fantastische fietscultuur.” Ook zijn passage door Dijon, een stad in de Franse Bourgognestreek, blijft de Bruggeling bij.
“Ik ben enorm geïnteresseerd in geschiedenis en ik vermoed dat de meeste Bruggelingen wel weten dat Filips de Goede en de ouders en grootouders van Maria Van Bourgondië van Dijon afkomstig zijn. Mensen denken bij een citytrip vaak aan Londen of Parijs, maar in Dijon kan je drie dagen heerlijk vertoeven. Qua grootte kan je het vergelijken met Brugge, maar het is er toch iets drukker. Het Musée des Beaux-Arts is een echte aanrader.”
Andere hoogtepunten voor Maes waren het bereiken van de Middellandse Zee en zijn passage door Toscane.
Col d’Eze per ongeluk
“Het meest emotionele moment was toen ik de zee plots voor me zag opdoemen, ter hoogte van Fréjus. Ik heb twee pintjes gekocht en heb me daar even neergezet om ervan te genieten. Een kippenvelmoment. Ik ben in die streek trouwens per ongeluk over de Col d’Eze gereden. Als koersliefhebber ken ik die beklimming natuurlijk van Parijs-Nice, maar als ik het vooraf had geweten, zou ik het niet gedaan hebben. Met al mijn bagage probeer ik de bergen zoveel mogelijk te vermijden.”
Zwalpen in de heuvels
In Toscane werd Maes dan weer erg ziek: maagproblemen. “Vaak zijn de beste herinneringen ook de moeilijkste momenten. Ik was aan het zwalpen tussen de heuvels, maar heb daarna drie dagen op de top van een Toscaans heuveldorpje, Castiglione d’Orcia, moeten uitrusten. Normaal slaap ik in een tent, maar toen heb ik mezelf echt moeten verplichten om een airbnb te betalen. Toscane was veel lastiger dan ik dacht. Het ziet er lieflijk en adembenemend mooi uit, maar het is er superzwaar om te fietsen.”
We vragen Aaron of hij na die vele en lange dagen op de fiets, tot maximaal 170 kilometer per dag, nog geen zadelpijn heeft? Hij grijnst. “Neen, daar heb ik al bij al weinig last van. Ik heb twee koersbroeken mee, waarvan één heel dure.” Momenteel is de Bruggeling aan zijn laatste dagen op de fiets bezig. “Door Calabrië, een streek die me enorm aanspreekt. Arm, onherbergzaam, de jongeren die er wegtrekken… Daarna zal ik via de Straat van Messina de boot nemen. Die heb ik nodig om Sicilië, mijn eindbestemming, te bereiken. Dat wordt ongetwijfeld ook een heel emotioneel moment.”
(TV)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
