Barbara Dex: “Luisterde ik altijd naar papa, dan was ik de vrouwelijke Marc Dex geworden”

Op de cd Dex tot de tweede macht brengt zangeres Barbara Dex een eerbetoon aan haar vader Marc Dex, die recent 75 kaarsjes mocht uitblazen. Met haar theatertournee wil ze haar vader nu en niet later in de bloemetjes zetten. Op een persoonlijke wijze blaast de sympathieke Kempense zangeres nieuw leven in de liedjes van haar vader. Het is voor haar een eer om deze liedjes te mogen herbewerken en een eigen stempel erop te drukken. Haar theatertournee is een intimistische muziekvoorstelling, die naar de keel grijpt : een muzikaal cadeau aan Marc, haar vader, haar held, haar clown…

Begin de jaren negentig dacht Barbara, dochter van muzikale vader Marc Dex en natuurlijk ook familie aan Juul Kabas, niet meteen aan een eigen zangcarrière. Vorig jaar stond Barbara al 20 jaar op het podium. In al die tijd onderscheidde ze zich met een prachtige stem, maar ook door een verscheidenheid aan muziekstijlen. Dat Barbara de muzikale gene van haar vader geërfd heeft, is geen wonder. Dat is heel duidelijk te horen op de nieuwe cd, waarin ze de liefde voor haar vader bezingt. De eerste single Waar moet ik heen zonder jou is een song om U tegen te zeggen. In Kursaal Oostende spraken we met Barbara Dex, dé dochter van Marc Dex.

Wanneer ben je op het idee gekomen om een dergelijk concept uit te werken ?

Barbara : “Dat idee ontstond toen ik een eerbetoon deed aan Bobbejaan Schoepen, samen met Guido Belcanto en Jan De Smet. In de jaren zestig schreef Bobbejaan zelfs een liedje voor mijn papa, namelijk Niet huilen mama. Voor mij was het zo duidelijk dat ik dat liedje ging brengen tijdens mijn eerbetoon. Ik maakte er mijn eigen versie van, een pianoversie. Ik kreeg daar heel veel leuke reacties op. Daarna vroegen mensen aan mij om al zijn grootste hits te herwerken en uit te brengen. Het smaakte dus naar meer.”

Wat vond je papa ervan ?

Barbara : “Het moment dat ik het aan hem vroeg – ik heb wel degelijk zijn toestemming gevraagd – was hij heel emotioneel. Het eerste kwartier kwam er niets uit, wist hij niets te zeggen. Daarna kwam de ontlading én ook nu nog is hij super enthousiast.”

Schrok je niet dat hij eerst niet reageerde ?

Barbara : “In ‘t begin dacht ik : oei, dat moet precies lang doordringen (lacht). Hij stelde zich ook vragen : wat ga je ermee doen, hoe ga je het doen, enz.. Hij vroeg ook of hij zelf iets kon doen. Ik zei tegen papa dat hij niets moest doen, want dit is mijn muzikaal cadeau voor mijn papa. Papa moet genieten van deze cd en dit vanaf de eerste tot de laatste seconde.”

Heeft hij zijn visie gegeven over bepaalde liedjes ? Laten we zeggen : een beetje goede raad ?

Barbara : “Ik ben gaan grasduinen in zijn repertoire en ik zocht natuurlijk naar zijn grootste hits. Daarnaast wilde ik ook enkele liedjes herwerken, die niet zo gekend zijn. Ik vond een aantal songs die ik ook niet zo goed kende. Ik vond het wel tof om de mensen ook deze liedjes te kunnen aanbieden. Zelfs zijn allergrootste fans komen nu zeggen dat ze bepaalde liedjes niet kennen of toch een beetje waren vergeten. Eén ervan Rijke Mijnheer staat ook op de cd.”

Een album opnemen met zijn grootste hits en toch minder bekende songs erin verweven. Is dat geen risico nemen ?

Barbara : “Wanneer ik enkel een cd zou opnemen met zijn grootste hits, dan weet iedereen wat het zou worden. Dat wilde ik dus niet. Er staan natuurlijk bekende liedjes op, maar ook nummers waarmee ik een klik had. Mensen die bij mij bepaalde herinneringen oproepen, waarvan ik dacht dat ik er iets mee zou kunnen doen. Ik denk dat ik daarin ben geslaagd en dat ik een écht mooie cd heb opgenomen.”

Wat zou je op muzikaal vlak zijn zonder je papa. Herinner jij je nog het moment toen je aan hem zei dat je wilde zingen ?

Barbara : “Niet ik, maar hij kwam met dat idee aandraven. Ik luisterde op mijn kamer altijd naar muziek. Ik was constant bezig met muziek. Op een bepaalde dag vroeg hij aan mij of ik het niet zag zitten om eens te zingen op een podia. Ik heb dat gedaan. Eénmaal je die kick heb gevoeld, wil je verder. Mijn papa heeft dan voor mij een selectie gedaan voor Eurosong en zo is de bal beginnen rollen.”

Was het moeilijk om je eigen carrière uit te bouwen ? Om niet constant als dé dochter van Marc Dex te worden aanzien ?

Barbara : “Eerlijk, in ‘t prille begin was dat wel gemakkelijk. Papa was de persoon die alles voor mij deed en ik moest mij van niets aantrekken. Ik was een leek, ik kende daar niet zoveel van. Het Songfestival was mijn eerste tv dat ik deed. Ik vond het wel altijd leuk wanneer papa naast of toch dichtbij mij stond. Ik merkte al vrij snel – na een tweetal jaar – dat ik mijn eigen karakter daarin stak. Ik wilde meer mijn eigen ding doen. Ik maakte meer mijn eigen keuzes. Papa en ik hebben vaak gediscussieerd. Maar ‘t is altijd goed gekomen, we hebben nooit lang muzikaal gebotst.”

