Bewoners woonerf Krombekestraat in Stavele niet gelukkig: “Te veel verkeer, te snel en tot vlak aan ons voordeur”

Bepaalde inwoners van het woonerf zitten met hun voordeur werkelijk pal op de rijweg. Thalita Kinoo: “Ik parkeer soms toch even voor de garage. Met 2 hele kleine kindjes kan ik niet anders. (foto AB)
Redactie KW

Op 4 september 2011 werd na grote werken van dorpskernvernieuwing Stavele feestelijk heropend door minister Hilde Crevits. Inwoners kregen voorafgaand vier inspraakrondes over hoe het dorp er moest uitzien, maar het woonerf is een miskleun. Er zijn te weinig parkeerplaatsen, men rijdt te snel en het plaatselijk verkeer wordt niet gerespecteerd.

Een situatie die blijkbaar moeilijk went en waarmee betrokkenen nooit gelukkig zijn geweest. Om toch een beschermd gevoel te creëren, plaatste de gemeente – rekening houdend met de passage van de Lijnbus en het landbouwverkeer van een plaatselijke hoeve – grote bloembakken. Het betekende een kleine verbetering, maar tien jaar na de realisatie frustreert de situatie bewoners nog dagelijks.

In die mate dat enkele betrokkenen recent een situatieschets met knelpunten aan het schepencollege hebben gericht. De brief noemt de verkeerssituatie ‘bedroevend voor wie er woont’ en is ondertekend door 47 mensen die in de betrokken straat of net daarbuiten wonen. In de brief staan ook enkele suggesties voor verbetering – een drietal maar – wat wil zeggen dat er niet zo heel veel verbetermogelijkheden zijn.

Druk verkeer

De brief kaart drie reële problemen aan. Om te beginnen het feit dat het systeem van plaatselijk verkeer niet wordt gerespecteerd. Vanaf de Hondspootstraat tot aan het marktplein geldt plaatselijk verkeer. Dat houdt in dat enkel wagens die in een bepaald gedeelte van de Krombekestraat moeten zijn, daar mogen rijden.

Al het overige doorgaand verkeer moet de – kleine – omweg rond het dorp nemen. Bewoners zeggen dat heel wat automobilisten daar geen zin in hebben en voor het gemak de Krombekestraat nemen. Op sommige momenten – ’s morgens en ’s avonds bijvoorbeeld – resulteert dat in een onnodige maar behoorlijk drukke verkeersstroom.

Tweede knelpunt is dat wagens de maximumsnelheid in een woonerf van 20 kilometer per uur zelden of nooit respecteren. Bewoners zeggen dat ze al blij zouden zijn mocht er 30 gereden worden, maar dat zelfs dat meestal niet gebeurt. Af en toe zouden automobilisten aan 50 of nog sneller door het woonerf vlammen. En door het feit dat er geen verhoogde voetpaden meer zijn, rijdt men soms tot vlak bij de voorgevels, om zo een tegenligger vlot te kruisen.

Veilig is dat niet, zeggen bewoners, en al zeker niet om kinderen te laten spelen. Nochtans is een woonerf wel degelijk vrije speelruimte, maar dat in Stavele leent zich daar niet toe. De bewoners kaarten ook aan dat het aantal wettelijk beschikbare parkeerplaatsen ver beneden het aantal voertuigen van eigenaars in de straat ligt. En in een woonerf mag je niet voor de eigen garage parkeren.

Schokeffect nodig

Een inwoner van het woonerf – een jonge vader met kleine kinderen – die werkelijk met zijn voordeur tegen de rijweg woont, wil ons enkel anoniem te woord staan. “Wij wonen negen jaar op deze locatie. In 2013 was er een overleg met het schepencollege en de politie. Daar werd toegegeven dat er een probleem is.”

Thalita Kinoo: “Ik parkeer soms toch even voor de garage. Met twee hele kleine kindjes kan ik niet anders.
Thalita Kinoo: “Ik parkeer soms toch even voor de garage. Met twee hele kleine kindjes kan ik niet anders.

“Wat later plaatste men een extra bord ’20 kilometer per uur’. Sindsdien is er niets meer gebeurd. Dat het plaatselijk verkeer niet gevolgd wordt en men te snel rijdt, stoort mij. Ik pleit voor een shockeffect. Want zolang je het weggebruikers niet onmogelijk maakt, blijven ze voor de gemakkelijkste weg kiezen.”

Jari Demunck (24) woont samen met vriendin Dedra op huisnummer 23. “Hier is vrij veel passage en ik wed dat drie op vier hier niet moet zijn. Quasi niemand rijdt 20 of 30 kilometer per uur. Er zijn weinig parkeerplaatsen. Dat je niet voor eigen garage mag parkeren, voelt raar. Ik wist dat initieel niet en we kregen een boete. Verderop in de straat kreeg men een waarschuwing voor dezelfde overtreding. Dat is geen drama, maar je mag toch verwachten dat Spoorkin een eenvormig beleid hanteert?”

“Het klopt wat Jari zegt”, stelt Thalita Kinoo die op huisnummer 9 woont. “We mogen niet voor onze eigen garage staan, maar ik kan soms niet anders. Ik heb twee kindjes van 3 en 16 maanden en soms zijn er ook zakken met boodschappen. Ik kan mijn kindjes dus geen minuut alleen laten. “

Snelheidsborden

“Met de kennis die we nu hebben, zouden we nooit meer een straat zonder klassieke voetpaden aanleggen”, zegt burgemeester Liefooghe. “Het voelt niet veilig wanneer auto’s rakelings langs je gevel passeren. We hebben daarom bloembakken geplaatst en een woonerf gemaakt. Dat houdt immers plaatselijk verkeer in en zeer traag rijden. Jammer genoeg worden beide zaken onvoldoende nageleefd.”

“Nu zouden we nooit meer een straat zonder klassieke voetpaden aanleggen”

“Een ander negatief gevolg is dat er te weinig parkeerplaatsen zijn. Wijkagent Dirk D’Ooghe werkt aan een plan dat extra plaatsen creëert. Wat het te snel rijden betreft, in Izenberge hangen sinds kort op twee invalshoeken blijvend oplichtende borden die zeggen hoe snel je rijdt. Werken die vertragend, dan kunnen we het systeem ook voor Stavele overwegen.”

Wijkagent Dirk D’Ooghe vult nog aan dat in het woonerf en aan het kapelletje er zeker plaats is voor meerdere extra parkeerplaatsen.

(AB)

Twaalf jaar geleden startten in Stavele werken voor waterzuivering en dorpskernvernieuwing. Het zorgde in een deel van de Krombekestraat voor de vreemde situatie waarbij er tussen de rijwoningen en de rijweg geen voetpaden meer zijn. Sommige bewoners staan meteen op straat als ze hun voordeur achter zich dichttrekken.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier