Exact één dag na de verjaardag van chansonnier Jacques Brel (1929-1978) werd dinsdagmorgen diens legendarische zeiljacht ‘Askoy II’ te water gelaten. Het was al de tweede poging, nadat de tewaterlating vorige maand werd uitgesteld door een een technisch probleem.
“Dit keer hadden we meer succes: de Askoy II is vaarklaar. Maar door de felle wind moest het plaatsen van de masten nu wel uitgesteld worden”, zegt Piet Wittevrongel, die naar eigen zeggen dinsdagmorgen nog een kaarsje brandde voor het welslagen. “Een grote opluchting bij mijn broer Staf en ik dat het deze keer wél gelukt is om de boot in het water te laten. Je moet weten dat het ondertussen al 20 jaar geleden is dat we de eerste stappen zetten om het wrak vanop Baylys Beach in Nieuw-Zeeland naar hier te krijgen om het te restaureren. Staf is er ondertussen 84, ikzelf 76”, aldus Piet. Het schip werd te water gelaten in Zeebrugge, waar het al sinds 2015 in een loods stond. Voor hij daar uit het dok mag, moet eerst nog de zeevaartinspectie langskomen”, zegt Piet. “Jammer eigenlijk dat de eerste tewaterlating niet symbolisch op Brels verjaardag kon, maar de kraan was stomweg niet beschikbaar.”
De ‘maiden trip’ van de Askoy II – de eerste échte vaart – staat gepland voor 8 mei: dan gaat het richting Havenfeesten in Blankenberge. Later die maand zal de Askoy II ook nog te bewonderen zijn op Oostende voor Anker. “Maar eerst hebben we nog de inauguratie op zaterdag 4 mei in de ABC-toren in Zeebrugge. Brel-imitator Arnaud Askoy komt daar zingen, en ook zijn laatste levensgezellin Maddly Bamy heeft al toegezegd. Zij is ondertussen 81 jaar en woont in Zuid-Frankrijk”, aldus Piet. Zijn ultieme droom is om in het zog van Jacques Brel naar de Markiezenarchipel te varen, waar de zanger zijn laatste rustplaats kreeg. “Het is de bedoeling om dan ook al de tussenhaltes aan te doen waar hij met zijn boot is geweest: eerst de Engelse zuidkust, dan naar de Azoren, de Antillen, Venezuela en zo het Panamakanaal op. Maar dat is voorlopig nog verre toekomstmuziek, dus misschien gaan Staf en ik daar zelf niet meer bij zijn”, besluit Piet.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