Luisterde jij toch naar zijn wijze raad of wilde je al vlug je eigen weg inslaan, waardoor het botste ?

Barbara : “Het was een beetje de combinatie van de twee. Enerzijds luisterde ik naar zijn raad en ik volgde die ook op, anderzijds wilde ik dat hij vooral inzag dat ik van een andere generatie was. Toen ik jong was, hield ik van de muziek van Madonna en Michael Jackson. Je mag dat niet verkeerd opnemen, maar moest ik altijd naar papa hebben geluisterd, dan was ik de vrouwelijke Marc Dex geworden. En dat wilde ik niet. Ik wilde Engelstalige muziek zingen. Ik had vlug een eigen repertoire. Ik ben blij dat papa mij altijd is blijven steunen. Op een bepaald moment voelde hij ook wel aan dat ik meer kon dan enkel maar Nederlands zingen (knipoog).”

Welke minder bekende liedjes staan er nog op je cd ?

Barbara : “De teksten zijn allemaal dezelfde gebleven. Dit wilde ik authentiek behouden. De arrangementen veranderden wel, maar zijn die liedjes daardoor minder herkenbaar ? Ik denk het niet. La La La Lai (Gezondheid) is gekend en wanneer je het in mijn versie hoort, dan klinkt het toch helemaal anders.”

Liet je de nieuwe versies vooraf horen aan je papa ?

Barbara : “Neen ! Ik wilde niet dat papa inspraak kreeg. Ik wilde zijn menig niet weten. Het was dàt en niéts anders. Het is misschien een beetje grof uitgedrukt, maar ik wilde mijn eigen hart volgen. Ik ben zijn dochter. Uiteindelijk weet ik toch dat hij het goed zal vinden.”

Papa Marc zingt nog altijd, de dochter zingt ook. Hoe is de verstandhouding of hebben jullie wel eens ruzie onder elkaar ?

Barbara : “Hebben wij een discussie, dan wordt die direct uitgepraat. Ik zal nooit vertrekken wanneer er een discussie is en hij ook niet. Dat is typisch aan een Dex. Wij praten alles uit en wij maken het dan goed met een dikke knuffel.”

Welk nummer op het album koester je ?

Barbara : “Persoonlijk vind ik Rozen zonder doornen een toppertje net zoals Doe wel en zie niet om. Dat is ook een minder bekend lied van papa, maar dat liedje ken ik al van toen ik nog jong was. Van zodra ik wist dat ik die cd ging maken, wist ik ook dat het liedje Doe wel en zie niet om erop zou prijken. Rozen zonder doornen is dan weer een lied dat mij naar de keel grijpt. Ik krijg er kippenvel van. Ik had dat nog nooit, zelfs niet bij mijn eigen liedjes.”

Waarom prijkt er geen duet met je papa op ?

Barbara : “De versie van papa klinkt altijd helemaal anders dan mijn versie. Papa zingt zijn liedjes ook nog altijd op dezelfde manier zoals vroeger. Dat zou botsen met mijn muziek. Ik heb zoiets van : laat mij maar doen en geniet jij er maar van. Om samen iets te doen, liggen we dus muzikaal te ver uit elkaar.”

Je nieuwe single wordt vaak gedraaid. Ik las ook al lovende commentaren. De mensen houden van Dex tot de tweede macht.

Barbara : “Ik was er bang voor. Het is in feite een cadeau van mij voor mijn papa, maar wat als de andere mensen dat niet waarderen ? Het zijn immers ook voor een groot deel zijn hits. Heel het album kwam uit het diepste van mijn hart. Ik ben heel blij dat het veel aandacht krijgt.”

Hoelang werkte je aan deze cd ?

Barbara : “Ik denk ruim één jaar. Alles verliep heel vlotjes. Ik vond heel goede muzikanten en we zijn met z’n allen de studio ingedoken. We hebben alles one take gedaan. De muzikanten speelden, ik zong. Ik wilde niet dat de muzikanten eerst speelden en dat daarna de zang kwam. Het moest klinken zoals een optreden. Ik wilde muziek direct voelen en de muzikanten moeten dat ook voelen. We zaten zes dagen in de studio.”

Doe je ook show met je nieuwe album in West-Vlaanderen ?

Barbara : “Nu doen we er een beperkt aantal. In het najaar ga ik verder met deze theatertour en natuurlijk hoop ik ook op West-Vlaamse podia te mogen staan, want papa kwam én komt hier ook nog vaak spelen. Vooral in de regio Kortrijk is hij enorm populair.”

Hoe is uw band met de provincie West-Vlaanderen ?

Barbara : “Vroeger kwamen we veel bij vrienden in Raversijde. Ons papa trad vaak in West-Vlaanderen op, dan mochten wij gaan logeren bij vrienden aan ‘t zeetje want zelf wonen we in Turnhout. We gingen daar ook vaak op vakantie.”

Wat staat er in de komende maanden in je agenda ?

Barbara : “In de paasvakantie wordt Zoo of Life voorgesteld in Antwerpen. Ik speel ook op enkele festivals en ik breng Dex tot de tweede macht op diverse locaties. In 2019 doe ik opnieuw een countryprogramma. Ik breng dat akoestisch, samen met Gunter Verspecht.”

(PADI)