Na een hevige strijd tegen kanker is Trien Demeyer op maandag 21 december op 39-jarige leeftijd overleden. Als laatste wens wilde de Beernemse nog eens graag de zee zien. Omdat ze zelf niet meer in staat was om naar de kust te gaan, brachten vrienden en familie de zee naar haar. “Aan de deur kwamen mensen potten vol zeewater, zand en schelpen brengen. Het toont hoeveel mensen ze geraakt heeft”, zegt haar man Freek Vrielynck.
Frieten, stoofvlees en een Duvel. Daarmee eerden familieleden en vrienden afgelopen zaterdag Trien Demeyer, van wie dan afscheid genomen werd nadat ze op maandag 21 december was overleden. “Al lang voor corona hadden we beslist om geen traditionele rouwmaaltijd te organiseren”, vertelt haar echtgenoot Freek Vrielynck. “Op het gemeenteplein wilden we een frietkot opstellen, waar iedereen frietjes en stoofvlees zou kunnen krijgen. In die plannen zouden we ook de cafés in de buurt betrekken. Maar helaas was daar corona en kon dat plan niet doorgaan. Daarom riepen we iedereen op om thuis frietjes met stoofvlees te eten, om op die manier toch wat verbonden te zijn. En die oproep kreeg blijkbaar heel veel respons.”
Beestje in mama’s borst
Het plan typeert hoe Trien Demeyer, die geboren werd op 29 april 1981 in Brugge, in het leven stond. Toen in de zomer van 2019 borst- en later ook longkanker bij haar vastgesteld werd en ze daags voor haar verjaardag, op 28 april 2020, te horen kreeg dat ze nog maar twee jaar te leven had, kroop ze niet in een hoekje. In de mate van het mogelijke wou ze nog zo veel mogelijk uit het leven halen.
“Vanaf dag één is ze er heel open over geweest, in de eerste plaats tegen onze twee kinderen Jitse en Warre”, vertelt Freek. “We vertelden dat er een beestje in mama’s borst zat…”
Ze startte ook een blog en zette een project rond gevelbankjes op poten. Door haar ziekte kon ze haar kinderen minder en minder ophalen aan school. Een gevelbankje aan haar woning zorgde ervoor dat ze toch nog met de ouders van de andere kinderen een praatje kon slaan. Het project kreeg gehoor en nu staat er al ruim twintig zulke bankjes in de buurt. “Trien was heel sociaal voelend. Ze had het beste voor met iedereen. Ze wilde de mensen samenbrengen. Ondanks het harde verdict bleef ze opgewekt. Met opgeheven hoofd ging ze telkens naar het chemocentrum, waar ze het zonnetje in huis was en het personeel raakte.”
“Met opgeheven hoofd ging ze naar het chemocentrum, waar ze het zonnetje in huis was”
Trien, die kleuterjuf van opleiding was, werkte als zorgkundige bij Familiezorg West-Vlaanderen. Eerder was ze ook al actief op een kinderboerderij of als begeleidster bij vzw Oranje. “De laatste jaren legde ze zich toe op haar grote passie: fotografie. Onder ‘Gezien door Trien’ begon ze in bijberoep als fotografe te werken. In het buitenland volgde ze cursussen om zich nog te verbeteren. Ze werd héél goed en zei ook dat ze eindelijk haar plek gevonden had. Haar droom was om er fulltime haar beroep van te maken. Toen sloeg het noodlot toe…”
De Bank van Trien
In juli van dit jaar pakte Trien als lid van de Beernemse Erfgoedraad uit met opvallende actie. Ze liet haar kinderen en hun klasgenootjes het oude schoolmuurtje van de vroegere gemeenteschool herstellen met Lego-blokjes. Met de actie wilde ze aandacht vragen voor het belang van erfgoed en restauratie. Het fenomeen ‘Dispatchwork
En ja, ook deze muur werd voorzien van een bankje. Haar buurman, kunstenaar Rik Beuselinck, vervaardigde samen met betonkelders Verstraete een unieke bank, die de ‘Bank van Trien’ noemt en zelfs een eigen Facebookpagina heeft. Door haar aanstekelijk optimisme, doorzettingsvermogen en creativiteit is ze dit jaar een van de vijf genomineerden om ‘Krak van Beernem’ te worden.
Potten zeewater
Haar laatste wens was om de zee nog eens te zien. Door haar ziekte kon ze er zelf niet meer geraken. Maar als Trien niet naar de zee kan gaan, dan brengen we de zee naar Trien, dachten haar vriendinnen Lieselot Denolf en Joke Hillewaert. In het teken van De Warmste Week vroegen ze mensen om foto’s, filmpjes, tekeningen over de zee te maken voor Trien. Zo kon ze er toch nog eens van genieten…
“Heel wat van de actie heeft Trien nog meegemaakt. Aan de deur kwamen mensen potten vol zeewater, zand en schelpen brengen. In de bus zaten tekeningen en schilderijen over de zee… Ongelofelijk. Het toont hoeveel mensen ze geraakt heeft”, aldus Freek. Midden in De Warmste Week, op maandag 21 december, overleed ze. De donkerste dag van het jaar.
Aan de nabestaanden en vrienden van Trien biedt Brugsch Handelsblad haar oprechte deelneming aan.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
