Michael en Laura koesteren al sinds hun tienerjaren een gedeelde grote droom: het hebben van een eigen bedrijf. Michaël ontwikkelde zich in de circus- en recreatiewereld, en mikt nu op de uitbouw van een grandioos vernieuwend avonturenpark. Laura is als rasechte amazone altijd al tuk geweest op een eigen manege. Met de aankoop van de Gaverranch, in Harelbeke, ziet het duo hun wens eindelijk in vervulling gaan.
Bij Zwevegemnaars Michael en Laura Lecluyse, de twee jongste kinderen uit een gezin van vier, zit het ondernemen in het bloed. Mama Patricia Dhont, zelfstandig thuisverpleegkundige en fotografe, is beslagen in het netwerken, communicatiestrategieën en administratie. Vader Patrick Lecluyse (61) heeft een lange carrière in de bedrijfswereld en zetelt momenteel in zo’n zeven Raden van Bestuur. Zo is hij ex-CEO van Betafence én leidt hij als voorzitter de bestuursraad van de globaal onderdelenspecialist TVH (Thermote-Vanhalst). Patrick prentte zijn kinderen al van bij het prille begin in dat ondernemen geen pretje is. Hard werken, geen weekends en amper vakantie: dat ‘horrorbeeld’ hield hij Michael en Laura voor. Maar afschrikken deed het hen allerminst. Vanaf januari is het hun beurt: dan treden zij in de voetsporen van hun vader, en startten ze hun eigen bedrijf op: de Gaverranch.
Verborgen pareltje
Dat Paardenparadijs is een verborgen pareltje, gelegen in de Iepersestraat in Harelbeke. Enkel het geruis van het verkeer op de nabij gelegen A14, de snelweg tussen Kortrijk en Antwerpen, doet je eraan herinneren dat de bewoonde wereld niet al te veraf is. Want dat de Gaverranch, met zijn manege, cafetaria, stallen, ongerepte velden en zowaar een heuse, bewoonbare ‘mansion’ over een gigantisch potentieel beschikt, is een open deur intrappen.
“’t Is eigenlijk ongelooflijk”, zegt Michael, na een korte rondleiding op het domein. “Zowel voor Laura als voor mij is deze uitdaging eentje waarop we al heel lang zaten te wachten. Er is stress, want er komt zoveel op je af. Maar tegelijk zou ik willen dat het al januari was.”
‘Roddel’ klopte
Aan enthousiasme hebben de jonge Zwevegemnaren geen gebrek. Ongeremd beschrijft Michael elk stuk braakliggend terrein. Daar, achter de feestzaal en een maagdelijk ogende bruine kroeg, komt zijn avonturenpark. Wat verder wordt een klimmuur opgetrokken. En de buitenpiste, nu kaal en dik van het vocht, zal straks met een uitgekiend irrigatiesysteem opnieuw berijdbaar zijn. Het lijkt allemaal al jaren uitgekiend, maar dat is slechts schijn. Een plan om de Gaverranch op te kopen, was er nooit echt. Of toch niet helemaal.
“Michael en ik waren sinds enkele jaren op zoek naar een geschikte locatie voor een manege en avonturenpark”, knikt Laura. “Maar de weinige geschikte locaties voldeden niet. Het was puur toeval dat we begin april op de Gaverranch uitkwamen. Ik hoorde plots van een vriendin dat de eigenaars (Marleen Depaemelaere en Dominique Dengis, red.) wilden verkopen. ‘Een roddel’, dachten we, want nergens stond een officiële verkoop aangekondigd. Maar Michael was enthousiast. We trokken onze stoute schoenen aan en belden Marleen op. Wat bleek: de roddel klopte, Marleen en Dominique waren op zoek naar opvolgers. Discreet, om niemand, zeker niet hun trouwen klanten, voor het hoofd te stoten.”
De deal was snel beklonken. Voor ze het wisten was het manegedomein eigendom van Michael en Laura. Plots moest alles snel gaan. Om het vak te leren is het duo sinds de verkoop in de leer bij Marleen en Dominique. “We kunnen nu nog putten uit járen ervaring. Daar zijn we hen echt dankbaar voor”, zegt Michael. “Maar uiteraard hebben we ook onze eigen visie. Laura en ik willen een totaalbeleving aanbieden voor een gezin. Terwijl dochterlief paardrijdt, kunnen ma en pa padellen of een koffie drinken in de bar, en houdt de zoon zich bezig in het avonturenpark.”
Investeringen
Niet alleen hun visie staat op punt, geven Michael en Laura aan. Ze tekenden ook een concreet werkplan uit. In de nabije toekomst moet de Gaverranch onder het mes. Laura droomt van uitlopen aan de stallen, wil het licht en de lucht herintroduceren binnen de manegegebouwen én ziet een eb-en-vloed-piste als extra professionele troef. Michael denkt aan padelvelden, een terrein dat dienst doet als Airsoft- en Gellybal-slagveld. Ook een hoogteparcours maakt deel uit van zijn plannen. Maar veel van die ideeën zijn toekomstmuziek, weet het duo. Want naast brandende ambitie is er ook nuchterheid. “Die investeringen zullen niet meteen in januari kunnen gebeuren”, zegt Michael. “Dat weten wij ook wel. Een van de gouden regels van onze papa was: zo veel mogelijk zelf doen. Zeker in het begin. Laura zal rijles geven, en ik ontferm me over de avonturenkampen. Ik werkte zomers lang bij Circus Tico, en heb veel opgetreden op trouwfeesten en dorpsfeesten. Ik heb dus al wat ervaring (lacht). Maar sowieso ga ik een kleine, maar vaste poel van studentenmedewerkers aanleggen.”
Ook de introductie bij de habitués van de manege is intussen achter de rug. “Dinsdag 26 oktober was er een infovergadering, in de cafetaria van de manege. (blaast) Het was kóppen lopen. Mensen moesten zelfs op de grond zitten om binnen te kunnen. En natuurlijk waren er heel wat vragen. Maar we hebben hen onze droom om van de manege een ‘American Ranch’ te maken, uit de doeken gedaan, en ik denk wel dat ze mee zijn in het verhaal.”
Duidelijke petjes
Dat Michael en Laura broer en zus zijn, zien zij zelf als een groot voordeel. “De petjes zijn duidelijk, en we bezitten elk vijftig procent van het bedrijf, dus we moeten wel overeenkomen”, lacht Laura. “We vullen elkaar goed aan. Ik schik me iets sneller, en Michael heeft het moeilijk om onder een baas te werken. We kunnen alles tegen elkaar zeggen. Dat is een heel goede basis om dit bedrijf verder op te bouwen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
