Boomsleper Pierre Vandebuerie geeft zijn vakkennis door: “Trekpaarden zijn essentieel in de bosbouw”

Pierre Vandebuerie bij twee trekpaarden (niet zijn paarden Nina en Hernoire) en Pierre terwijl hij bomen sleept in het bos. © gf/Patrick Cassiers
Redactie KW

Pierre Vandebuerie (69) uit Westvleteren is al 35 jaar boomsleper, een niet alledaagse job waarbij trekpaarden een prominente rol spelen. De voorbije twee jaar gaf hij binnen het meester-leerling traject ‘Trekpaarden, nu en in de toekomst’ zijn vakkennis door aan Ward Vervaeke (46) uit Kruisem en Bavo Weytens (39) uit Zedelgem.

Pierre Vandebuerie oefende bij het Agentschap Natuur en Bos (ANB) 35 jaar het beroep van boomsleper uit. Onlangs ging hij met pensioen. Maar de opvolging is verzekerd. Twee jaar lang leerde hij Ward Vervaeke uit Kruisem en Bavo Weytens de kneepjes van het vak binnen het meester-leerling traject ‘Trekpaarden, nu en in de toekomst’, een Vlaams initiatief voor het doorgeven van vakmanschap in immaterieel erfgoed met financiële steun van het Departement Cultuur, Jeugd en Media.

In de leer

Interesse voor paarden heeft Pierre Vandebuerie altijd al gehad. In zijn jonge jaren nam hij deel aan jumping- en dressuurwedstrijden en maakte hij lange trektochten te paard. “Op een dag zag ik op een veld in Vichte een landbouwer aan het werk met zijn trekpaard”, zegt Pierre. “Ik stopte en vroeg of hij mij het boeveren (besturen, red) van een trekpaard wou aanleren. Een jaar lang was ik bij die man in de leer.”

Kort daarna las Pierre een artikel in een tijdschrift over een boomsleper in de Ardennen. “Ik heb die persoon opgebeld met de vraag of hij mij wilde opleiden tot boomsleper in ruil voor kost en inwoon”, zegt Pierre. “Een jaar aan een stuk trok ik wekelijks naar de Ardennen om het boomslepen onder de knie te krijgen.”

Kneuzen

“Een boomsleper sleept met trekpaarden bomen uit het bos op moeilijk toegankelijke plaatsen waar machines niet bij kunnen of waar de ondergrond te zacht is voor zwaar materiaal”, legt Pierre uit.

“Maar we worden ook ingezet voor andere taken in het kader van bos- en natuurbeheer zoals het afvoeren van gras of het kneuzen van varens op de heide. Kneuzen is eigenlijk varens kraken met een varenkneuzer. We doen dat enkele keren na elkaar waardoor de planten verzwakken en minder snel groeien. Wanneer de varens na een tijdje terug de kop opsteken, beginnen we opnieuw.”

“Volgens mij zijn we in Vlaanderen de enige drie die het vak professioneel uitoefenen”

“Er is zeker een toekomst voor trekpaarden in de bosbouw”, vindt de gepensioneerde boomsleper uit Vleteren. “Door de klimaatopwarming regent het meer en wordt alles drassiger. Lange vorstperiodes waardoor de ondergrond hard wordt zijn er niet meer, wat het werken in het bos bemoeilijkt. Daarbovenop hebben paarden geen schadelijke uitstoot en zijn ze stiller dan machines.”

Nina en Hernoire

Pierre heeft twee trekpaarden: Nina en Hernoire. Die staan in Reninge gestald. “Het zijn Ardenner trekpaarden, geen Brabantse”, legt Pierre uit. “Een Ardenner trekpaard is een kruising van een Arabische volbloed met een Brabants trekpaard. Ze zijn iets kleiner, krachtiger en lichter dan het Brabantse trekpaard. Vandaar dat ze ideaal zijn om in te zetten in de bosbouw.”

Pierre is blij dat Ward Vervaeke en Bavo Weytens in zijn voetsporen treden als boomsleper. “De passie is er nog bij mij, maar fysiek wordt het allemaal wat moeilijker”, zegt Pierre. “Ik help Ward en Bavo wel nog af en toe, maar dagen aan een stuk bomen slepen is te lastig geworden.”

Veel boomslepers zijn er trouwens niet. “Volgens mij zijn we in Vlaanderen de enige drie die het vak professioneel uitoefenen. Misschien dat er nog in de provincie Limburg actief zijn, maar ik denk het niet.”

Wie Pierre, Bavo en Ward aan het werk wil zien met hun trekpaarden, kan op maandag 11 november tussen 10 en 13 uur terecht in het bos ’t Ename, een natuurboerderij van Natuurpunt in Oudenaarde. “De bezoekers kunnen er kennis maken met allerlei bosbouwtechnieken en materialen die daarbij worden gebruikt zoals een uitrijwagen, varenkneuzer, boomezel, maaier, hark en sleeptapijt”, besluit Pierre.

“Er is ook een behendigheidsoefening voor paard en menner en een mobiele zagerij. Een vijftiental trekpaarden komen er in actie. Kinderen kunnen zich uitleven op het ‘vliegend tapijt’. Het is de afsluiter van ons meester-leerling traject. De toegang is gratis en iedereen is welkom.”

(KVCL)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier