Brecht Deleye stapte na zijn studies zoals verwacht in de familie- en kledingzaak Dematex, wat later Deleye werd. In 2014 gooide hij resoluut het roer om en schreef samen met topbakker Kris Goegebeur het verhaal van Brood. in de Sint-Hubrechtsstraat.
Als zoon van een kledingbedrijf stond het in de sterren geschreven dat je in de familiezaak zou werken?
Brecht Deleye : “Ik zat er inderdaad al van jongs af in, dat klopt. Tijdens de schoolvakanties hielp ik in Dematex of in ons productiebedrijf Mayfair. Later ging ik mee naar beurzen en collecties kopen en toen ik 20 jaar was, liep ik voltijds mee in het bedrijf in Roeselare.”
En een beetje later kreeg je nog meer verantwoordelijkheid?
“Toen ik 23 was, openden we een winkel in Kuurne en ik werd er verantwoordelijke. Mijn zus Friedl, die drie jaar ouder is, was al verantwoordelijk voor onze zaak in Brugge en mijn vier jaar jongere broer Stijn zou in Roeselare doorgroeien. Op een bepaald ogenblik heb ik Be Kult opgestart in Roeselare en combineerde ik dat met Kuurne. Maar dat was praktisch niet haalbaar en ik focuste me alleen nog op Be Kult.”
En opeens was het kledingverhaal voorbij?
“Ja, maar je mag nu ook niet de indruk geven dat ik het maar een tijdje heb gedaan, hé! Tot mijn veertigste, dus iets meer dan twintig jaar heb ik in de familiezaak gewerkt. Maar ik wilde iets anders, een nieuwe uitdaging. Deleye was gegroeid en een groot bedrijf geworden. Ik was te veel een echte manager geworden. Ik wilde meer voeling hebben met het product, meer mijn eigen ideeën uitwerken, nieuwe zaken uitproberen.”
“Ik had meer voeling met het product nodig”
Dat bleek niet zo evident?
“Je eigen ding vanaf de grond opbouwen is inderdaad een risico. Het komt er op aan met zo weinig mogelijk kapitaal iets moois op te starten. Een ondernemer mag volgens mij geen slachtoffer zijn van zijn investeringen. Je moet inderdaad een zoveelste gat in de markt proberen te vinden.”
In plaats van het pand in de Sint-Hubrechtsstraat had je zelfs eerst een andere plaats in gedachten?
“Een zevental jaar geleden heb ik café Dino gekocht aan de kop van de vaart. Daar wilde ik eigenlijk een zaak openen die bijna dag en nacht open was. Men zou er ’s morgens kunnen ontbijten, ’s middags zou het een broodjeszaak zijn, in de namiddag zou men er koffie kunnen drinken en een taartje eten en ’s avonds zou men er gezellig iets kunnen eten. Ik maakte dus de oefening en zocht een bakker. Ik kwam terecht bij Kris Goegebeur die wel geïnteresseerd leek om te bakken voor mij. Toen ik hem enkele maanden later contacteerde om concreet af te spreken, vertelde hij mij dat hij net zijn bakkerij had verkocht en ’s nachts niet meer wilde werken.”
En dan heb je het concept herdacht en ben je toch in zee gegaan met Kris?
“Ja, zeven jaar geleden zijn we gestart met Brood. en de eerste maanden kon je enkel brood kopen bij ons. We gebruikten speciale graansoorten en zuurdesem. Ook gebruikten wij eigen spelt en bakte Kris zonder broodverbeteraar. Geduld en vakmanschap zijn onze ordewoorden. Dat bracht met zich mee dat er geen nachtwerk meer nodig was. Dat is in de eerste plaats goed voor de gezondheid maar ook voor het economisch plaatje: er moet geen nachtwerk meer betaald worden en dat scheelt natuurlijk.”
En voor Brood. ging het snel?
“Na een viertal maanden boden we ook ontbijt en lunch aan. We zaten immers niet in het vroegere café Dino maar wel in mijn huis in de Sint-Hubrechtsstraat.”
En dat is een historisch pand?
“Ja, de meeste mensen kennen het als het huis naast de bunker maar het heeft een heel verleden. Het huis werd in 1897 gebouwd door Emiel Van Dromme-Rodenbach, een beheerder van de brouwerij Rodenbach en later werd het verkocht aan ‘Blomke’ Carlier die een juteweverij had. In de vorige eeuw vond het kadaster er nog een onderkomen en het bloedtransfusiecentrum vooraleer het restaurant Ruben’s werd. En nu is het de uitvalsbasis van Brood. en mijn huis.”
Brood. is ook een ‘work in progress’ ?
“Ja, want we staan ondertussen op zes markten. Op vrijdag is dat in Deerlijk, Brugge en Roeselare en dat zijn drie organisaties van Lokaalmarkt. Op woensdag staan we in Ieper, zaterdagmorgen is dat Heule en zaterdagnamiddag op de boerenmarkt in Tielt. We zijn gestopt met onze bistro want het moet behapbaar blijven.”
Je blijft dromen van een nieuwe uitdaging?
“Misschien verhuizen we ooit naar een pand dat zich nog beter leent om te bakken, om te stockeren en om onze webwinkel te beheren. In die zin denken we ook om bijvoorbeeld in grote winkeloppervlaktes een Brood.-ruimte te voorzien. Na deze crisis zullen grote winkelpanden misschien ruimte over hebben. Wij kunnen hun zaken versterken door daar een Brood.-assortiment aan te bieden. Denk aan vers gemalen koffie of duurzame broodtassen. Maar lekker brood zal ook daar altijd de trigger blijven.”
Privé
Brecht Deleye werd geboren op 4 april 1972 in Roeselare en hij is een geboren en getogen Roeselarenaar. Hij woont samen met zijn partner Dominika boven Brood. in de Sint-Hubrechtsstraat.
Opleiding
Lagere school in de Kattenstraat en middelbaar in het Klein Seminarie. Vervolgens een textielopleiding gevolgd in Duitsland om daarna in de familiezaken Dematex (Deleye) en Mayfair te stappen. Vanaf 2014 een nieuwe uitdaging met bakkerij en winkel Brood. in zijn pand in de Sint-Hubrechtsstraat.
Vrije tijd
Reizen, ski, gastronomie
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
