Bekende moestuinman Angelo Dorny uit Emelgem zit vol plannen voor de lente

Dit jaar moet zowat het eerste jaar zijn waar we met zijn allen zó hard uitkijken naar de lente. Dat geldt ook zeker voor Angelo Dorny, die na een moeilijke periode zijn liefde voor de tuin herontdekt heeft. Vandaag staat hij sterker dan ooit en heeft hij grootse plannen vanuit zijn prachtig stadstuintje in hartje Emelgem.

Angelo Dorny timmerde al jaren stevig aan de weg als moestuinier. Nog voor zijn dertigste had hij al onder meer acht boeken, een eigen magazine, een succesvol YouTube-kanaal en een eigen rubriek op Radio 2 op zijn palmares. Het ging hem aardig voor de wind, tot zijn lichaam in het voorjaar van 2019 stevig op de rem ging staan. Er volgde een zware burn-out en depressie. Opeens had hij genoeg van de tuin, en alles wat daarmee te maken had. Vandaag heeft hij opnieuw een hele weg afgelegd en is de liefde voor de tuin helemaal terug. Met dank ook aan zijn kippen die voor nieuw leven zorgden in huis. Letterlijk overigens. De geboorte van een rits nieuwe kuikentjes kon je een tijdje geleden live meemaken via een livestream op zijn YouTubekanaal, en dat was goed voor een indrukwekkende 65.000 kijkers, verdeeld over een paar dagen. Het is duidelijk: de tuin blijft nog steeds tot de verbeelding spreken. En voor Angelo is dat ook zo.

Je hebt nieuwe plannen met je tuin?

“Ik heb een samenwerking afgesloten met Aveve, waarbij we de komende maanden filmpjes gaan maken. We gaan dan langs bij mensen met een verhaal en een vraag in de tuin. Dat gaat van een terras opfleuren tot een border aanleggen. De vraag is een soort aanknopingspunt, maar het is geen SOS Piet voor alle duidelijkheid. Het fijne is dat ik met hetzelfde team kan werken waarmee ik de gewone YouTube-reeks maak. Die blijft overigens doorlopen. En daarop kan je ook straks die filmpjes voor Aveve zien.”

Je maakt na lange tijd weer een nieuwe reeks filmpjes in je tuin. Waar ligt het verschil bij vroeger?

“Ik zet wat meer in op beleving. Het blijft nog altijd een informatief kanaal, maar ik neem de mensen veel meer mee in het proces. Het is niet langer alleen tonen wat en hoe je zaait.”

En aan welk eindresultaat denk je?

“Ik wil net géén eindresultaat. Het is fijn om tomaten te zaaien, maar hoeveel kilo je er uit haalt is niet het belangrijkste. Natuurlijk zal de tuin op zijn mooist zijn in de zomer, maar daarna stopt het niet.”

“Ik voel me hier thuis, maar droom steeds meer van een boerderijtje”

Is de tuin nog meer je plekje geworden?

“Het is eigenlijk altijd mijn plekje geweest, alleen deed ik vroeger veel in functie van mijn werk. Nu niet meer. Het werk komt wel en ik probeer zoveel mogelijk te genieten. Dat begint weer te komen. Van zodra ik volgende week weer tomaten zaai, voel je dat het écht lente aan het worden is. Dat klinkt misschien stom, maar je ruikt het aan de grond, je ziet het als het ‘s avonds wat langer licht is of als de vogels ‘s morgens vroeg fluiten: dat lentegevoel is helemaal terug. En daar word ik eindelijk weer blij van.”

Staan er ook andere zaken op stapel?

“Er is interesse vanuit uitgeverijen om een boek uit te brengen, maar ik denk gewoon dat het nog niet het juiste moment is. Het is soms nog moeilijk om dat evenwicht te vinden, maar ik ben niet meer gehaast. Ik wil mijn tijd nemen. En mij nu focussen op mijn video’s. De rest komt wel.”

Wie weet een boek over kippen? Want ze spelen een belangrijke rol in je verhaal vandaag.

“Ze hebben eigenlijk altijd al veel betekend. Op mijn veertiende was ik er al mee bezig, en een tijdje geleden is dat opnieuw op mijn pad gekomen. Het gevoel bekroop me om er iets mee te doen. Begin dit jaar voelde ik dat de winter wat te lang duurde en heb ik een broedmachine gekocht. Het uitbroeden is een goeie afleiding geweest om dat laatste restje winter wat te overbruggen. En meer lentegevoel kan je niet krijgen met kleine kuikentjes in huis. Ik ben ook weer compleet verliefd geworden op dahlia’s. Mijn grootvader, die me de liefde voor de tuin meegaf, had er altijd veel staan. Veelal felgeel, oranje en rood, een heuse kleurboek. Maar de laatste jaren zijn er veel mooie soorten bijgekomen in ook nog eens hippe pastelkleuren, wat mij extra aanspreekt. Momenteel heb ik 57 soorten liggen, alleen weet ik nog niet waar ik ze ga planten.” (lacht)

Je woont hier nu al een paar jaar in Emelgem met een mooi stadstuintje. Geen zin om uit te breken?

“Soms wel. Voor het eerst in lange tijd voel ik mij hier echt thuis, maar in mijn hoofd kruipt meer en meer het idee voor een klein boerderijtje, met alles erop en eraan. Kippen, varkens… Ik mis vandaag wat extra groen rond mij. Maar in de tuin komt ik echt tot rust.”

Meer dan vroeger?

“Ik kan makkelijker stilzitten, dat wel. Vroeger voelde ik mij al snel schuldig. Nu kan ik zelfs gerust zitten kijken naar mijn plantjes. Het moet niet allemaal zo snel meer. Het mag weer op mijn tempo. Het is oké zo. Meer dan oké zelfs.”