Björn Pollentier neemt afscheid van De Zonnebloem in Veurne: “Nieuwe uitdaging nodig”
Na 17 jaar ruilt Björn Pollentier (42) de ‘job van zijn leven’ als centrumleider van dienstencentrum De Zonnebloem in voor een nieuwe uitdaging in buurgemeente De Panne. Björn houdt fijne herinneringen over aan de samenwerking met de collega’s, want die zal hij missen.
Toen er in 2004 bij Stad Veurne een vacature openstond voor een centrumleider in dienstencentrum De Zonnebloem was Björn Pollentier er als de kippen bij om te solliciteren. “Ik werkte toen voor Samenlevingsopbouw en was in Veurne al aan de slag rond bewonersparticipatie en wijkwerking, maar dat vond ik een geweldige uitdaging”, herinnert Björn zich. “Zo zit ik trouwens in elkaar: ik heb altijd nieuwe uitdagingen nodig. Daarom kies ik nu ook voor een nieuwe wending in mijn loopbaan. Maar toen ik in 2004 als ‘jonge springer’ centrumleider werd, was dat op dat moment de job van mijn leven! Mijn motto was en is nog altijd: leven in de brouwerij brengen.”
Samen eten is zeer belangrijk
“Het kwam erop aan om het dienstencentrum draaiende te houden, te zorgen voor een vlotte samenwerking met verenigingen, senioren, vrijwilligers… Centraal daarin staan nog altijd de maaltijden. Tijdens corona hebben we gemerkt hoe belangrijk het sociale aspect van ‘samen eten’ is. We leverden toen maaltijden aan huis, maar die kwamen soms bijna onaangeroerd terug! Het luik ‘welzijn’ is in De Zonnebloem uitermate belangrijk. Mensen moeten hier vlot in en uit kunnen lopen, maar ook terechtkunnen met hun vragen.”
“De deuren staan open voor alle leeftijden, alle doelgroepen en ook mensen uit andere gemeenten zijn welkom. De Zonnebloem heeft 7 à 8 vaste medewerkers, maar we kunnen niet zonder onze vrijwilligers – dat zijn er een 50-tal. Die omkaderen we goed, zodat ze ook kunnen ingezet worden in onze projecten. In de loop der jaren hebben we mooie projecten gerealiseerd, zoals het Mantelzorgcafé, Praatcafé Kom op tegen Kanker, Gezonde Gemeente, het project rond dementie… De rode draad is: proberen mensen te bereiken die niet tot een bepaalde doelgroep behoren. Hoe krijgen we bijvoorbeeld mensen aan het bewegen die uit zichzelf niet bewegen?”
Spelen wat publiek wil
“Dat hebben we geprobeerd door een bewegingssessie te organiseren voor mensen die hier komen eten, een kwartiertje voor de maaltijd. Je moet ook inspelen op wat het publiek wil. We bieden dus alle mogelijke activiteiten aan, van biljarten tot kantklossen of boetseren. Mensen staan te popelen om weer de beentjes uit te slaan op ‘Dinsdag dansdag’, die ze meer dan een jaar moesten missen.”
In zijn eerste jaar heeft Björn geleerd om heel waakzaam te zijn rond ‘dubbele boekingen’: “In de grote zaal was er een theatervoorstelling rond dementie, maar ik had er niet bij stilgestaan dat in de zaal daaronder er een luidruchtige en bijzonder storende repetitie van de Harmonie aan de gang was. Ik zonk bijna door de grond van schaamte…”
Voor sportieve Björn staan de loopwedstrijden momenteel on hold, maar samen met zijn 15-jarige zoon heeft hij zijn klimbrevet gehaald. De snelste marathons wil hij niet meer lopen, maar hij kijkt uit naar een belevingsmarathon met zijn familie, zeker de Loch Ness Marathon.
(MVQ)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier